Pozdrawiając Maryję tytułem Panny Wiernej, Kościół uznaje Jej wierność Słowu Bożemu. Nie zawsze to słowo było dla Maryi łatwe i po ludzku przyjemne. Urodzić swego Syna w grocie i nie mieć innej kołyski niż żłób do karmienia zwierząt, lub być widzianą jako Matka Skazańca, niezłomnego Wizjonera, było dla Niej ciężkim doświadczeniem. Maryja jednak pozostawała wierna w każdej okoliczności, w tym, czego Bóg od Niej oczekiwał.

Na wzór Maryi, chrześcijanin powinien być wierny swojemu powołaniu otrzymanemu w sakramencie Chrztu, chociaż w niektórych momentach jego życia, będzie to wymagać od niego wysiłku duchowego i wytrwałej odwagi.

Maryjo, spraw, abyśmy pozostawali wiernymi miłości Bożej w każdym momencie naszego życia

W Magnificat Maryja oznajmia postępowanie Boga w stosunku do wielkich tego świata, w stosunku do tych, którzy opanowani żądzą pieniądza, władzy i wpływu, stawiają sobie za cel panowanie nad światem. Bóg ich strąca z tronu, z piedestału ich pychy. Pozostawi ich bez dóbr niebieskich, ponieważ zezwolili, aby dobra doczesne zawładnęły ich sercem.

Pokorni natomiast są błogosławieni przez Boga, podniesieni do Jego łaskawości i Jego miłości, dlatego oni zdobędą niebo.

Maryjo, naucz nas gotowości do przyjmowania planu Bożego odnośnie do naszego życia i świata

Maryja poznawała Boga na modlitwie i w wierności Słowu, które rozważała każdego dnia, natchniona przez światło Ducha Świętego. To jest także droga, którą powinniśmy postępować my, aby dojść do poznania Boga: częste czytanie i głęboka refleksja nad Słowem Bożym.

Jednakże wraz z tym, powinniśmy prosić gorąco i usilnie o światło Ducha Świętego. Musimy mieć na uwadze to, że jest rzeczą dobrą i konieczną studiowanie spraw Bożych, lecz o Bogu dowiemy się więcej na modlitwie, niż z książek.

Maryjo, która otrzymałaś w pełni dary Ducha Świętego, pomóż nam rozwijać dary otrzymane przez nas w sakramencie Chrztu i Bierzmowania

W Maryi Najświętszej odkrywamy nieobecność jakiegokolwiek zła i pełnię wszelkiego dobra. Nie było w Niej żadnego grzechu, a były obecne wszystkie cnoty. Dlatego Kościół nazywa Ją "Świętą", "Najświętszą".

Chrześcijanin powinien stronić od wszelkiego zła w swoim życiu. Powinien wyrzec się wszelkiego grzechu,który jest rzeczywistym złem, ponieważ nas oddala od Boga. Jednakże nie wystarczy nie czynić zła. Jest rzeczą konieczną praktykować dobro, nie ufając zbytnio w nasze możliwości ludzkie, lecz w obecność Ducha Chrystusowego, który w nas przebywa i pobudza nas do miłości i poświęcenia się Bogu i bliźnim. Ideałem chrześcijanina jest nie mówić nigdy "dosyć" odnośnie do poświęcania się i miłości.

Maryjo, wytrwała w miłości i w całkowitym oddaniu się sprawie Ojca, naucz nas wzrastać w miłości i służbie.

Nasza Matka Niebieska ma Serce niezmiernie dobre i współczujące, Serce macierzyńskie.

Jako Matka, rozumie dobrze swoje dzieci, wie dobrze jak jesteśmy słabi i grzeszni, zna nasze upadki i nasze ograniczenia. Kiedy widzi nasze upadki, patrzy na nas ze współczuciem i miłosierdziem.

Nasza Matka Niebieska cierpi widząc, gdy my cierpimy. Jednakże cierpi bardziej, kiedy my nie umiemy cierpieć i tracimy zasługi pochodzące z cierpienia.

Czy mamy wystarczające zaufanie do Macierzyńskiego Serca Maryi? Czy mocna jest więź miłości łącząca nas z naszą Niebieską Matką?

Maryjo, umocnij naszą ufność i pomóż nam czuć się dziećmi umiłowanymi przez Boga

Maryja Najświętsza jest wzorem dla chrześcijanina, lecz w szczególny sposób powinna być wzorem dla młodzieży, ponieważ Maryja zawsze była młoda. Była bardzo młoda, kiedy została Matką Boga i zawsze pozostała młoda duchem. Ĺšródłem Jej młodości jest dobroć Serca.

Maryja zawsze miała ideał młodości i dlatego stała się ideałem dla młodzieży. Ona zawsze była szlachetna i godna, czysta i niewinna, niepokalana i święta, taka, jakim powinien być każdy ideał.

Jeśli każdy ideał jest niebieski, jak kolor nieba, młodzież przyjmuje niebieski płaszcz Maryi jako ideał swoich myśli i magnes, który przyciąga uczucia. Chociaż liczymy sobie wiele lat, nie traćmy ducha młodości, nie traćmy młodości Niepokalanej.

Panie, naucz nas żyć na wzór Maryi i wzrastać w bezpieczeństwie i radości.

W Ewangelii czytamy, że Chrystus przyszedł na ten świat przynosząc nam Życie-prawdziwe Życie Boże w nas. Tym Życiem jest On sam; Życie to przyszło do nas przez Maryję.

Kto żyje tym Życiem jest bardziej dzieckiem Bożym i bardziej dzieckiem Maryi. Nie ma nic bardziej koniecznego i decydującego dla chrześcijanina, jak żyć życiem Boga i z tej perspektywy, z tego miejsca, doświadczać, przeżywać i kontemplować wszystko inne.

Aby żyć tym Bożym Życiem, pomoże nam ogromnie opieka i czuwanie Najświętszej Dziewicy. Starając się naśladować Jej cnoty we wszystkich naszych działaniach, nie zapominajmy uciekać się do Niej w częstych i gorących modlitwach.

Przyjdź, Duchu Święty, i pomóż nam wzrastać w milczeniu i kontemplacji na wzór Maryi, abyśmy umieli zachowywać i rozważać w naszym sercu słowa Jezusa Chrystusa.

W sztuce chrześcijańskiej występuje dość często przedstawianie Najświętszej Dziewicy Maryi ze złożonymi rękami w postawie modlitewnej, pragnącej powiedzieć nam przez to, że powinniśmy nasz wzrok kierować ku górze, do nieba, do Boga.

Maryja Niepokalana: ze złożonymi rękoma, z oczyma skierowanymi ku górze, okryta niebieskim płaszczem, symbolem ideału, uczy nas, jaka powinna być nasza meta.

Chrześcijanin koniecznie musi odpowiedzieć na liturgiczne wezwanie: "W górę serca!". Chrześcijanin nie może pozostawać na poziomie życia ziemskiego; powinien wznosić się ku górze, wzlecieć w objęcia Ojca, a na ziemi spełniać Jego misję.

Maryja, punkt łączności nieba z ziemią, niech nas uczy swoją obecnością, aby Ewangelia nie była zniekształcana lub pozostawała bez wcielania jej w życie.

Aby twoje apostolstwo było owocne i aby zniechęcenie nie niweczyło dzieła apostolskiego, oddaj się w opiekę Maryi, Królowej Apostołów.

Maryjo, duszo pierwszej wspólnoty chrześcijańskiej, prowadź nasze wysiłki i pomagaj nam formować wspólnotę chrześcijańską.

Gdy Archanioł zwiastował Maryi, że zostanie Matką Boga, pozdrowił Ją słowami: "pełna łaski". Ona współpracowała przy zbawieniu ludzi przez poświęcenie siebie dla osoby i dzieła swojego Syna. Kościół nazywa Ją "Matką łaski Bożej" i "Pośredniczką łask wszelkich" z powodu Jej łączności z Jezusem Chrystusem, jedynym Pośrednikiem między Bogiem i ludźmi.

Maryja jest obfitym źródłem, z którego wszyscy możemy pić wodę łaski Bożej. Udajmy się do Maryi i ugaśmy nasze pragnienie łaski i prawdziwego życia.

Maryjo, módl się za nami, abyśmy otrzymali łaskę od Twojego Syna, która przemieni nasze życie.

Maryja codziennie poświęcała się Bogu i codziennie poświęcała się dla nas, ponieważ celem życia Maryi, istotą Jej istnienia, było być Matką Boga-Boga Zbawiciela.

Ona ustawicznie myślała o oddawaniu siebie samej dla naszego zbawienia, ponieważ Ona wraz ze swoim Synem poświęciła się dla nas i współpracowała dla naszego zbawienia.

Boże, który odwiecznie powołałeś Maryję, aby była Twoją Matką, ożywiaj łaskę naszego Chrztu, która czyni nas dziećmi Bożymi.

Jedną z pięknych inwokacji w Litanii Loretańskiej jest nazwanie Panny Maryi "Królową Pokoju".

Nie tylko dlatego, że pokój społeczny ma przyjść do nas za pośrednictwem Maryi Panny, jak to Ona sama nam obiecała w objawieniach fatimskich, lecz ponieważ Ona udziela nam spokoju duszy. Ona cieszyła się głębokim i prawdziwym pokojem w swojej duszy, ponieważ zawsze była ogarnięta miłością do Boga. Wnętrze Maryi było spokojne i pogodne, łagodne i ciche, Jej Serce nie znało wzburzenia i gniewu.

Któż nie chciałby cieszyć się pokojem? Któż nie szuka spokoju wewnętrznego i zewnętrznego? Lecz nie możemy mieć pokoju zewnętrznego, jeśli wpierw nie zdobędziemy pokoju wewnętrznego. Jeśli nie żyję w zgodzie z samym sobą, nie mogę żyć w zgodzie z innymi ludźmi.

Niech święta Rodzina z Nazaretu będzie dla nas przykładem wzrastania w jedności, pracy i miłości w służbie Królestwa Bożego.

Dziecko słabe, świadome swej słabości i swoich małych sił, ucieka się do pomocy swego ojca i matki.

Jak małe dzieci, potrzebujące pomocy w naszych potrzebach duchowych, powinniśmy uciekać się do naszego Boga Ojca i naszej Matki Niebieskiej, prosząc Ich o wierne trwanie w miłości Bożej i przy naszych zasadach życia płynących z wiary.

Modlitwa do Maryi, synowska prośba i pełna ufność w Jej macierzyńskie Serce, zapewni nam zbawienną ochronę, która oddali nas od grzechu i pozwoli nam trwać w wierności nakazom naszego sumienia, w wierności naszemu Bogu Ojcu.

Maryjo, Matko pięknej miłości, ożyw w nas miłość do Twojego Syna, abyśmy mogli wzrastać w wierności Jego przesłaniu.

Pochwalne i dziękczynne modlitwy były ustawicznie używane przez Najświętszą Pannę z Nazaretu przy codziennym odmawianiu psalmów, które wypływały z Jej Serca.

Jakże byłoby dobrze, abyśmy nauczyli się wyrażać nieustannie nasze dziękczynienie Bogu, naszemu Ojcu.

Łączmy nasze pochwały Boga w Trójcy Jedynego z pochwałami, jakie Aniołowie nieustannie wyrażają w niebie śpiewając "Święty, Święty, Święty" i z całym stworzeniem, które "śpiewa chwałę Bogu" (Ps 19).

I dziękujmy codziennie Bogu za tyle darów i łask otrzymywanych z Jego nieskończonej dobroci.

Maryjo, wysławiamy Cię, ponieważ jesteś Matką Jezusa Chrystusa i Matką wszystkich odkupionych. Wszyscy wierzący, wyrażamy naszą miłość i synowskie uczucia.