Niepokalana od pierwszej chwili istnienia

Niepokalana od pierwszej chwili istnienia

Rozważania różańcowe ze św. Maksymilianem Kolbem

Na początek

W imię Ojca i Syna, i Ducha Świętego. Amen.

Wierzę w Boga..., Ojcze nasz...

Modlitwa o trzy cnoty boskie

Jezus niech w nas pomnaża wiarę, wzmacnia nadzieję i rozpala miłość.
(3 ×) Zdrowaś Maryjo...

Tajemnice radosne

1. Zwiastowanie

Matka Boża nie zaznała skazy grzechu pierworodnego od pierwszej chwili swego istnienia. Ta prawda była na ogół znana wszystkim wiernym od początków Kościoła i zawierała się w pojęciu, że Matka Najświętsza była najczystsza, czystsza od aniołów, bez najmniejszego grzechu. My Jej bezgraniczną własnością. Więc cieszmy się. Świadomość, że całkowicie do Niepokalanej należymy, niechaj nas napawa radością bezbrzeżną. [Pisma, 1178]

2. Nawiedzenie

Niepokalana ma na wszystko swój czas. Nie mamy się też co dziwić, że inni otaczający nas ludzie mają nie tylko cnoty, ale i niecnoty. Dopiero w niebie otrząśniemy się wszyscy z ułomności. Więc ochotnie i wesoło naprzód staraj się co dzień bardziej należeć do Niepokalanej, poświęcając się dla Niej bez granic. [Pisma, 693]

3. Narodzenie Pana Jezusa

Od Niepokalanej otrzymujemy łaski oświecenia umysłu, wzmocnienia woli, zachęty do dobrego, łaski zwyczajne i nadzwyczajne. Dopiero na sądzie Bożym i w niebie dowiemy się, jak ta czuła Matka nasza troszczyła się o każdego z nas. Jak troszczy się o każdą duszę, Jej dziecię, by ukształtować na wzór Jezusa, Jej dziecięcia pierworodnego, Pierwowzoru świętości, człowieka - Boga. [Pisma, 1178]

4. Ofiarowanie w świątyni

Najlepszym sposobem kochania Niepokalanej jest pozwolić się Jej prowadzić we wszystkim. Jej Wola jest zupełnie zlana z Wolą Bożą, a my starajmy się, by nasza wola coraz bardziej z Jej Wolą się zgadzała. Wtedy chociażby dusza wcale miłości nie odczuwała ku Niej, to jednak istotna miłość będzie coraz większa. [Pisma, 635]

5. Znalezienie w świątyni

Nie smuć się ociężałością, nie smuć się nawet upadkami. Jeden akt miłości, jeden akt strzelisty wystarczy, by zmyć całą górę win. Spokojnie polecaj się Niepokalanej. Pozwólmy tylko Niepokalanej się prowadzić, a Ona nawet cuda działać będzie, jeżeli to dla Jej sprawy będzie potrzebne. Czyliż może cud sprawić Jej jaką trudność? [Pisma, 726]

Tajemnice światła

1. Chrzest Pana Jezusa w Jordanie

Dzieła Boże na zewnątrz w ogóle nie były okazałe. Życie Pana Jezusa i Matki Bożej było ciche. Apostołowie zostali rozproszeni, przez trzy wieki chrześcijanie byli prześladowani. Zdawało się, że wszystko już upadnie i zginie. Tymczasem w tych trudnościach i prześladowaniach okazała się tylko jaśniej potęga Boża, której nic złamać nie może (Konferencje OMK, 306). Odnówmy nasze przyrzeczenia chrzcielne i oddajmy się Niepokalanej, by nas prowadziła.

2. Wesele w Kanie Galilejskiej

Wszyscy święci wychowali się na rękach Matki Najświętszej (Konferencje OMK, 25). Ufajcie Niepokalanej bez granic, a sobie nic zupełnie. Wtedy wiele będziecie potrafili dla chwały Bożej zdziałać: wiele już tu na ziemi, a jeszcze więcej w niebie, gdzie nie potrzeba już będzie jedną ręką się trzymać, by samemu nie upaść (Konferencje OMK, 6).

3. Głoszenie Królestwa Bożego i wzywanie do nawrócenia

Nigdy nie zrobimy tak wiele dla sprawy Bożej, jak Niepokalana w nas i przez nas, i to nie tylko na tym świecie, ale i w przyszłym. W niebie będzie szczyt tego działania, ale nie zgłębimy go przez całą wieczność. Dlatego do Niej się zwracajmy jak dzieci do matki: czule, w prostocie, nie z książeczki (Konferencje OMK, 145).

4. Przemienienie na górze Tabor

Szczęściem człowieka nie jest gromadzić, ale używać tego, co konieczne do celu, do spełnienia codziennych obowiązków. Gdyby o tym ludzie pamiętali, nie byłoby na świecie błędnych systemów - byłby na ziemi raj. Prośmy Niepokalaną, [by przemieniła nas z dawnego człowieka w człowieka nowego], żebyśmy pokochali ubóstwo i zrozumieli je (Konferencje OMK, 137).

5. Ustanowienie Eucharystii

Na ołtarzu miłości trzeba złożyć wszystko, duszę i ciało. Raz się żyje, a nie dwa razy(Konferencje OMK, 77). Musimy dążyć do tego, byśmy Pana Jezusa miłowali, jak Niepokalana Go miłowała, by nasza miłość doszła do tego szczytu, by była miłością samej Niepokalanej (Konferencje OMK, 36). Musimy zdobyć cały świat dla Chrystusa przez Niepokalaną - oto nasz ideał.

Tajemnice bolesne

1. Modlitwa Pana Jezusa w Ogrójcu

Uczniowie posnęli - Jezus został sam. Jest to przedziwna tajemnica, tajemnica opuszczenia - tak często i nam się wydaje, że jesteśmy sami, a przecież z nami jest Pan - On nie śpi, ale czuwa. On jest zawsze z nami, nawet wtedy, gdy wydaje się nam, że jesteśmy sami.

2. Biczowanie Pana Jezusa

Piłat wydał Go na biczowanie. Jakże często się nam wydaje, że jesteśmy silni, wytrwali, że już posiadamy cnotę. Ale kiedy trudności i krzyże na nas spadają, bywa inaczej - poznajemy wtedy naszą słabość. Prośmy Pana Jezusa, abyśmy tak jak On - w chwilach próby, w chwilach naszego biczowania - zachowali pokój ducha i całkowicie zdali się na wolę Boga Ojca.

3. Cierniem ukoronowanie

Cierniowa korona nie była koroną chwały, ale koroną odpowiedzialności. On, Syn Boży, był odpowiedzialny - przyjął cierpienie i śmierć dla naszego odkupienia. Każdy z nas pragnie szczęścia, pragnie miłości, szacunku. Pamiętajmy, że jedynym szczęściem jest Bóg i On tylko może zaspokoić nasze pragnienia.

4. Dźwiganie Krzyża

Krzyż jest szczególnym darem, który towarzyszy nam każdego dnia. Prośmy Pana Jezusa o pokorę, abyśmy umieli cierpliwie nieść nasze krzyże. Żaden przecież dzień nie powróci, nawet cudem. Niech Jezus Chrystus będzie dla nas wzorem wytrwałości i pokory. Czasem trzeba umieć się przyznać do błędu, trzeba pokornie poprosić o czyjąś pomoc.

5. Ukrzyżowanie Pana Jezusa

Wykonało się. W śmierci Chrystusa odkrywamy przedziwną moc życia - On nie umarł - On oddał życie - dał siebie samego - jako ofiarę - Bogu Ojcu. Dając życie, otrzymał je dla nas. Pamiętajmy, że śmierć jest początkiem życia.

Tajemnice chwalebne

1. Zmartwychwstanie Pana Jezusa

Pozwólmy Opatrzności Bożej działać. Niepokalana wie o wszystkim i wszystko dla większego dobra dusz jest przeznaczone. Życie na tej ziemi niedługie. I ten cały pyłek w przestworzu, co się ziemią nazywa, też będzie miał swój koniec wraz ze wszystkimi choćby najważniejszymi kwestiami. Pozwólmy Niepokalanej się prowadzić i dopomagajmy duszom do Jej poznania i pokochania, by coraz więcej serc w Niej i przez Nią w Przenajświętszym Sercu Bożym miłością coraz ściślej się połączyło. [Pisma, 815]

2. Wniebowstąpienie Pana Jezusa

Ojca miłujemy w Synu, w Jezusie Chrystusie i Jemu musimy oddać całą naszą miłość, by w Nim i przez Niego całą naszą miłość otrzymał Ojciec. [...] Istotą jednak miłości Bożej będzie zawsze nie uczucie, nie pamiętanie, nie myślenie, rozumienie, wyobrażanie sobie, ale wyłącznie pełnienie w każdej chwili życia Woli Bożej i zdanie się zupełnie na tęż Wolę (Pisma, 565).

3. Zesłanie Ducha Świętego na Maryję i Apostołów

Określenie "Oblubienica Ducha Przenajświętszego" jest bardzo dalekim podobieństwem życia Ducha Przenajświętszego w Niej i przez Nią (Pisma, 1175). Niepokalana jest ostateczną granicą między Bogiem a stworzeniem. Ona jest wiernym odbiciem Bożej doskonałości, Jego świętości. Zdobywajmy dla Niej serca, bo gdzie Ona wejdzie, tam i łaska Boża, a z Nią zbawienie i uświęcenie wejdzie. [Pisma, 1147]

4. Wniebowzięcie Najśw. Maryi Panny

Miłość Niepokalanej polega nie tylko na akcie poświęcenia się, choćby odmówionym z wielkim zapałem, lecz na znoszeniu wielu wyrzeczeń i na pracy dla Niej bez wytchnienia. Wszystko jednak zależy od tego, czy, kiedy, jak i jak długo Ona sama tego chce [Pisma, 615]. Przez Niepokalaną wszystko możesz, ofiaruj Jej wszystko i ufaj w skuteczność Jej opieki.

5. Ukoronowanie Maryi na Królową nieba i ziemi

Niepokalana musi być, i to jak najprędzej Królową wszystkich i ludzi, i zgromadzeń, i każdego z osobna. Kto uprze się i nie podda się Jej panowaniu, ten zginie, kto zaś uzna Ją za Królową i ruszy jako rycerz na podbój świata dla Niej, ten będzie żyć, kwitnąć i rozwijać się coraz bujniej. [Pisma, 594]

Zakończenie

Zaleca się odmówić Litanię loretańską i antyfonę Pod Twoją obronę...

Oprac. MARYJNI.PL

Źródło: Św. Maksymilian Kolbe, Pisma - pisma.niepokalanow.pl