Ponieważ mamy zdobyć cały świat i każdą duszę z osobna i dopilnować, by sztandaru Niepokalanej nikt na przyszłość nie strącił z dusz, które teraz są i będą, oczywiście będzie potrzebna i organizacja. Toteż wyobrażam sobie, że w każdej miejscowości z czasem nie będzie duszy, która by nie nosiła na szyi Cudownego Medalika i nie należała do M.I.1 (wedle dyplomika). Ponadto w każdej miejscowości powstanie koło, nie tyle liczne, ile gorliwe M.I.2, a raczej różne koła wedle różności stanów, warunków i okoliczności, których celem będzie spełnić w granicach swej możliwości, co my bezgranicznie czynimy w Niepokalanowie, gdyż całe życie jedynie w tej sprawie poświęcamy, a oni mają i inne godziwe cele.
I jeszcze zdaje mi się, że wszystkie Niepokalanowy poszczególnych krajów stanowić będą jedną całość ściśle zwartą, jedną armię światową walczącą nieustannie aż do skończenia świata z tym, o którym jest powiedziane, że chociaż "Ona zetrze głowę twoją", "ty będziesz czyhał na piętę Jej" [Rdz 3,15]. - Więc do końca świata nie przestanie on kusić, bruździć, wysilać się, walczyć, ale tylko o tyle, o ile mu Niepokalana pozwoli, czyli, o ile to będzie potrzebne dla zebrania zasług w zwycięstwach pewnych zawsze, jeśli pod Jej sztandarem i z Nią, i przez Nią, i dla Niej, i w Niej.
Cześć Niepokalanej za wszystko. Ona i nasze słabości na tym większe dobro obrócić potrafi; to jedyna pociecha moja. - I mnie się zdaje, że Niepokalanów bez podobieństwa do Niepokalanej pod Krzyżem nie byłby prawdziwym Niepokalanowem.
A inne rzeczy: owszem i mnie się zdaje, że akcja M.I. nie może zacieśnić się do samego "Rycerza", ale powstaną i inne periodyczne l nieperiodyczne drukowania u nas. A wszystko w myśl M.I., to jest dotyczące w jakikolwiek sposób pośrednio czy bezpośrednio Matki Bożej, Niepokalanej.
A inne rzeczy: owszem i mnie się zdaje, że akcja M.I. nie może zacieśnić się do samego "Rycerza", ale powstaną i inne periodyczne l nieperiodyczne drukowania u nas. A wszystko w myśl M.I., to jest dotyczące w jakikolwiek sposób pośrednio czy bezpośrednio Matki Bożej, Niepokalanej.
Do aktu poświęcenia "O Niepokalana..." nie ma przywiązanego specjalnego odpustu, można go mimo to używać, a nawet nie możemy z niego zrezygnować.
- Trudnością pewno jest śmiałe wyrażenie, że przez ręce Niepokalanej wszystkie łaski z Najświętszego Serca Jezusowego na nas spływają, ale już papież Leon XIII orzekł, że wolno tak twierdzić i gdy biskup krakowski z tego powodu nie chciał potwierdzić pierwszego dyplomika, podaliśmy mu dowody i wtedy ustąpił.
Teraz już mamy i pacierze, i Mszę św., i święto kościelne Matki Bożej Pośredniczki Wszelkich Łask, a kardynał Mercier bardzo się starał o ogłoszenie tej prawdy jako dogmat.
- Może Niepokalana pozwoli i nam się przyczynić do włożenia tego klejnotu do Jej korony.
św. Maksymilian Maria Kolbe
A czego życzę?
Zapracowania się i wyniszczenia dla Niepokalanej,
a przez Nią dla Przenajświętszego Serca Jezusowego,
ale tylko o tyle, o ile Ona sobie życzy: nie mniej, ani więcej,
bo wtedy tylko będzie najwięcej.
Czyli zupełnego wyniszczenia tylko woli,
a innych władz wyniszczenia, o ile Ona sobie życzy,
a zachowania dla "powolnego spalania się ofiary",
o ile Ona tego chce, czyli używania tych władz i sił.
św. Maksymilian Maria Kolbe (Pisma, nr 371)
Moje Drogie Dzieci,
jeżeli o Niepokalaną chodzi, nie myślmy nawet o "cząstkach",
ale raczej wspołzawodniczmy wszyscy
i każde powiększenie miłości ku Niej w jednym,
niech powoduje spotęgowanie tym większe w innych.
Nasze serca takie małe, słabe.
Nigdy nie oddamy Jej takiej miłości,
na jaką Ona zasługuje,
jaką Ona nas kocha.
św. Maksymilian Maria Kolbe (Pisma, nr 411)
Bezgraniczna miłość Niepokalanej! Co to jest? Niepokalana jest tak zjednoczona miłością z Bogiem, że wznosi się ponad nie tylko wszystkich Świętych, ale i Aniołów, i Archaniołów, i Cherubinów, i Serafinów, więc bezgraniczna miłość ku Niepokalanej podnosi nas aż do Niej (i jednoczy miłością), ponad... tych wszystkich... Co to jest Niepokalanej miłość bezgraniczna? Ona najbardziej zbliżona do Boga, a my najbardziej zbliżeni do Niej, a więc przez Nią do samego Boga
Bóg nam dał tę drabina białą [Niepokalaną]
i chce, byśmy po niej do Niego aż doszli,
a raczej by Ona, przytuliwszy nas do swej matczynej piersi,
aż do Boga nas przyniosła.
św. Maksymilian Maria Kolbe (Pisma, nr 411)
Niepokalana Matką i naszą, i Boga.
Gdzież więc Jej miejsce?
A tym samym i nasze, Jej rzeczy, Jej własności!
Przecież Ona naszą duszę przenika i kieruje wszechwładnie jej władzami.
My naprawdę Jej.
Więc zawsze, wszędzie z Nią...
Ale co o sobie mamy myśleć?
Zniknijmy w Niej.
Niech Ona sama pozostanie, a my w Niej, częścią Jej.
Czyż wolno tak stworzeniom nędznym jak my bredzić?
A jednak to prawda, rzeczywistość.
św. Maksymilian Maria Kolbe (Pisma, nr 411)
Kiedyż jednak każda dusza na całym świecie,
aż do skończenia świata będzie tak Jej?...
M.I., M.I., M.I.
Niech Was, Najdroższe moje Dzieci w Niepokalanej,
Ona sama mlekiem sytych łask wykarmi, wypieści, wychowa,
jak to uczyniła ze starszym naszym Bratem Jezusem,
by Boski Oblubieniec dusz rozpoznawał w nas coraz bardziej
te same rysy twarzy,
które On sam otrzymał od Niepokalanej swej Matki,
te same oczęta,
to samo serduszko.
św. Maksymilian Maria Kolbe
Nasz Zakon od początku swego istnienia przez 7 wieków nieustannie rozwijał złotą nić sprawy Niepokalanego Poczęcia. Walczono celem wyjaśnienia sprawy Niepokalanego Poczęcia Najświętszej Maryi Panny. Ostatecznie walka została zakończona zwycięstwem. Prawda ta jest powszechnie znana i ogłoszona jako dogmat wiary.
A teraz?... Czy koniec z tą sprawą?... Czy do wybudowania domu wystarczy nakreślić jego plany bez realizacji?... Czyż raczej nie kreśli się planów jedynie jako przygotowania potrzebnego do realizacji samej budowy?...
Teraz więc otwiera się druga karta naszej historii, mianowicie zasianie tej prawdy w sercach wszystkich, którzy są i będą aż do skończenia wieków, i opieka nad wzrostem i owocami świętości.
Wprowadzić Niepokalaną do serc ludzkich, aby Ona wystawiła w nich tron Synowi swemu i doprowadziła je do Jego poznania, zapalając je miłością ku Najświętszemu Jego Sercu.
św. Maksymilian Maria Kolbe
Nabożeństwo więc, którego uczy bł. Grignion,
jest naprawdę naszym nabożeństwem.
św. Maksymilian M. Kolbe
Najświętsza Maryja, tak jak Jezus, była cicha i pokorna sercem. Jej życie wewnętrzne było zawsze pełne spokoju, nawet w okolicznościach najbardziej przerażających. U stóp krzyża, jak obraz nieugiętej siły, stała mężnie nie tracąc świadomości.
Przystąpmy do Maryi, łagodnej i spokojnej, dobrej i życzliwej, wiedząc, że będziemy dobrze przyjęci i wysłuchani.
Maryjo, Matko nasza, do Ciebie się uciekamy z ufnością małych dzieci, aby przyjąć z Twoich rąk spokój serca
Maryja była uboga i żyła skromnie, nie posiadała ani nie pragnęła majątku. Maryja nie posiadała majątku ziemskiego, ale była bogata w dary duchowe.
Ta prawda uczy nas, że skala wartości zawarta w Ewangelii nie pokrywa się ze skalą wartości istniejącą w tym świecie. Byłoby wskazane, abyśmy od czasu do czasu, porównywali naszą własną skalę wartości z tą, jaką ukazuje nam Chrystus w Ewangelii, a którą Maryja żyła w całej swej wierności.
Maryjo, powołana przez Boga, aby być Matką, byłaś i jesteś "pełna łaski". Spraw, abyśmy bardziej cenili potrzebne nam dary, których Bóg nigdy nam nie szczędzi
Przez swoją odpowiedź "tak", Maryja oddała się w ręce Boga, aby zostały zrealizowane w Niej Jego plany i wykonała się w Niej zupełnie Jego wola zbawienia ludzi. Bóg także ma plany w stosunku do nas. Nie wzbraniajmy się w ich realizacji. Bądźmy chętni i otwarci na pełne miłości działanie Boga w naszym życiu i odpowiadajmy pozytywnie temu działaniu.
Oby z naszych ust i z naszego serca wychodziły zawsze, czy to w sprawach przyjemnych czy nieprzyjemnych , słowa: "niech się dzieje" wypowiedziane przez Maryję. Odmawiając Ojcze Nasz starajmy się wypowiadać świadomie tę prośbę: "Bądź wola Twoja".
Maryja, wzór bezwarunkowego oddania się Bogu, niech nam pomoże poświęcać się bez wahań i zastrzeżeń
Maryja jest Królową Apostołów. Jest Mistrzynią i Wychowawczynią Apostołów wczoraj i dzisiaj.
Ona, swym kochającym sercem, zachęca i pobudza wszystkich, którzy poświęcają się apostolstwu w rozmaitych formach, pomagając im wzrastać w wierności Ewangelii i jej przekazywaniu innym ludziom. Jakże ważną jest rzeczą, aby dzisiejsi apostołowie pracowali przede wszystkim nad swoją wiarą i wiernością, aby ich działania były rzeczywiście ewangelizacyjne.
Ewangelia mówi o Maryi, że była szczęśliwa, ponieważ nie tylko słuchała Słowa Bożego, ale wprowadzała je w swoje życie.
Maryjo, serce wspólnoty apostolskiej i modlitewnej, naucz nas otwarcia się na działanie Ducha Świętego, aby Jego światło zawsze nas prowadziło 22-1
Sobór uczy nas, że nadzwyczajna Matka Zbawiciela i pokorna Służebnica Pana, współcierpiąc ze swoim Synem umierającym na krzyżu, w szczególny sposób współpracowała z dziełem Zbawiciela przez wiarę, nadzieję i gorącą miłość dla odnowienia życia przyjaźni z Bogiem w duszach Jego dzieci. Dlatego, Ona jest naszą Matką w porządku łaski (por. KK 61).
Jeśli mieliśmy nieszczęście obrazić Boga, zwróćmy się ku Maryi i prośmy Ją, aby nam wyjednała potrzebne przebaczenie win. I tak jak Bóg wybacza nam, my powinniśmy wybaczać, rozumieć i usprawiedliwiać swoich bliźnich.
Matko, opiekuj się swymi dziećmi, aby nie straciły życia odzyskanego przez śmierć i zmartwychwstanie Jezusa Chrystusa
Krzyki: "Ukrzyżuj Go, ukrzyżuj!", jakie dochodziły z pretorium rzymskiego gubernatora (por. Łk 23,31) oznaczały początek męki dla Jezusa Chrystusa i także początek cierpień Maryi. Owe krzyki odbiły się echem w głębi Serca Matki.
Niech Bóg nas strzeże przed obojętnością i nieodpowiedzialnością wobec tajemnicy boleści i poświęcenia Jezusa i Jego Matki. Zjednoczeni z Maryją u stóp krzyża, powinniśmy przyjmować nasz krzyż jako znak miłości do Boga i naszych bliźnich.
Maryjo, pomóż nam oczyścić nasze serca, wzrastać w miłości, przyjmując tajemnicę krzyża i odnawiając naszą nadzieję na zmartwychwstanie do nowego życia
Zdumiewa nas pokora Panny z Nazaretu. Żaden człowiek nigdy nie przyjmował tak znakomitego Posłańca, jakiego przyjmowała Maryja: Archanioł posłany przez samego Boga, przekazuje Maryi pozdrowienie nigdy nie słyszane przez człowieka. Pozdrowienie przekraczajace w czci i godności wszystko, co człowiek mógłby sobie wyobrazić.
Jednakże Ona uważa się niegodną tak wielkiego wyróżnienia i w głębokiej pokorze nazywa siebie "niewolnicą", "służebnicą Pańską". Z sercem pokornym, podobnym do Serca Maryi, uznawajmy dary otrzymywane każdego dnia od Boga i czyńmy je owocnymi.
Maryjo, która przewodzisz Twoim światłem pielgrzymującemu Ludowi Bożemu, jesteś znakiem naszej niezawodnej nadziei i pociechy (por. KK 68)
Pozdrawiając Maryję tytułem Panny Wiernej, Kościół uznaje Jej wierność Słowu Bożemu. Nie zawsze to słowo było dla Maryi łatwe i po ludzku przyjemne. Urodzić swego Syna w grocie i nie mieć innej kołyski niż żłób do karmienia zwierząt, lub być widzianą jako Matka Skazańca, niezłomnego Wizjonera, było dla Niej ciężkim doświadczeniem. Maryja jednak pozostawała wierna w każdej okoliczności, w tym, czego Bóg od Niej oczekiwał.
Na wzór Maryi, chrześcijanin powinien być wierny swojemu powołaniu otrzymanemu w sakramencie Chrztu, chociaż w niektórych momentach jego życia, będzie to wymagać od niego wysiłku duchowego i wytrwałej odwagi.
Maryjo, spraw, abyśmy pozostawali wiernymi miłości Bożej w każdym momencie naszego życia
W Magnificat Maryja oznajmia postępowanie Boga w stosunku do wielkich tego świata, w stosunku do tych, którzy opanowani żądzą pieniądza, władzy i wpływu, stawiają sobie za cel panowanie nad światem. Bóg ich strąca z tronu, z piedestału ich pychy. Pozostawi ich bez dóbr niebieskich, ponieważ zezwolili, aby dobra doczesne zawładnęły ich sercem.
Pokorni natomiast są błogosławieni przez Boga, podniesieni do Jego łaskawości i Jego miłości, dlatego oni zdobędą niebo.
Maryjo, naucz nas gotowości do przyjmowania planu Bożego odnośnie do naszego życia i świata
Maryja poznawała Boga na modlitwie i w wierności Słowu, które rozważała każdego dnia, natchniona przez światło Ducha Świętego. To jest także droga, którą powinniśmy postępować my, aby dojść do poznania Boga: częste czytanie i głęboka refleksja nad Słowem Bożym.
Jednakże wraz z tym, powinniśmy prosić gorąco i usilnie o światło Ducha Świętego. Musimy mieć na uwadze to, że jest rzeczą dobrą i konieczną studiowanie spraw Bożych, lecz o Bogu dowiemy się więcej na modlitwie, niż z książek.
Maryjo, która otrzymałaś w pełni dary Ducha Świętego, pomóż nam rozwijać dary otrzymane przez nas w sakramencie Chrztu i Bierzmowania
W Maryi Najświętszej odkrywamy nieobecność jakiegokolwiek zła i pełnię wszelkiego dobra. Nie było w Niej żadnego grzechu, a były obecne wszystkie cnoty. Dlatego Kościół nazywa Ją "Świętą", "Najświętszą".
Chrześcijanin powinien stronić od wszelkiego zła w swoim życiu. Powinien wyrzec się wszelkiego grzechu,który jest rzeczywistym złem, ponieważ nas oddala od Boga. Jednakże nie wystarczy nie czynić zła. Jest rzeczą konieczną praktykować dobro, nie ufając zbytnio w nasze możliwości ludzkie, lecz w obecność Ducha Chrystusowego, który w nas przebywa i pobudza nas do miłości i poświęcenia się Bogu i bliźnim. Ideałem chrześcijanina jest nie mówić nigdy "dosyć" odnośnie do poświęcania się i miłości.
Maryjo, wytrwała w miłości i w całkowitym oddaniu się sprawie Ojca, naucz nas wzrastać w miłości i służbie.
Nasza Matka Niebieska ma Serce niezmiernie dobre i współczujące, Serce macierzyńskie.
Jako Matka, rozumie dobrze swoje dzieci, wie dobrze jak jesteśmy słabi i grzeszni, zna nasze upadki i nasze ograniczenia. Kiedy widzi nasze upadki, patrzy na nas ze współczuciem i miłosierdziem.
Nasza Matka Niebieska cierpi widząc, gdy my cierpimy. Jednakże cierpi bardziej, kiedy my nie umiemy cierpieć i tracimy zasługi pochodzące z cierpienia.
Czy mamy wystarczające zaufanie do Macierzyńskiego Serca Maryi? Czy mocna jest więź miłości łącząca nas z naszą Niebieską Matką?
Maryjo, umocnij naszą ufność i pomóż nam czuć się dziećmi umiłowanymi przez Boga
Maryja Najświętsza jest wzorem dla chrześcijanina, lecz w szczególny sposób powinna być wzorem dla młodzieży, ponieważ Maryja zawsze była młoda. Była bardzo młoda, kiedy została Matką Boga i zawsze pozostała młoda duchem. Ĺšródłem Jej młodości jest dobroć Serca.
Maryja zawsze miała ideał młodości i dlatego stała się ideałem dla młodzieży. Ona zawsze była szlachetna i godna, czysta i niewinna, niepokalana i święta, taka, jakim powinien być każdy ideał.
Jeśli każdy ideał jest niebieski, jak kolor nieba, młodzież przyjmuje niebieski płaszcz Maryi jako ideał swoich myśli i magnes, który przyciąga uczucia. Chociaż liczymy sobie wiele lat, nie traćmy ducha młodości, nie traćmy młodości Niepokalanej.
Panie, naucz nas żyć na wzór Maryi i wzrastać w bezpieczeństwie i radości.
W Ewangelii czytamy, że Chrystus przyszedł na ten świat przynosząc nam Życie-prawdziwe Życie Boże w nas. Tym Życiem jest On sam; Życie to przyszło do nas przez Maryję.
Kto żyje tym Życiem jest bardziej dzieckiem Bożym i bardziej dzieckiem Maryi. Nie ma nic bardziej koniecznego i decydującego dla chrześcijanina, jak żyć życiem Boga i z tej perspektywy, z tego miejsca, doświadczać, przeżywać i kontemplować wszystko inne.
Aby żyć tym Bożym Życiem, pomoże nam ogromnie opieka i czuwanie Najświętszej Dziewicy. Starając się naśladować Jej cnoty we wszystkich naszych działaniach, nie zapominajmy uciekać się do Niej w częstych i gorących modlitwach.
Przyjdź, Duchu Święty, i pomóż nam wzrastać w milczeniu i kontemplacji na wzór Maryi, abyśmy umieli zachowywać i rozważać w naszym sercu słowa Jezusa Chrystusa.
