Różaniec dla zaawansowanych
Rozważania przeznaczone są do osobistych rozmyślań. Zawierają tylko tematy-klucze do dłuższych medytacji nad tajemnicami Bożymi i praktyczne wnioski do zastosowania w życiu. Tematy rozważań i postanowienia zostały zaczerpnięte z książki: Różaniec Święty, Stanisław Tworkowski, Niepokalanów, 1951 r.
Tajemnice radosne
I. Zwiastowanie
1. Grzech pierworodny i jego konsekwencje duchowe i fizyczne.
2.Potrzeba Boga wśród nas.
3.Świat pogański przed przyjściem Zbawiciela.
4. Oczekiwanie na Zbawiciela.
5. Postać Niepokalanej. "Łaski pełna". Niewinność, pokora i miłość Maryi.
6. Łaska w życiu katolickim (określenie, istota i cel).
7. "Anioł Pański zwiastował Pannie Maryi i poczęła z Ducha Świętego". (Cud boskiego poczęcia Jezusa Chrystusa. Połączenie dwóch natur: boskiej i ludzkiej w jednej osobie Boga-Człowieka. Boskość Zbawiciela świata - podstawą chrześcijaństwa).
9. Znaczenie słów św. Augustyna: "Dlatego Bóg stał się człowiekiem, aby człowiek mógł stać się Bogiem".
10. Tajemnica Zwiastowania, a nasze codzienne życie (Jezus w łonie Maryi i w naszych sercach przez komunię świętą i łaskę).
Postanowienia:
1. Poznawanie własnej natury i jej słabości powstałych na skutek grzechu pierworodnego i naszych upadków (pożądliwość ciała, pożądliwość oczu i pycha tego życia - 1 J 2,16 - to znaczy zmysłowość, pycha i egoizm człowieka).
2. Poznanie głównej wady, walka z jej wykorzenieniem i wprowadzenie na jej miejsce cnoty.
3. Życie na codzień Chrystusem wg słów św. Pawła: "Teraz zaś już nie ja żyję, lecz żyje we mnie Chrystus" (Gal 2,20) przez doskonałe wypełnianie obowiązków swego stanu i ofiarowanie swego życia Bogu z miłości do Niego i do bliźniego.
II. Nawiedzenie św. Elżbiety
1. Rola Maryi Opiekunki, Uzdrowienia chorych, Pocieszycielki strapionych i Wspomożenia wiernych.
2. Znaczenie modlitwy św. Bernarda: Pomnij o Najświętsza Panno Maryjo"
3. Postacie Zachariasza i Elżbiety. Cudowne poczęcie Jana.
4. Jan, poprzednik Zbawiciela, (wpływ łaski Chrystusa na osobowość Jana "poruszyło się z radości dzieciątko w moim łonie" (Łk 1,44). Charakterystyka Jana i świadectwo Jezusa o nieugiętym charakterze i bohaterskiej postawie proroka. (Mt 11,7-12). Jan jako wzór katolika).
5. Proroctwo Elżbiety i znaczenie słów: "błogosławiona jesteś między niewiastami".
6. Wiara Maryi. Określenie wiary (przyjęcie umysłem i wykonanie wolą prawdy Bożej podanej przez Kościół). przymioty wiary.
7. Treść hymnu Maryi: ("Wielbi dusza moja Pana...bo wejrzał na uniżenie Służebnicy swojej...błogosławić mnie będą wszystkie pokolenia").
8. Pokora w wierze katolickiej.
9. Służba bliźnim po służbie Bogu jako jeden z najwyższych nakazów katolicyzmu.
Postanowienia:
1. Akt wiary - na wzór Maryi wierzyć w to wszystko, czego Chrystus naucza w swoim Kościele. "Błogosławiona jesteś, któraś uwierzyła" (Łk 1,45).
2. Przygotowanie gruntu duszy na dar wiary przez rozmyślanie i naukę katolicką.
3. Nabożeństwo do Niepokalanego Serca Maryi przez komunię świętą w pierwsze soboty miesiąca.
III. Narodzenie Pana Jezusa
1. Człowiek nie chce przyjąć Boga - "Nie było dla nich miejsca w gospodzie".
2. Noc Bożego Narodzenia.
3. Ubóstwo narodzonego Boga jako przeciwieństwo nadmiernego i grzesznego przywiązania do świata materialnego.
4. Pochwała i wywyższenie ubóstwa. (św. Franciszek z Asyżu).
5. Pasterze i prostota ich wiary.
6. Hymn aniołów i jego zastosowanie w naszym życiu.
7. Myśli pierwszej zwrotki kolędy "Bóg się rodzi".
8. Dary pasterzy i dar serca ludzkiego.
9. Pojawienie się gwiazdy i trzej mędrcy. Stosunek wiedzy do wiary. Jedynie prawdziwa prostota lub prawdziwa wiedza prowadzą człowieka do Boga.
10. Herod. Nienawiść prawdy. Duch kłamstwa. Szatan i jego wpływ na duszę ludzką.
Postanowienia:
1. Komunia święta - zaproszenie Boga do naszej duszy.
2. Adoracja Chrystusa w Eucharystii.
3. Prosić Boga o prostą wiarę pasterzy.
4. Zgłębiać i poznawać Bożą prawdę na wzór mędrców.
5. Zachowywać polską tradycję Bożego Narodzenia: przygotowanie adwentowe, spowiedź, komunia święta, wigilia, opłatek, choinka, pasterka, kolędy, jasełka.
IV. Ofiarowanie Pana Jezusa w świątyni
1. Maryja jako wzór wierności przykazaniom Bożym i kościelnym.
2. Błogosławieństwo matki po wydaniu na świat dziecka.
3. Chrzest święty - wszczepienie łaski Bożej w życie ludzkie.
4. Symeon jako wzór tęsknoty duszy ludzkiej za Bogiem.
5. Radość i pokój Symeona z odnalezienia ostatecznego celu serc ludzkich.
6. Anna i jej czyste życie spędzone w służbie Bożej.
7. Proroctwo Symeona i cień krzyża nad życiem Maryi.
8. Serce Maryi przebite mieczem smutku. Zapowiedź Jej bolesnego udziału w tajemnicy odkupienia świata.
9. Fatima i kult Niepokalanego Serca Maryi
10. Ofiarność na rzecz Boga i bliźnich.
Postanowienia:
1. Ofiarowanie Bogu wszystkich spraw życia codziennego.
2. Urzeczywistnienie w życiu codziennym prawdy, że tylko Jezus jest "światłością, która oświeca każdego człowieka gdy na świat przychodzi" (J 1,9)
3. wzbudzanie aktów ufności i zgadzania się z wolą Bożą we wszystkich przeciwnościach życia.
V. Znalezienie Pana Jezusa w świątyni
1. Dzieciństwo Jezusa. Zamach Heroda, ucieczka do Egiptu, tułaczka na obczyźnie, powrót.
2. Ukryte życie w Nazarecie.
3. "Syn cieśli". Praca w ujęciu katolickim.
4. Życie świętej rodziny. Małżeństwo katolickie, jego świętość i obowiązki.
5. Świątynia jako miejsce publicznej czci Boga, nasz stosunek do domu Bożego.
6. Dziecię Jezus - przykład zachowania w domu Bożym.
Postanowienia:
1. Wprowadzać ducha świętej rodziny, ducha miłości i pokoju w życie własnej rodziny.
2. Poznawać liturgię Kościoła, obrzędy, zwłaszcza tajemnice Mszy świętej. Przez poznanie treści, tekstów, rozumienie brać świadomy i czynny udział w Eucharystii.
3. Dbać o piękno Kościoła, pomagać w budowie , ozdabiać świątynie.
4. Dawać świadectwo życia chrześcijańskiego.
5. Praktykować posłuszeństwo.
Tajemnice światła
Tematy zaczerpnięte z encykliki papieża Jana Pawła II Rosarium Virginis Mariae
I. Chrzest Pana Jezusa w Jordanie
1. Jezus jako niewinny, który czyni siebie "grzechem" za nas (por. 2 Kor 5,21).
2. Bezgrzeszność Jezusa.
3. Otwarte niebiosa.
4. Głos Ojca ogłasza Jezusa Synem umiłowanym (por. Mt 3,17).
5. Duch Święty zstępuje na Niego, by powołać Go do przyszłej misji.
6. Jan Chrzciciel mówi o Jezusie - "oto Baranek".
Postanowienie:
Jest możliwe nowe życie wolne od grzechu, ciężaru przeszłości, od szatana. To wszystko dał mi Bóg Ojciec podczas chrztu świętego i podczas każdej spowiedzi mogę na nowo tego doświadczyć. Od tej pory rozpocznę życie dziecka Bożego, przyodzianego w Chrystusa starając się w sakramencie pokuty wybielić szatę mojego sumienia we krwi Baranka Bożego.
II. Objawienie Chrystusa w Kanie Galilejskiej
1. Macierzyńskie napomnienie Maryi: "Zróbcie wszystko, cokolwiek wam powie" (J 2,5).
2. Interwencja Maryi, pierwszej z wierzących.
3. Chrystus przemienia wodę w wino.
4. Początek znaków Chrystusa.
5. Otwarcie serc uczniów na wiarę.
Postanowienie:
Na wzór Maryi stanę się jej współpracownikiem w doprowadzaniu moich braci i sióstr do Chrystusa. W codzienności będę echem Jej głosu mówiąc: "Uczyń to, co powie Ci Jezus". Odrzucę ambicje i egoizm w ewangelizacji, wskazując zawsze na Jezusa, nie przypisując nic sobie, a wszystko Jemu.
III. Głoszenie królestwa Bożego i wezwanie do nawrócenia
1. Nauczanie Jezusa o nadejściu Królestwa i wezwanie do nawrócenia.
2. Jezus odpuszcza grzechy tym, którzy zbliżają się do Niego z ufnością (por. Mk 2,3-13; Łk 7,47-48).
3. Tajemnica Bożego miłosierdzia.
4. Powierzenie Kościołowi Sakramentu Pojednania.
Postanowienie:
Zastanowię się, w jaki sposób mogę budować Boże Królestwo w moim najbliższym otoczeniu. Dzień po dniu małymi krokami, stale rozpocznę wprowadzać pokój i radość w Duchu Świętym przemieniając świat.
IV. Przemienienie na górze Tabor
1. Objawienie chwały Bóstwa Jezusa.
2. Oblicze Jezusa rozświetlone chwałą Bożą.
3. Zachwyt Apostołów.
4. Przygotowanie do przeżycia z Nim bolesnego momentu męki, aby dojść z Nim do radości zmartwychwstania i do życia przemienionego przez Ducha Świętego.
Postanowienie:
Dla niewierzących opowieść o przemienieniu Jezusa to historia "między bajki włożyć". A jednak Bóg jest prawdomówny. Poza tą ziemią istnieje inny świat, inne królestwo. Bóg ma do zaoferowania nam również nowe uwielbione ciało - przemienione.
V. Ustanowienie Eucharystii
1. Chrystus obecny ze swym Ciałem i Krwią pod postaciami chleba i wina.
2. Ciało i Krew Chrystusa jako pokarm.
3. Eucharystia jako świadectwo miłości Chrystusa do ludzi "do końca ich umiłował" (J 13,50).
4. Jezus składa siebie w ofierze dla zbawienia ludzi, a dokona swojej ofiary na krzyżu.
Postanowienie:
Podczas Mszy Świętej zwrócę uwagę, za każdym razem na inny element w Eucharystii, na to co się rzeczywiście dokonuję, aby w ten sposób coraz bardziej świadomie czerpać z daru jaki daje mi Jezus. Poproszę Maryję aby otworzyła moje serce na tych, którzy nie maja nadziei, abym mógł podzielić się z nimi tym, co sam otrzymałem.
Tajemnice bolesne
I. Modlitwa Pana Jezusa w Ogrójcu
1. Wydarzenia w Wieczerniku: umycie nóg apostołom, ustanowienie Eucharystii, mowa pożegnalna w Wieczerniku i modlitwa arcykapłańska Zbawiciela za Kościół (J 14-17).
2. Zdrada Judasza.
3. Ogrójec: sen apostołów, "krwawy pot" Zbawiciela, "Nie moja wola, ale twoja niech się stanie".
4. Istotne przyczyny Męki w Ogrójcu.
5. Pocałunek Judasza.
6. Porywczość Piotra.
7. Stosunek Zbawiciela do zdrajcy i napastników.
8. Jezus przed Annaszem i Kajfaszem
9. Dalszy ciąg Męki: parodia sądu i zniewagi, wyrok śmierci za to "że siebie nazwał Synem Bożym", noc w więzieniu, trzykrotne zaparcie się Piotra, żal Piotra, przed Piłatem, u Heroda, ubranie w purpurę.
10. "nie sądźcie, a nie będziecie sądzeni".
Postanowienia:
1. Czynna miłość bliźnich.
2. Komunia święta rzeczywista i duchowa.
3. "Bądź wola twoja" w przeciwnościach i cierpieniach życia.
4. Obawa przed grzechem jako główną przyczyną Męki w Ogrójcu.
5. Wierność przekonaniom katolickim i stałość w służbie Bożej.
II. Biczowanie Pana Jezusa
1. Sąd przed Piłatem: rozmowa Zbawiciela z Piłatem, "królestwo moje nie jest z tego świata", "Co to jest prawda?", chwiejność i brak charakteru Piłata, wstawiennictwo żony Piłata.
2. Postawa kapłanów i tłumu.
3. Biczowanie, męka cielesna i duchowa Zbawiciela. Zadośćuczynienie za grzechy ciała i zmysłowość ludzką.
4. Czystość jako jedna z najpiękniejszych cnót chrześcijaństwa. Jej istota, polegająca na podbiciu ciała pod rozkazy duszy i ofiara z ciała na rzecz Boga.
5. Skutki nieopanowania w dziedzinie zmysłowej: utrata łaski, sponiewieranie godności osobistej, tamowanie postępu i rozwoju duchowego, upodlenie, krzywda bliźniego (o ile grzech dotyczy drugiej osoby), niszczenie zdrowia, łamanie charakteru, przekreślenie męskości / kobiecości, człowieczeństwa, ruina materialna i duchowa, niebezpieczeństwo utraty zbawienia.
Postanowienia:
1. Prosić Boga o stałość w wierze i przekonaniach katolickich.
2. Panować nad zmysłami i ujarzmiać cielesne żądze przy pomocy łaski i wysiłku własnej woli (modlitwa, stan łaski uświęcającej, spowiedź, komunia święta)
3. Zerwać natychmiast z grzeszną okazją.
4. Walczyć z lenistwem jedną z najczęstszych przyczyn upadków.
5. Nie zaniedbywać środków naturalnych, ułatwiających panowanie nad zmysłami (praca fizyczna, sport, gimnastyka).
6. Strzec się wygodnictwa, rzeczy niekoniecznych, ćwiczyć się w drobnych umartwieniach i surowości życia.
III. Cierniem ukoronowanie Pana Jezusa
1. Znęcanie się oprawców na d Chrystusem: płaszcz szkarłatny, korona cierniowa, bicie trzciną po głowie, twarzy.
2. "Ecce homo".
3. Zestawienie Chrystusa z przestępcą Barabaszem.
4. Tchórzostwo, brak charakteru i względy ludzkie przyczyną zbrodni Piłata, skazującego wbrew sumieniu na śmierć niewinnego.
5. Pycha ludzka przyczyną męki ukoronowania cierniem.
Postanowienia:
1. Walka z wszelkimi przejawami pychy (samochwalstwo, zarozumiałość, podkreślanie własnego "ja", wysokie mniemanie o sobie, przerośnięte ambicje, bałwochwalcza wiara w samego siebie, nadwrażliwość).
2. Strzec się wyniosłości i pogardliwego traktowania ludzi. W każdym człowieku starać się widzieć odblask Boży, duszę nieśmiertelną, odkupioną krwią Jezusową. Szanować godność ludzką i mieć na uwadze to, że wszyscy ludzie są równi wobec Boga, ich wartość nie mierzy się stopniem wykształcenia, pozycją społeczną, urzędem, wpływami, majątkiem, lecz wielkością duszy i cnotą.
3. Modlić się o cnotę pokory i powtarzać często akt strzelisty: "Jezu cichy i pokornego Serca, uczyń serca nasze według Serca swego".
IV. Pan Jezus bierze krzyż na swoje ramiona
1. Zbawiciel przyjmuje krzyż.
2. Pierwszy upadek pod krzyżem.
3. Spotkanie z Matką.
4. Pomoc Szymona z Cyreny.
5. Weronika ociera twarz Zbawiciela.
6. Drugi upadek pod krzyżem.
7. Jezus przemawia do płaczących niewiast.
8. Trzeci upadek pod krzyżem.
Postanowienia:
1. Nieść krzyż naszych cierpień razem z Chrystusem jako zadość uczynienie za nasze grzechy, nie tylko za nasze ale i za bliźnich. Powszechne współuczestnictwo w ofierze Zbawiciela.
2. Nie trwać nigdy w stanie grzechu. Po upadku natychmiast odzyskiwać utraconą łaskę w sakramencie pokuty.
3. Pomagać bliźnim w dźwiganiu krzyża.
4. Przeciwności i utrapienia życia widzieć i odkrywać ich sens przez pryzmat mądrości krzyża. Przez krzyż kroczyć do królestwa Bożego.
5. Nie rozstawać się z łaską świętym odbiciem Boga w naszej duszy.
6. Modlić się za zatwardziałych grzeszników, nieprzyjaciół Kościoła.
V. Ukrzyżowanie i śmierć Pana Jezusa
1. Na Golgocie: obnażenie z szat, napój żółci z octem, przybicie rąk i nóg.
2. Obecni na Golgocie: Matka Boża, Jan, Maria Magdalena łotr nawrócony i ten który odrzucił łaskę, setnik, kapłani, tłum.
3. Siedem słów Zbawiciela: "Ojcze przebacz im, bo nie wiedzą, co czynią", "Niewiasto, oto Syn twój", "Zaprawdę powiadam ci, jeszcze dziś będziesz ze Mną w raju", "Pragnę", "Boże mój, Boże mój, czemuś mnie opuścił", "Wykonało ", "W ręce Twoje, oddaję ducha mego".
4. Przebicie Najświętszego Serca Jezusa.
5. Zjawiska towarzyszące śmierci Zbawiciela.
6. Duchowe macierzyństwo Maryi nad wiernymi.
7. Zdjęcie z krzyża "Mater dolorosa".
8. Złożenie do grobu, pieczęcie i straż.
9. Adoracja krzyża.
10. Sakrament pokuty w Kościele i jego zapowiedzi w pokutach Starego Testamentu, wierzeniach pogańskich, filozofii starożytnej. Pragnienie wyzwolenia, oczyszczenia z grzechu i zadośćuczynienia w świecie pogańskim (Platon "Gorgiasz", V, rozdz. 36).
Postanowienia:
1. Akt dziękczynienia i uwielbienia Zbawiciela za Jego miłość ku ludzkości.
2. Poznanie dokładne Mszy świętej, bezkrwawej ofiary i umiejętność uczestniczenia w niej.
3. "Memento mori". Przygotowanie do śmierci przez dobre życie i pamięć o kruchości życia.
4. Modlitwa za konających.
5. Zerwanie z grzechem i pokuta na wzór łotra i Magdaleny.
6. Przebaczenie krzywd i uraz z miłości do Ukrzyżowanego.
7. Uczestnictwo w nabożeństwach o Męce Pańskiej (Droga krzyżowa, Gorzkie żale).
8. Kult Serca Jezusowego: pierwsze piątki miesiąca, adoracja Najświętszego sakramentu, poświęcenie osobiste Bożemu Sercu.
9. Okazywanie szacunku przydrożnym krzyżom, w miejscach publicznych.
Tajemnice chwalebne
I. Zmartwychwstanie Pana Jezusa
1. Poranek dnia trzeciego: pusty grób, straże, faryzeusze i kapłani.
2. Matka Boża, apostołowie i niewiasty.
3. Zmartwychwstanie podstawą chrześcijaństwa.
4. Niewiasty spieszące do grobu.
5. Anioł, Maria Magdalena.
6. Pan Jezus ukazuje się Marii Magdalenie.
7. Piotr i Jan.
8. W drodze do Emaus.
9. Wydarzenia dni następnych: ukazanie się Zbawiciela w Wieczerniku, niewiara Tomasza, ukazanie się nad jeziorem Genezaret, "Paś owce moje", ustanowienie prymatu i przekazanie władzy apostołom ich następcom.
Postanowienia:
1. Akty wiary w życie pozagrobowe i ugruntowanie tego przeświadczenia przy pomocy łaski Bożej i wiedzy.
2. Nawiedzanie "grobu" Pańskiego w okresie wielkiego tygodnia.
3. "Zmartwychwstanie" duszy przez spowiedź i komunię świętą.
4. Troska o chrześcijański wygląd cmentarzy i pielęgnowanie grobów i miejsc egzekucji walczących o wolność i Ojczyznę.
5. Akty wiary w dogmat "Ciała zmartwychwstanie".
6. Budzenie świadomości katolickiej, że nasze ciała są "świątynią" Bożą, narzędziami duszy, przy pomocy których doskonalimy się i zdążamy do Boga.
7. Szacunek do ciała ze względu na przyszłe zmartwychwstanie w dzień sądu ostatecznego i podobieństwo do ciała uwielbionego Jezusa i Matki Bożej.
II. Wniebowstąpienie Pana Jezusa
1. Zbawiciel idzie z uczniami na górę Oliwną.
2. Przyziemne usposobienie uczniów pytających Chrystusa, kiedy przywróci królestwo swoje na tym świecie.
3. Nadanie władzy Kościołowi: "Idźcie więc i nauczajcie wszystkie narody, udzielając im chrztu w imię Ojca i Syna i Ducha Świętego. Uczcie je zachowywać wszystko, co wam przykazałem" (Mt 28,19-20).
4. Obecność Jezusa w Kościele, który jest Jego mistycznym Ciałem w Eucharystii i w sercu człowieka przez łaskę.
5. Niebo jako cel dążeń ludzkiej duszy, nagroda, życie wieczne i szczęście duszy obcującej z Bogiem.
6. "Królestwo Boże jest wśród was..." (niebo w duszy ludzkiej).
7. Wiara w niebo jako nagrodę za życie piękne i czyste u ludów starożytnych (filozofia grecka) i niechrześcijańskich.
III. Zesłanie Ducha Świętego
1. Zgromadzenie apostołów w Wieczerniku w dzień Zielonych Świąt. Ich niepokój, bojaźń i niezaradność.
2. "Nagle dał się słyszeć z nieba szum, jakby uderzenie gwałtownego wichru...Ukazały się im też jakby języki ognia...". (Dz 2,2-3)
3. Duch Święty Trzecia Osoba Trójcy Świętej.
4. Sakrament bierzmowania. Dary Ducha Świętego: mądrość, rozum, rada, męstwo, umiejętność, pobożność i bojaźń Boża.
5. Sakrament kapłaństwa. (Istota kapłaństwa kapłan "drugi Chrystus".
6. Założenie i cele Kościoła jako mistycznego Ciała Chrystusowego.
7. Stosunek wiernych do Kościoła: "Kto was słucha, mnie słucha, kto wami gardzi, mną gardzi" (Łk 10,16).
Postanowienia:
1. Dziękować Chrystusowi za zaszczyt przynależności do Jego Kościoła.
2. Nie niszczyć w sobie godności katolika i świadectwem dobrego życia budować Kościół.
3. Uświadamiać sobie bycie żywym członkiem Kościoła, Ciała Chrystusowego i wyciągać z tego praktyczne wnioski.
4. Rozmyślać o Duchu Świętym, jego roli w życiu człowieka. Uwielbiać Go i prosić o Jego dary.
5. Modlić się do Ducha Świętego (np. "O Stworzycielu Duchu przyjdź", lub sekwencją "Przybądź Duchu Święty"), zwłaszcza przed ważniejszymi wydarzeniami życia.
6. Modlitwa o dobrych kapłanów.
IV. Wniebowzięcie NMP
1. Dzieje życia Najświętszej Maryi Panny na podstawie Ewangelii, tradycji, pism Ojców Kościoła, literatury religijnej.
2. Matka Boża Matka, opiekunka i natchnienie Apostołów.
3. Jej wpływ na tworzący się Kościół.
4. Ostanie lata Jej doczesnego życia.
5. Błogosławiona śmierć i wniebowzięcie Maryi w tradycji i dogmacie.
6. Matka Kościoła.
7. Kult Matki Bożej Zielnej w Polsce.
8. Objawienia Maryi w Lourdes, Fatimie.
9. Pośredniczka łask.
Postanowienia:
1. Modlić się i przyjmować komunię świętą wynagradzającą w pierwsze soboty miesiąca ku czci Niepokalanego Serca Maryi za grzeszników, o nawrócenie świata.
2. Modlić się o szczęśliwą śmierć i za dusze w czyśćcu cierpiące.
3. Odmawiać na cześć Maryi różaniec.
4. Polecać Maryi w modlitwach Kościół.
5. Asystować przy udzielaniu Wiatyku i starać się, aby chorzy katolicy nie umierali bez sakramentów świętych.
V. Ukoronowanie Najświętszej Maryi Panny
1. W oparciu o tekst Pisma świętego (Apokalipsę,, księgę Rodzaju) wyobrazić sobie niebo i uwielbienie Maryi.
2. Ukoronować, czyli wyniesienie Matki Bożej ponad wszelkie stworzenie i powierzenie Jej przez Stwórcę orędownictwa nad Kościołem.
3. Matka Boża Królową serc wierzących.
Postanowienia:
1. Kult Maryi w tradycji i zwyczajach polskich: obchodzenie uroczyste jej świąt, kapliczki, ołtarze wizerunki, pielgrzymki do Jej sanktuariów, nabożeństwa majowe, różańcowe, NMP Wniebowziętej (Zielnej), pieśni maryjne "Bogurodzica", "Godzinki", modlitwy, litanie, modlitwa św. Bernarda, komunie święte w uroczystości Matki Bożej.
2. Życie czyste płynące z wiary i przykazań Bożych.
3. Walka z wadami, tj lekkomyślność, alkoholizm, nieszanowanie cudzego mienia, niestałość, chwiejność serca w służbie Bożej.
4. Noszenie medalików, różańców, szkaplerzy ku czci Maryi.
5. Wzywanie Jej imienia ku pomocy.
6. Kult Matki Bożej Częstochowskiej.
7. Szacunek do kobiety ze względu na Maryję. Strzec jej przed zgorszeniem (u mężczyzny jest to prawdziwy przejaw męskości, honoru i postawy katolickiej). U kobiet doskonalenie swojej kobiecości na wzór dziewictwa i macierzyństwa Maryi.
Oprac. maryjni.pl