Nabożeństwo październikowe

Nabożeństwo różańcowe - nabożeństwo zazwyczaj eucharystyczne, odprawiane w październiku.

Papież Leon XIII w encyklice Supremi apostolatus officio (1 IX 1883) polecił, aby od 1 X do 2 XI 1883 r. "w całym świecie katolickim" były odprawianie uroczyste nabożeństwa różańcowe. W ten sposób październik stał się miesiącem różańcowym.

Struktura

W tejże encyklice Papież określił strukturę tego nabożeństwa:

Nabożeństwo powinno mieć formę uroczystą, odprawiane ku czci Matki Bożej Różańcowej "ze szczególną pobożnością i okazałością", w kościołach parafialnych oraz innych świątyniach i kaplicach poświęconych czci Matki Bożej.

Ojciec Święty (Supremi..., 16) poleca następującą strukturę:

  • wystawienie Najśw. Sakramentu;
  • odmówienie przynajmniej pięć "dziesiątków" Różańca;
  • odmówienie Litanii Loretańskiej;
  • błogosławieństwo Najśw. Sakramentem.

Dyrektorium o pobożności ludowej i liturgii (17 XII 2001) zaleca, aby odmawianiu Różańca towarzyszyły:

  • lektura tekstów biblijnych o poszczególnych tajemnicach,
  • krótkie aklamacje przypominające tajemnice różańcowe,
  • śpiew niektórych części,
  • podział ról (zob. niżej Służba liturgiczna),
  • uroczyste rozpoczęcie i zakończenie.
Służba liturgiczna

Nabożeństwo różańcowe umożliwia angażowanie w jego przebieg Liturgiczną Służbę Ołtarza, osób konsekrowanych i innych wiernych świeckich.

Przewodniczący (kapłan lub diakon) może zlecić odczytanie rozważań różańcowych osobom usługującym lub innym wiernym świeckim, odpowiednio do tego przygotowanym, jak również pozwolić im prowadzić odmawianie poszczególnych "dziesiątków" Różańca.

Warto przy tym wcześniej zwrócić uwagę osobom odmawiającym "dziesiątek" na właściwe wypowiadanie słów modlitwy, zwłaszcza Pozdrowienia Anielskiego, by błędne lub niestaranne (z pośpiechem lub zbyt rozwlekle) ich odmawianie nie utrudniało medytację nad tajemnicami różańcowymi.

Osoby usługujące (najczęściej ministranci lub lektorzy) mogą przygotować kadzidło. Na rozpoczęcie nabożeństwa różańcowego przeważnie następuje wystawienie Najśw. Sakramentu, zakończone błogosławieństwem sakramentalnym, w czasie którego dzwonią dzwonki i gong oraz okadza się Najśw. Sakrament.


Oprac. MARYJNI.PL


Źródła

  • Kongregacja ds. Kultu Bożego i Dyscypliny Sakramentów, Dyrektorium o pobożności ludowej i liturgii (17 XII 2001)
  • Konferencja Episkopatu Polski, Wskazania duszpasterskie o nabożeństwach dodatkowych (2 X 1972)
  • Nabożeństwa w parafii - lso-trojca.cba.pl
  • liturgista.pl