Rozmiłować się w Matce

Rozmiłować się w naszej Matce, Najświętszej Maryi Pannie, to znaleźć sens dla swego życia.
Jej oczy spoczną w naszych oczach i napełnią nas światłem, pozwalającym widzieć i cieszyć się z rzeczy Bożych.

Rozmiłować się w Najświętszej Maryi, to wznieść się ponad mroki ziemi, czerpać światło, jakie promieniuje z Jej płaszcza i stopniowo upodabniać się do Jezusa.

Maryjo, rozciągnij czułość Jezusa na cierpiącą ludzkość!

NMP z Guadalupe

Wspomnienie liturgiczne NMP z Guadalupe w Kościele katolickim obchodzimy 12 grudnia. Wspomnienie nawiązuje do objawienia się Maryi Indianinowi Juanowi Diego w grudniu 1531 r. na wzgórzu Tepeyac w Meksyku

Każdego dnia przybywa tu tysiące pielgrzymów. Sanktuarium w Guadalupe jest najliczniej odwiedzane, wyprzedza nawet Rzym, Jerozolimę i Mekkę.

Matka Boża z Guadalupe jest Patronką poczętego życia. Wiosną 2007 r., podczas Mszy świętej w intencji dzieci zabitych przed urodzeniem, z wnętrza obrazu wydobyło się światło, które miało formę i rozmiary ludzkiego embrionu. Widać też było strefy cienia, charakterystyczne dla echograficznych wizerunków płodu w łonie matki.

Do objawienia doszło w meksykańskich górach, u podnóża wzgórza Tapeyac, gdzie oddawano cześć bogini życia. Maryja objawiła się czterokrotnie 57-letniemu wówczas Juanowi Diego. Życzeniem Maryi było wybudowanie kościoła pod Jej wezwaniem. Juan przekazał tę prośbę ówczesnemu biskupowi Juanowi de Zumarragiemu, który nie od razu uwierzył w objawienie. Biskup oczekiwał wiarygodnego znaku. Po ponownym spotkaniu Matka Boża poprosiła Indianina, by przyszedł na wzgórze za dwa dni i zerwał naręcze róż ze skalistego stoku.

Juan nie mógł spełnić tego polecenia, gdyż w tym czasie poszedł po księdza dla chorego wuja. W drodze Juan spotkał Maryję, która go zapewniła, że wuj wyzdrowieje. Kazała mu uzbierać kwiaty. Na skalistym zboczu zobaczył kwitnące róże kastylijskie, które nie występowały w Meksyku. Juan zerwał je i wręczył Świętej Dziewicy. Ona ułożyła róże w jego tilmie i poleciła udać się z nimi do biskupa.

Mimo trudności udało mu się stanąć przed biskupem. Wtedy odsłonił swój płaszcz, z którego wypadły świeże pachnące róże, a w ich miejsce pojawił się obraz Maryi. Zebrani uklękli. W tym samym czasie został uzdrowiony wuj. To cudowne uzdrowienie było przypieczętowaniem prawdziwości objawienia.

Tak rozpoczęła się chrystianizacja Indian, którą zawdzięczamy samej Maryi.

Maryja z Guadalupe jest Patronką obu Ameryk oraz obrońców życia.

Pierwszą europejską kopię obrazu admirał Andrea Noria użył jako proporzec w bitwie pod Lepanto 7 października 1571 r.

3 maja 1953 r. kard. Miranda y Gomez na prośbę Episkopatu Polski oddał naszą Ojczyznę w opiekę Matki Bożej z Guadalupe.

Kopię wizerunku spotkać można w wielu kościołach i kaplicach na całym świecie.

Acheiropoietos znaczy "obraz, którego nie namalowała ludzka ręka".

Narodził się prawdziwy Baranek Boży, który wyzwala świat z grzechu. Tego grzechu zbiorowego, jakiego uczestnikami jesteśmy wszyscy, my, ludzie wszystkich czasów. Narodził się Ten, który da nam Nowe Przykazanie: "Miłujcie się wzajemnie!".

Narodził się Ten, który mógł prawdziwie powiedzieć o sobie: "Ja Jestem Zmartwychwstaniem i Życiem, kto wierzy we Mnie, chociaż umrze, żyć będzie wiecznie!".

Są to wystarczające powody, abyśmy tę Noc nazywali prawdziwie Świętą Nocą.