Rozważania różańcowe biblijne (1)
Rozważania pomocne do tego, by przyjrzeć się własnemu życiu, w świetle życia Jezusa i Maryi.
Tajemnice radosne
1. Zwiastowanie NMP
(Słowo Boże: Łk 1,26-38)
Ojciec Niebieski pragnie zapoczątkować nowy etap historii miłości do człowieka. Nie daje prostego rozkazu. W celu zawarcia Nowego Przymierza, prosi młodą kobietę o dobrowolne "tak". Maryja, jako Niepokalanie Poczęta, jest całkowicie posłuszna i otwarta na głos Boga. W dziecięcej ufności pyta i otrzymuje odpowiedź. Syn Boży będzie jednym z nas, we wszystkim do nas podobny, oprócz grzechu. Maryja odważa się na akt bezwarunkowej wiary: "Niech mi się stanie według słowa twego".
Duchu Święty, ucz nas stale wzrastać w pełnieniu woli Ojca. Daj nam siłę, aby jak Maryja mówić "tak" całym sercem. Błogosław wszystkim młodym ludziom, aby ich serca były zawsze otwarte na Ewangelię Jezusa, a nas wszystkich prowadź drogą wiodącą do Ojca. Amen.
2. Nawiedzenie św. Elżbiety
(Słowo Boże: Łk 1,39-56)
Po tym, jak Syn Boży przyjął ludzkie ciało w łonie Maryi, mogła Ona pozostać w domu i rozważać ten niezmierzony dar, jaki otrzymała. Jednak w pośpiechu udaje się do swojej krewnej Elżbiety, aby służyć matce Jana Chrzciciela. Dwa nowe życia spotykają się, dwie Matki obejmują się. Maryja niesie Jezusa. W Magnificat, swej pieśni uwielbienia, przepowiada Wybawiciela, który będzie wsparciem dla biednych i słabych.
Jezu, Twoja obecność porusza, przynosi radość i chroni każde nowe życie. Pomóż nam uświadomić sobie, że każdy człowiek, od początku swojej egzystencji, jest dzieckiem Boga, a Ty jesteś jego Bratem. Udziel nam ducha służby, jakiego posiadała Maryja, i błogosław wszystkie matki, które oczekują dziecka. Amen.
3. Narodzenie Jezusa
(Słowo Boże: Łk 2,7-12)
Jednorodzony Syn Boga Ojca, nieskończony Bóg, dzięki Maryi staje się człowiekiem. Przychodzi nie jako wszechpotężny król, nie wybiera stolicy jakiegoś wielkiego królestwa, ani pałacu. Nawet w gospodzie nie znajduje miejsca dla siebie. Nie może jeszcze mówić, ale jest już żyjącym Słowem Ojca, widzialnym znakiem Jego miłosiernej miłości. Bóg stał się dzieckiem, nikt nie może się Go obawiać. Biedni pasterze są pierwszymi, których wezwał. On jest wielką radością Ojca dla naszego świata.
Ojcze Niebieski, miliony ludzi bez dachu nad głową, miliony uciekinierów z rejonów wojen i katastrof tej nocy nie znajdą żadnego miejsca w gospodzie, w schronisku... Wiele dzieci przychodzi na ten świat w warunkach niegodnych człowieka. W nich żyje ubogi Jezus. Pokaż nam, jak ich witać w pokoju betlejemskim. Amen.
4. Ofiarowanie w świątyni
(Słowo Boże: Łk 2,22-38)
Święta Rodzina poddaje się Prawu: Maryja z Józefem przynoszą swego pierworodnego Syna, aby poddać Go oczyszczeniu. W świątyni Jezus, Maryja i Józef spotykają starca Symeona i wdowę Annę. Oboje żyli w wierze Izraela i pełni nadziei oczekiwali Mesjasza. W Jezusie Symeon rozpoznaje Wybawiciela. Wielbi Boga i przepowiada drogę cierpienia, która czeka Jezusa i Jego Matkę. Od pierwszej chwili Maryja jest związana ze zbawczym dziełem swego Syna.
Święty Józefie, mężu sprawiedliwy, wyproś wszystkim starszym ludziom łaskę oglądania Jezusa twarzą w twarz. Wszystkim, którzy opłakują współmałżonków, wyproś łaskę życia, jak Anna, w pocieszającej obecności Pana. Amen.
5. Odnalezienie Jezusa w świątyni
(Słowo Boże: Łk 2,41-52)
Poprzez udział w dyskusji z uczonymi Jezus czyni ważny krok w swoim rozwoju jako młody mężczyzna. Czyni to z posłuszeństwa wobec swojego Ojca. Ta godzina dojrzewania Świętej Rodziny zawiera przesłanie i łaskę. Na zagubienie się młodego Jezusa Jego rodzice reagują z troską i strachem... Mimo tego, że odpowiedź Syna pozostaje dla Maryi niezrozumiała, "Ona zachowuje to wszystko i rozważa w swoim sercu" i z doskonałym posłuszeństwem podporządkowuje się tajemniczemu planowi Boga.
Maryjo, Matko naszych rodzin, w zmaganiach naszego codziennego życia nie zawsze wzajemnie rozumiemy się. Pomóż nam szanować wyjątkowość każdej osoby i znaleźć Boga nawet w tych rzeczach, których nie rozumiemy.Daj światło wszystkim rodzicom, którzy w Twoje imię troszczą się o swoje dzieci. Amen.
Tajemnice światła
1. Chrzest Pana Jezusa w Jordanie
(Słowo Boże: Łk 3,16; 21-22)
Jan, poprzednik Chrystusa, wie kim jest i zna swoją misję. Mimo, że jest wielbiony przez tłum, nie rezygnuje w najmniejszym stopniu z misji, jaką ma wyznaczoną w planie Boga. To on rozpoznaje Mesjasza, który wraz z grzesznikami przychodzi nad Jordan. Podobnie jak prosty, wierzący lud, Jezus pozwala się ochrzcić. Niebiosa otwarły się i w świetlistych znakach Trójjedyny Bóg objawia całe bogactwo swojej tajemnicy: Ojciec mówi o swoim Synu pełnym miłości głosem, a Duch przemawia jako ogień i jako gołębica pokoju.Teraz Chrystus może rozpocząć głoszenie Królestwa Bożego.
Ojcze, Ty nam objawiłeś swoją miłość ku Twojemu Boskiemu Synowi, który z Maryi przyjął ciało. Z pomocą Twojego Ducha doprowadź wszystkich ochrzczonych w imię Jezusa do pełnej jedności, "aby świat uwierzył". Błogosław katechumenów, nowo ochrzczonych, ich rodziców, rodziców chrzestnych, i spraw, aby płomyki wiary stały się żywym ogniem. Amen.
2. Objawienie siebie na weselu w Kanie
(Słowo Boże: J 2,1-11)
Pierwszym cudem nie jest uzdrowienie chorego. Swoim pierwszym mesjańskim znakiem Jezus troszczy się o udane wesele. Przemienia wodę w wino i objawia pełnię radości, którą przynosi. Zwraca się do swej Matki "Niewiasto" i w ten sposób, jak później na krzyżu, wskazuje, że Ona jest nową Ewą, obok Niego - nowego Adama. Wstawiennictwo Jego Matki jest tak silne, że przyspiesza rozpoczęcie "Jego godziny". Maryja daje nam program chrześcijańskiego życia, który zamyka się w słowach "Zróbcie wszystko, cokolwiek wam powie". W Kanie rozpala się wiara apostołów.
Maryjo z Kany, wstawiaj się dzisiaj za wszystkimi małżonkami. Proś Twojego Syna, aby dzbany wody przemieniał w wino silnej, cierpliwej, bezinteresownej, owocnej i radosnej miłości. Powiedz Mu w imieniu całego Kościoła - Jego Oblubienicy: "Nie mają już wina". Niech On czyni go wiernym. Amen.
3. Głoszenie Królestwa Bożego i wezwanie do nawrócenia
(Słowo Boże: Mk 1,14-15)
Ojciec Święty Jan Paweł II wyjaśnia ten fragment Ewangelii św. Marka w następujących słowach:
Tajemnicą światła jest nauczanie Jezusa, w czasie którego głosi On nadejście Królestwa Bożego i wzywa do nawrócenia, odpuszczając grzechy tym, którzy zbliżyli się do Niego z ufnością, dając początek tajemnicy miłosierdzia, którą On sam będzie realizował aż do skończenia świata, szczególnie poprzez powierzony Kościołowi sakrament pojednania (Rosarium Virginis Mariae, 21).
Panie, Jezu Chryste, Twoja Oblubienica - Kościół kontynuuje dziś głoszenie Królestwa. Znaki czasu wzywają nas do nowej ewangelizacji. Przez Twojego Ducha Świętego prowadź nas na nowo do naprawy życia i świętości. Rozpalaj nas ogniem swojego Ducha, abyśmy nieśli światło Dobrej Nowiny we wszystkie dziedziny ludzkiego życia i w każdy zakątek ziemi. Oświecaj narody, by przez pośrednictwo Maryi, Królowej świata, potrafiły przyjąć Twoje Słowo Życia i budować królestwo pokoju. Amen.
4. Przemienienie na górze Tabor
(Słowo Boże: Mk 9,2-9)
Tylko Piotr - książę apostołów, Jakub i Jan byli świadkami całkowitego opuszczenia Jezusa w Getsemani. Przez ukazanie im chwały przyszłego zmartwychwstania Jezus przygotowuje ich na godzinę próby. Ojciec objawia potęgę swojej Boskiej miłości do Syna. Oni pojęli, że krzyż nie jest końcem, ale przejściem do nowego jutra. Będą mogli powiedzieć światu, dlaczego rany Zmartwychwstałego jaśnieją takim blaskiem jak słońce na górze Tabor.
Piotrze, Jakubie i Janie, wam było dane kontemplować piękno i prawdę Jego Oblicza. Wstawiajcie się za wszystkimi, którzy poświęcają się Bogu w życiu kontemplacyjnym. Módlcie się za artystów, którzy starają się oddać piękno Boga, i za wszystkich, którzy szczerze szukają Prawdy. Uczcie nas zachowywać światło góry Tabor, abyśmy mieli siłę być wiernymi w Getsemani. Amen.
5. Ustanowienie Eucharystii
(Słowo Boże: 1 Kor 11, 23-28)
Eucharystia jest źródłem, centrum i szczytem życia chrześcijańskiego. W niej Chrystus wielbi Ojca w Duchu Świętym. Ona odnawia nasze odkupienie, czyni je obecnym w naszej dzisiejszej historii i jest przedsmakiem niebiańskiej Uczty. Ustanawiając ją, Jezus pokazał, że "do końca nas umiłował". Ustanowił sakrament kapłaństwa, aby pamiątka Jego miłosierdzia mogła być kontynuowana przez wieki. Z owoców ziemi i pracy rąk ludzkich korzysta całe stworzenie. Jesteśmy jedno w Ciele i Krwi. On jest Barankiem Paschalnym, wydanym "za życie świata". On jest pokarmem w drodze, prawdziwie obecny we wszystkich domach Bożych.
Duchu Święty, Boże, jak dzięki Twej mocy Chrystus stał się Ciałem w łonie Błogosławionej Dziewicy Maryi, tak w każdej eucharystycznej ofierze przemieniasz chleb i wino. Przemień nasze codzienne zmagania, radość i pracę wszystkich ludzi w ofiarę uwielbienia dla Ojca miłosierdzia. Amen.
Tajemnice bolesne
1. Modlitwa w Ogrójcu
(Słowo Boże: Mk 14,32-45; Łk 22,44-46)
Tamtej nocy na Górze Oliwnej chciał mieć ze sobą swoich trzech najbliższych uczniów, tych samych, których zabrał ze sobą na Górę Przemienienia, ale smutek i sen pokonały ich. Osamotniony zwraca się do Ojca w najczulszych słowach ojczystego języka "Abba, drogi Ojcze". Jako człowiek błaga: "Oddal ode Mnie ten kielich"; jednocześnie jako Syn Boży podkreśla swoje pełne posłuszeństwo, jak nauczył nas w Modlitwie Pańskiej: "Niech Twoja wola, nie moja, się stanie, Ojcze". Zdrajca wydaje Go.
Panie Jezu, wejrzyj na wszystkich, którzy cierpią strach i depresję, których dusze zanurzone są w ciemności. Ty wziąłeś na siebie opuszczenie wszystkich zbawionych. Bądź z nami w naszym własnym Getsemani, abyśmy i my mogli z Tobą powiedzieć "Abba, drogi Ojcze". Amen.
2. Biczowanie
(Słowo Boże: J 18,38 - 19,1)
Jezus, przywiązany do słupa, klęczy z pochylonymi plecami, kiedy okrutne uderzenia bicza spadają na Niego. Piłat nie znajduje w Nim żadnej winy, równocześnie chce zachować uznanie tłumu. Rzymski namiestnik obawia się politycznych konsekwencji uwolnienia Jezusa. Tłum podburzony przez demagogów żąda kary dla Niewinnego i uwolnienia niebezpiecznego zbrodniarza. Kłamstwo i niesprawiedliwość zwyciężają. Rozpoczyna się brutalne prześladowanie, które poprzez wieki będą cierpiały również miliony męczenników z miłości do Chrystusa.
Duchu Święty, Światło Prawdy i Odwago tych, którzy żyją sprawiedliwie, podtrzymuj wszystkich, którzy sprawują władzę w rządzie i wymiarze sprawiedliwości, w środkach przekazu i w społeczeństwie. Udziel im swojej łaski; niech nie depczą godności swoich braci i sióstr, szczególnie biednych i słabych, ale niech prawdziwie i odpowiedzialnie służą ludziom. Amen.
3. Cierniem ukoronowanie
(Słowo Boże: Mt 27,27-31)
Szkarłat Jego płaszcza miesza się z krwią ran od uderzeń bicza. Połyskuje jasno jak płomień Jego zbawczej miłości. Jezus mógł wybrać dla siebie najcenniejszą i najchwalebniejszą ze wszystkich koron, ale pozwolił, by nałożono mu na skroń koronę z ciernia. Poprzez całkowite posłuszeństwo woli Ojca pragnie zostać naszym królem. Pasterz stał się Barankiem. Władca wszystkiego stał się Mężem Boleści. Nowy Adam, Ojciec nowego stworzenia, stoi bezbronny jak dziecko.
Jezu Chryste, w naszym społeczeństwie wyrządza się cierpienie tak wielu niewinnym. Niech Twoje wszechwładne ramię chroni ich, niech Twoje dobre samarytańskie ręce opatrują ich rany, a Twoje miłosierne spojrzenie przynosi pokój ich sercom. Amen.
4. Droga krzyżowa
(Słowo Boże: Mk 15,20-22)
Ciosy uderzeń i duchowe ciemności minionych godzin osłabiły Go. Żołnierze włożyli na Niego ciężki krzyż. Kilka razy upadał. Ale podnosił się i szedł dalej. Teraz już nie ma więcej siły. Szymon z Cyreny musi Mu pomóc. Kilka kobiet współczuło Mu, mimo iż nie wiedziały, kim On jest i dlaczego musi umrzeć. Jan, najmłodszy z Dwunastu, jest jedynym, który za Nim podąża. Weronika podchodzi odważnie. Łagodnie wyciera Jego pobite i wyszydzone oblicze. Maryja, Jego Matka i najwierniejsza towarzyszka, podchodzi do Niego. Ich spojrzenia spotykają się. W ciszy wyrażają miłość, która jest większa niż to morze cierpienia.
Święty Janie, podczas Ostatniej Wieczerzy mogłeś spoczywać na piersi Pana i słuchać bicia Jego serca, gotowego na poświęcenie i przebicie włócznią. Wstawiaj się za chorymi i więźniami, za wszystkimi bez pracy i chleba, za samotnymi i w podeszłym wieku i za wszystkimi, którzy cierpią, niech znajdą umocnienie, którego potrzebują. A nam, w ich życiu codziennym i w trudnych godzinach próby, pozwól być ich Weroniką i Szymonem. Amen.
5. Śmierć na krzyżu
(Słowo Boże: Łk 23,44-46; J 19,26-34)
Jezus jest jedynym, który nie musiał umierać. Wybrał śmierć, żeby uwolnić świat od grzechu i pojednać każdego z Ojcem. To przymierze jest fundamentem pokoju między ludźmi. Jezus wstawia się u Ojca za swych oprawców. Umierając, wybacza. Ta miłość jest znakiem rozpoznawczym chrześcijańskich męczenników. Już św. Szczepan, pierwszy świadek wiary, umierając, prosił o wybaczenie dla swoich oprawców.
Matko spod Krzyża, Twój Syn nie powinien przelać swojej krwi na próżno. Wychowuj nas w wierze, abyśmy czerpiąc z Chrystusowej siły przebaczenia, w naszym codziennym "Ojcze nasz" prawdziwie mogli się modlić: "Odpuść nam nasze winy, jako i my odpuszczamy naszym winowajcom". Uczyń nas narzędziami pojednania w rodzinie, w miejscu pracy, w Kościele i w świecie. Amen.
Tajemnice chwalebne
1. Zmartwychwstanie
(Słowo Boże: J 20,11-18)
Ostatnie słowo nie należy do śmierci. W nocy Chrystus zmartwychwstał. Jest to niedziela zwycięstwa. Maria Magdalena pogrążona w smutku nie rozpoznaje Jezusa, ale kiedy słyszy z ust Pana własne imię, wtedy wszystko ożywa na nowo: godzina wybaczenia, śmierć w piątek... Ewangelie mówią nam, że była pierwszą, która widziała Zmartwychwstałego. Pan posyła ją do apostołów, aby oznajmiła im zwycięstwo życia nad śmiercią. Ojciec Jezusa jest teraz także naszym Ojcem, a Chrystus nazywa swoich uczniów braćmi.
Święta Mario Magdaleno, proś Pana, by wypełnił nas nadzieją i radością. Z Matką Bożą błagaj Go o łaskę dla każdej kobiety, by była zwiastunem zmartwychwstałego Pana, nosicielką życia w rodzinie i w społeczeństwie, w Kościele i w życiu narodów. Amen.
2. Wniebowstąpienie
(Słowo Boże: Dz 1,3-11)
Człowiek ma swe źródło w miłości Trójcy. Historia naszego życia jest powrotem do domu Ojca. Jezus, głowa nowego stworzenia, już żyje w Ojcu. On jest Pierworodnym i Zmartwychwstałym. Odszedł, aby przygotować mieszkanie dla każdego z nas. Nie opuszcza nas w czasie naszej ziemskiej pielgrzymki. Jako Dobry Pasterz i starszy brat wstawia się za każdym z odkupionych. W niebie wciąż zachowuje swoje pięć ran jako znak, że podczas naszych prób jest blisko nas. Naszym zadaniem jest przygotować ziemię na Jego przyjście w chwale.
Przedwieczny Ojcze, Twój Boski Syn przyjął ludzkie ciało i narodził się z Dziewicy Maryi. W swoich chwalebnych ranach ukrywa nasze rany. Wejrzyj na Jego zasługi i udziel swego miłosierdzia wszystkim zmarłym cierpiącym w czyśćcu. Bądź z umierającymi, a w godzinę naszej śmierci wejrzyj na nas, okrytych płaszczem naszej Matki. Amen.
3. Zesłanie Ducha Świętego
(Słowo Boże: Dz 1,13; 2,1-4)
Tęsknota i przerażenie wypełniają ich serca. Nie rozumieli nauczania Mesjasza. Tylko Maryja jest pewna, ze otrzymają wsparcie. Jej żarliwa modlitwa sprowadza Pocieszyciela. Tak jak wcześniej Duch wskrzesił Jezusa, tak teraz zstępuje na Kościół. Teraz nie są już sierotami: Duch woła w nich: "Abba, drogi Ojcze". Nie ma już pomieszania języków, jak przy wieży Babel: Duch Święty jest duszą Rodziny, Kościoła. Nie są już przestraszeni ani obojętni: Duch posyła ich, aby głosili Królestwo aż po krańce ziemi.
Duchu Święty, Dawco Życia, nasi biskupi są następcami dwunastu apostołów. Przez nałożenie rąk wyświęcają w Twoje Imię naszych księży i diakonów. Daj nam, za wstawiennictwem Królowej Apostołów, licznych i świętych sług Słowa i sakramentów. Udziel wszystkim łaski życia w ogniu Twojej miłości. Amen.
4. Wniebowzięcie NMP
(Słowo Boże: Łk 1,46-47; Sobór Watykański II, Lumen Gentium 59)
Niektórzy ubóstwiają ciało, inni nie troszczą się o nie wcale. Nie martwią się również o to, czy ich współbracia mają pożywienie, ubranie czy opiekę medyczną, której potrzebują. Nasze ciała powinny być świątyniami Ducha Świętego. Maryja jest sanktuarium, w którym w pełni zamieszkuje Trójca Święta. Oddała całą siebie dziełu Jezusa i dlatego będzie z ciałem i duszą stać obok swego zmartwychwstałego Syna. To nie jest żadna przenośnia, to jest tajemnica. Tak jak zmartwychwstanie jest faktem, tak również faktem jest to, że w niebie ludzkie, matczyne serce z ciała i krwi bije dla nas.
Panie Jezu, Ty przyjąłeś ludzkie ciało z Maryi. Naucz nas traktować nasze ciała z szacunkiem, wdzięcznością i dyscypliną. Oświecaj każdego z nas, stosownie do naszego powołania, czystością Maryi, żeby nasze ciało odzwierciedlało nieśmiertelną godność duszy, która w nim pozostaje. Amen.
5. Ukoronowanie NMP na Królową nieba i ziemi
(Słowo Boże: por. Ap 12,1-5; 9-10)
Bóg w Trójcy jedyny koronuje Maryję na Królową wszechświata. To nie jest zwykły honorowy tytuł, który pozostawia nasze życie nietkniętym. Maryja ma udział w potędze Chrystusa, Pana historii, przez swoje skuteczne pośrednictwo. Pomaga Kościołowi w walce z szatanem, księciem kłamstw, nienawiści podziałów, niesprawiedliwości i rozpaczy. Przyodziana w słońce Zmartwychwstałego, jest znakiem zwycięstwa dla naszych czasów, co objawiła pastuszkom w Fatimie.Jej Syn panuje nad historią pełnym tajemnic, ale żelaznym berłem.
Maryjo, Pismo Święte mówi nam, że szatan nadal prowadzi wojnę z tymi, co strzegą przykazań Boga (Ap 12,17). Matko, Nowa Ewo, umacniaj chrześcijan, którzy są prześladowani, otwarcie lub skrycie, nawet do przelania swej krwi, ponieważ trzymają się mocno swego świadectwa o Chrystusie. Amen.
Oprac. Fundacja Niepokalanej