Śladami Jezusa i Maryi

Dziewica Maryja stała się najżarliwszą pośredniczką wszystkich kontemplujących i błogosławiących Boga.

Jezu Chryste, Sprawco czystości, dziękuję Ci za Twoje pokorne pojawienie się w świątyni, gdzie zostałeś ofiarowany przez rodziców i za pięć syklów srebrnych, jak jakiś niewolnik do kupienia, zostałeś wykupiony.

Umiłowany Jezus zginął rodzicom swoim, i to wtedy, gdy z okazji święta udali się do świątyni. Jeśli zginął Jezus, to jaka jeszcze może być radość w sercu człowieka? Kto bowiem zgubił Jezusa, zgubił więcej niż świat cały.

Błogosławię Cię, święta Boża Rodzicielko, za niezliczone cnoty Twoje, którymi zajaśniałaś na ziemi i stałaś się godna być Matką Boga i Słowo Boże w Tobie wcielone pielęgnować na łonie i błogosławionymi ramionami otaczać, podnosić i dźwigać.

Jezus Chrystus, po gorzkiej męce swojej i po radosnym zmartwychwstaniu, pogodny i radosny objawił się najświętszej Matce swojej, Maryi, a zasmuconą i strapioną napełnił niewymowną i nową radością.

Łzy błogosławionej Maryi Dziewicy wylane pod krzyżem.

Matka Bolesna, widząc Syna, wiszącego na krzyżu, najbardziej umiłowanego, bardziej była w Nim niż w sobie, i jakby cała z siebie wyrwana, duchem wisiała z Synem w górze współukrzyżowana, chociaż ciałem jeszcze na dole pod krzyżem we łzach stała.

Panie Boże, Stwórco i Odkupicielu rodzaju ludzkiego! Błogosławię Cię i dziękuję Ci za Twoją nazbyt wielką miłość, którą człowieka przedziwnie stworzonego jeszcze przedziwniej odnowiłeś.