A inne rzeczy: owszem i mnie się zdaje, że akcja M.I. nie może zacieśnić się do samego "Rycerza", ale powstaną i inne periodyczne l nieperiodyczne drukowania u nas. A wszystko w myśl M.I., to jest dotyczące w jakikolwiek sposób pośrednio czy bezpośrednio Matki Bożej, Niepokalanej.
Do aktu poświęcenia "O Niepokalana..." nie ma przywiązanego specjalnego odpustu, można go mimo to używać, a nawet nie możemy z niego zrezygnować.
- Trudnością pewno jest śmiałe wyrażenie, że przez ręce Niepokalanej wszystkie łaski z Najświętszego Serca Jezusowego na nas spływają, ale już papież Leon XIII orzekł, że wolno tak twierdzić i gdy biskup krakowski z tego powodu nie chciał potwierdzić pierwszego dyplomika, podaliśmy mu dowody i wtedy ustąpił.
Teraz już mamy i pacierze, i Mszę św., i święto kościelne Matki Bożej Pośredniczki Wszelkich Łask, a kardynał Mercier bardzo się starał o ogłoszenie tej prawdy jako dogmat.
- Może Niepokalana pozwoli i nam się przyczynić do włożenia tego klejnotu do Jej korony.
św. Maksymilian Maria Kolbe
A czego życzę?
Tegoż co dotąd, tj. zapracowania się i wyniszczenia dla Niepokalanej, a przez Nią dla Przen[ajświętszego] Serca Jezusowego, ale tylko o tyle, o ile Ona sobie życzy: nie mniej, ani więcej, bo wtedy tylko będzie najwięcej. Czyli zupełnego wyniszczenia tylko woli, a innych władz wyniszczenia, o ile Ona sobie życzy, a zachowania dla "powolnego spalania się ofiary", o ile Ona tego chce, czyli używania tych władz i sił. Z czego jeszcze? Nic.
Moje Drogie Dzieci, jeżeli o Niepokalaną chodzi, nie myślmy nawet o "cząstkach", ale raczej wspołzawodniczmy wszyscy i każde powiększenie miłości ku Niej w jednym, niech powoduje spotęgowanie tym większe w innych. Nasze serca takie małe, słabe. Nigdy nie oddamy Jej takiej miłości, na jaką Ona zasługuje, jaką Ona nas kocha.
Bezgraniczna miłość Niepokalanej! Co to jest? Niepokalana jest tak zjednoczona miłością z Bogiem, że wznosi się ponad nie tylko wszystkich Świętych, ale i Aniołów, i Archaniołów, i Cherubinów, i Serafinów, więc bezgraniczna miłość ku Niepokalanej podnosi nas aż do Niej (i jednoczy miłością), ponad... tych wszystkich... Co to jest Niepokalanej miłość bezgraniczna? Ona najbardziej zbliżona do Boga, a my najbardziej zbliżeni do Niej, a więc przez Nią do samego Boga
Bóg nam dał tę drabina białą [Niepokalaną]
i chce, byśmy po niej do Niego aż doszli,
a raczej by Ona, przytuliwszy nas do swej matczynej piersi,
aż do Boga nas przyniosła.
św. Maksymilian Maria Kolbe
Ona Matką i naszą, i Boga. Gdzież więc Jej miejsce? A tym samym i nasze, Jej rzeczy, Jej własności! Przecież Ona naszą duszę przenika i kieruje wszechwładnie jej władzami. My naprawdę Jej. Więc zawsze, wszędzie z Nią...
Ale co o sobie mamy myśleć? Zniknijmy w Niej. Niech Ona sama pozostanie, a my w Niej, częścią Jej.
Czyż wolno tak stworzeniom nędznym jak my bredzić? A jednak to prawda, rzeczywistość.
Kiedyż jednak każda dusza na całym świecie,
aż do skończenia świata będzie tak Jej?...
M.I., M.I., M.I.
Niech Was, Najdroższe moje Dzieci w Niepokalanej,
Ona sama mlekiem sytych łask wykarmi, wypieści, wychowa,
jak to uczyniła ze starszym naszym Bratem Jezusem,
by Boski Oblubieniec dusz rozpoznawał w nas coraz bardziej
te same rysy twarzy,
które On sam otrzymał od Niepokalanej swej Matki,
te same oczęta,
to samo serduszko.
św. Maksymilian Maria Kolbe
Nasz Zakon od początku swego istnienia przez 7 wieków nieustannie rozwijał złotą nić sprawy Niepokalanego Poczęcia. Walczono celem wyjaśnienia sprawy Niepokalanego Poczęcia Najświętszej Maryi Panny. Ostatecznie walka została zakończona zwycięstwem. Prawda ta jest powszechnie znana i ogłoszona jako dogmat wiary.
A teraz?... Czy koniec z tą sprawą?... Czy do wybudowania domu wystarczy nakreślić jego plany bez realizacji?... Czyż raczej nie kreśli się planów jedynie jako przygotowania potrzebnego do realizacji samej budowy?...
Teraz więc otwiera się druga karta naszej historii, mianowicie zasianie tej prawdy w sercach wszystkich, którzy są i będą aż do skończenia wieków, i opieka nad wzrostem i owocami świętości.
Wprowadzić Niepokalaną do serc ludzkich, aby Ona wystawiła w nich tron Synowi swemu i doprowadziła je do Jego poznania, zapalając je miłością ku Najświętszemu Jego Sercu.
św. Maksymilian Maria Kolbe
Nabożeństwo więc, którego uczy bł. Grignion,
jest naprawdę naszym nabożeństwem.
św. Maksymilian M. Kolbe
Ileż piękna kryje się w tych słowach: "być Niepokalanej".
Bez wątpienia, wszystkie dusze, które oddały się jakimś innym aktem heroicznym, mogą również odmówić akt bł. Grigniona de Montfort, gdyż Niepokalana z pewnością pragnie wszystkiego co dobre, a jeżeli nie byłoby dobre - nie ma najmniejszego znaczenia żaden akt. Co więcej, akty te stają się wówczas bardziej doskonałe, ponieważ stają się własnością Niepokalanej, a Ona wypełni je za nas o wiele doskonalej, niż moglibyśmy to zrobić sami.
Wszystkie praktyki, które służą do pogłębienia znajomości Niepokalanej i ściślej z Nią łączą, są bardzo pożądane.
Należąc więc w zupełności do Niepokalanej, czyńmy, co jest w naszej mocy, by nawrócić i uświęcić dusze, ponieważ to sama Niepokalana działa za naszym pośrednictwem.
Piękne są określenia: sługa, syn, niewolnik, rzecz, własność; ale my pragnęlibyśmy czegoś więcej, pragnęlibyśmy być Jej bez żadnych ograniczeń, w duchu tych wszystkich znaczeń i innych jeszcze, które może zostaną wynalezione lub mogłyby być wynalezione. Jednym słowem być Jej, "Niepokalanej".
Sobór uczy nas, że nadzwyczajna Matka Zbawiciela i pokorna Służebnica Pana, współcierpiąc ze swoim Synem umierającym na krzyżu, w szczególny sposób współpracowała z dziełem Zbawiciela przez wiarę, nadzieję i gorącą miłość dla odnowienia życia przyjaźni z Bogiem w duszach Jego dzieci. Dlatego, Ona jest naszą Matką w porządku łaski (por. KK 61).
Jeśli mieliśmy nieszczęście obrazić Boga, zwróćmy się ku Maryi i prośmy Ją, aby nam wyjednała potrzebne przebaczenie win. I tak jak Bóg wybacza nam, my powinniśmy wybaczać, rozumieć i usprawiedliwiać swoich bliźnich.
Matko, opiekuj się swymi dziećmi, aby nie straciły życia odzyskanego przez śmierć i zmartwychwstanie Jezusa Chrystusa
Krzyki: "Ukrzyżuj Go, ukrzyżuj!", jakie dochodziły z pretorium rzymskiego gubernatora (por. Łk 23,31) oznaczały początek męki dla Jezusa Chrystusa i także początek cierpień Maryi. Owe krzyki odbiły się echem w głębi Serca Matki.
Niech Bóg nas strzeże przed obojętnością i nieodpowiedzialnością wobec tajemnicy boleści i poświęcenia Jezusa i Jego Matki. Zjednoczeni z Maryją u stóp krzyża, powinniśmy przyjmować nasz krzyż jako znak miłości do Boga i naszych bliźnich.
Maryjo, pomóż nam oczyścić nasze serca, wzrastać w miłości, przyjmując tajemnicę krzyża i odnawiając naszą nadzieję na zmartwychwstanie do nowego życia
Zdumiewa nas pokora Panny z Nazaretu. Żaden człowiek nigdy nie przyjmował tak znakomitego Posłańca, jakiego przyjmowała Maryja: Archanioł posłany przez samego Boga, przekazuje Maryi pozdrowienie nigdy nie słyszane przez człowieka. Pozdrowienie przekraczajace w czci i godności wszystko, co człowiek mógłby sobie wyobrazić.
Jednakże Ona uważa się niegodną tak wielkiego wyróżnienia i w głębokiej pokorze nazywa siebie "niewolnicą", "służebnicą Pańską". Z sercem pokornym, podobnym do Serca Maryi, uznawajmy dary otrzymywane każdego dnia od Boga i czyńmy je owocnymi.
Maryjo, która przewodzisz Twoim światłem pielgrzymującemu Ludowi Bożemu, jesteś znakiem naszej niezawodnej nadziei i pociechy (por. KK 68)
Pozdrawiając Maryję tytułem Panny Wiernej, Kościół uznaje Jej wierność Słowu Bożemu. Nie zawsze to słowo było dla Maryi łatwe i po ludzku przyjemne. Urodzić swego Syna w grocie i nie mieć innej kołyski niż żłób do karmienia zwierząt, lub być widzianą jako Matka Skazańca, niezłomnego Wizjonera, było dla Niej ciężkim doświadczeniem. Maryja jednak pozostawała wierna w każdej okoliczności, w tym, czego Bóg od Niej oczekiwał.
Na wzór Maryi, chrześcijanin powinien być wierny swojemu powołaniu otrzymanemu w sakramencie Chrztu, chociaż w niektórych momentach jego życia, będzie to wymagać od niego wysiłku duchowego i wytrwałej odwagi.
Maryjo, spraw, abyśmy pozostawali wiernymi miłości Bożej w każdym momencie naszego życia
W Magnificat Maryja oznajmia postępowanie Boga w stosunku do wielkich tego świata, w stosunku do tych, którzy opanowani żądzą pieniądza, władzy i wpływu, stawiają sobie za cel panowanie nad światem. Bóg ich strąca z tronu, z piedestału ich pychy. Pozostawi ich bez dóbr niebieskich, ponieważ zezwolili, aby dobra doczesne zawładnęły ich sercem.
Pokorni natomiast są błogosławieni przez Boga, podniesieni do Jego łaskawości i Jego miłości, dlatego oni zdobędą niebo.
Maryjo, naucz nas gotowości do przyjmowania planu Bożego odnośnie do naszego życia i świata
Maryja poznawała Boga na modlitwie i w wierności Słowu, które rozważała każdego dnia, natchniona przez światło Ducha Świętego. To jest także droga, którą powinniśmy postępować my, aby dojść do poznania Boga: częste czytanie i głęboka refleksja nad Słowem Bożym.
Jednakże wraz z tym, powinniśmy prosić gorąco i usilnie o światło Ducha Świętego. Musimy mieć na uwadze to, że jest rzeczą dobrą i konieczną studiowanie spraw Bożych, lecz o Bogu dowiemy się więcej na modlitwie, niż z książek.
Maryjo, która otrzymałaś w pełni dary Ducha Świętego, pomóż nam rozwijać dary otrzymane przez nas w sakramencie Chrztu i Bierzmowania
W Maryi Najświętszej odkrywamy nieobecność jakiegokolwiek zła i pełnię wszelkiego dobra. Nie było w Niej żadnego grzechu, a były obecne wszystkie cnoty. Dlatego Kościół nazywa Ją "Świętą", "Najświętszą".
Chrześcijanin powinien stronić od wszelkiego zła w swoim życiu. Powinien wyrzec się wszelkiego grzechu,który jest rzeczywistym złem, ponieważ nas oddala od Boga. Jednakże nie wystarczy nie czynić zła. Jest rzeczą konieczną praktykować dobro, nie ufając zbytnio w nasze możliwości ludzkie, lecz w obecność Ducha Chrystusowego, który w nas przebywa i pobudza nas do miłości i poświęcenia się Bogu i bliźnim. Ideałem chrześcijanina jest nie mówić nigdy "dosyć" odnośnie do poświęcania się i miłości.
Maryjo, wytrwała w miłości i w całkowitym oddaniu się sprawie Ojca, naucz nas wzrastać w miłości i służbie.
Nasza Matka Niebieska ma Serce niezmiernie dobre i współczujące, Serce macierzyńskie.
Jako Matka, rozumie dobrze swoje dzieci, wie dobrze jak jesteśmy słabi i grzeszni, zna nasze upadki i nasze ograniczenia. Kiedy widzi nasze upadki, patrzy na nas ze współczuciem i miłosierdziem.
Nasza Matka Niebieska cierpi widząc, gdy my cierpimy. Jednakże cierpi bardziej, kiedy my nie umiemy cierpieć i tracimy zasługi pochodzące z cierpienia.
Czy mamy wystarczające zaufanie do Macierzyńskiego Serca Maryi? Czy mocna jest więź miłości łącząca nas z naszą Niebieską Matką?
Maryjo, umocnij naszą ufność i pomóż nam czuć się dziećmi umiłowanymi przez Boga
Maryja Najświętsza jest wzorem dla chrześcijanina, lecz w szczególny sposób powinna być wzorem dla młodzieży, ponieważ Maryja zawsze była młoda. Była bardzo młoda, kiedy została Matką Boga i zawsze pozostała młoda duchem. Ĺšródłem Jej młodości jest dobroć Serca.
Maryja zawsze miała ideał młodości i dlatego stała się ideałem dla młodzieży. Ona zawsze była szlachetna i godna, czysta i niewinna, niepokalana i święta, taka, jakim powinien być każdy ideał.
Jeśli każdy ideał jest niebieski, jak kolor nieba, młodzież przyjmuje niebieski płaszcz Maryi jako ideał swoich myśli i magnes, który przyciąga uczucia. Chociaż liczymy sobie wiele lat, nie traćmy ducha młodości, nie traćmy młodości Niepokalanej.
Panie, naucz nas żyć na wzór Maryi i wzrastać w bezpieczeństwie i radości.
W Ewangelii czytamy, że Chrystus przyszedł na ten świat przynosząc nam Życie-prawdziwe Życie Boże w nas. Tym Życiem jest On sam; Życie to przyszło do nas przez Maryję.
Kto żyje tym Życiem jest bardziej dzieckiem Bożym i bardziej dzieckiem Maryi. Nie ma nic bardziej koniecznego i decydującego dla chrześcijanina, jak żyć życiem Boga i z tej perspektywy, z tego miejsca, doświadczać, przeżywać i kontemplować wszystko inne.
Aby żyć tym Bożym Życiem, pomoże nam ogromnie opieka i czuwanie Najświętszej Dziewicy. Starając się naśladować Jej cnoty we wszystkich naszych działaniach, nie zapominajmy uciekać się do Niej w częstych i gorących modlitwach.
Przyjdź, Duchu Święty, i pomóż nam wzrastać w milczeniu i kontemplacji na wzór Maryi, abyśmy umieli zachowywać i rozważać w naszym sercu słowa Jezusa Chrystusa.
W sztuce chrześcijańskiej występuje dość często przedstawianie Najświętszej Dziewicy Maryi ze złożonymi rękami w postawie modlitewnej, pragnącej powiedzieć nam przez to, że powinniśmy nasz wzrok kierować ku górze, do nieba, do Boga.
Maryja Niepokalana: ze złożonymi rękoma, z oczyma skierowanymi ku górze, okryta niebieskim płaszczem, symbolem ideału, uczy nas, jaka powinna być nasza meta.
Chrześcijanin koniecznie musi odpowiedzieć na liturgiczne wezwanie: "W górę serca!". Chrześcijanin nie może pozostawać na poziomie życia ziemskiego; powinien wznosić się ku górze, wzlecieć w objęcia Ojca, a na ziemi spełniać Jego misję.
Maryja, punkt łączności nieba z ziemią, niech nas uczy swoją obecnością, aby Ewangelia nie była zniekształcana lub pozostawała bez wcielania jej w życie.
Aby twoje apostolstwo było owocne i aby zniechęcenie nie niweczyło dzieła apostolskiego, oddaj się w opiekę Maryi, Królowej Apostołów.
Maryjo, duszo pierwszej wspólnoty chrześcijańskiej, prowadź nasze wysiłki i pomagaj nam formować wspólnotę chrześcijańską.
Gdy Archanioł zwiastował Maryi, że zostanie Matką Boga, pozdrowił Ją słowami: "pełna łaski". Ona współpracowała przy zbawieniu ludzi przez poświęcenie siebie dla osoby i dzieła swojego Syna. Kościół nazywa Ją "Matką łaski Bożej" i "Pośredniczką łask wszelkich" z powodu Jej łączności z Jezusem Chrystusem, jedynym Pośrednikiem między Bogiem i ludźmi.
Maryja jest obfitym źródłem, z którego wszyscy możemy pić wodę łaski Bożej. Udajmy się do Maryi i ugaśmy nasze pragnienie łaski i prawdziwego życia.
Maryjo, módl się za nami, abyśmy otrzymali łaskę od Twojego Syna, która przemieni nasze życie.
Maryja codziennie poświęcała się Bogu i codziennie poświęcała się dla nas, ponieważ celem życia Maryi, istotą Jej istnienia, było być Matką Boga-Boga Zbawiciela.
Ona ustawicznie myślała o oddawaniu siebie samej dla naszego zbawienia, ponieważ Ona wraz ze swoim Synem poświęciła się dla nas i współpracowała dla naszego zbawienia.
Boże, który odwiecznie powołałeś Maryję, aby była Twoją Matką, ożywiaj łaskę naszego Chrztu, która czyni nas dziećmi Bożymi.
