Koronka Franciszkańska - sposób odmawiania
Koronka Do Siedmiu Radości Najśw. Maryi Panny
Historia i sposób odmawiania
Modlitwę odmawia się na tzw. koronce franciszkańskiej (podobnej do różańca, z tym, że zamiast pięciu, zawiera siedem "dziesiątków" oraz dodatkowo dwa razy po dwa koraliki przy krzyżyku). Jest nazywana jako:
- Różaniec do Siedmiu Radości Najświętszej Maryi Panny,
- Różaniec Franciszkanów,
- Różaniec Seraficki,
- Koronka Franciszkańska,
- Koronka Seraficka.
Niektórzy historycy ruchu franciszkańskiego wiążą powstanie tej modlitwy z św. Bonawenturą, a inni z św. Janem Kapistranem. Łukasz Wadding (1588-1657) w dziele "Annales Minorum" podaje następującą wersję powstania Koronki Franciszkańskiej:
W 1422 r. wstąpił do Zakonu Braci Mniejszych pobożny młodzieniec, który będąc jeszcze świeckim człowiekiem, miał piękny zwyczaj codziennego składania u stóp figury Najśw. Maryi Panny bukietu świeżych kwiatów własnoręcznie zebranych.
W nowicjacie, oddany ćwiczeniom pobożnym i innym przepisanym regulaminem zajęciom, nie mógł zadośćuczynić swojemu pobożnemu zwyczajowi względem Najśw. Dziewicy. To zniechęciło go do Zakonu i postanowił odejść, aby w dalszym ciągu ofiarowywać kwiaty Pannie Maryi. Zanim jednak opuścił nowicjat, ukląkł przed wizerunkiem Matki Bożej, prosząc Ją o opiekę. Wówczas ukazała mu się Maryja i rzekła do niego:
"Nie smuć się z tego powodu, że musiałeś porzucić swą chwalebną praktykę ofiarowywania mi kwiatów. Pouczę cię w jaki sposób będziesz mógł mi ofiarowywać bukiet o nieskończenie większej wartości niż kwiaty, które mi dotychczas składałeś. Odtąd codziennie złożysz mi bukiet, lecz nie kwiatów, które więdną i usychają, ale bukiet modlitwy składającej się z Pozdrowienia Anielskiego. Odmów dziesięć «Zdrowaś Maryjo» i jeden raz «Ojcze nasz» dla uczczenia niewysłowionej radości, której doznałam w chwili poczęcia w swym łonie Słowa Bożego. Powtórz te same modlitwy na pamiątkę mojej radości, gdy szłam nawiedzić moją krewną św. Elżbietę. W ten sam sposób uczcij radość doznaną przeze mnie przy wydaniu na świat bez boleści i naruszenia dziewictwa, Jezusa Chrystusa. Dalej uczcij moją radość, jaką przeżywałam w czasie hołdu Mędrców przybyłych ze Wschodu, aby pokłonić się Jezusowi, następnie moją radość ze znalezienia Jezusa w świątyni, z Jego Zmartwychwstania, wreszcie ostatnie dziesięć «Zdrowaś» i jedno «Ojcze nasz» odmówisz dla uczczenia radości z mego Wniebowzięcia. Jeśli codziennie odmówisz te modlitwy, będzie to dla mnie stokroć przyjemniejsza ofiara, a dla ciebie bardziej zasługująca, aniżeli kwiaty, które mi dotychczas ofiarowywałeś".
Młodzieniec zrozumiał głos Maryi i zaczął z wielką pobożnością odmawiać modlitwy wskazane mu przez Najświętszą Pannę. Pewnego razu mistrz nowicjuszy, widząc uchylone drzwi celi tego nowicjusza, zatrzymał się, by popatrzeć, jak on się zachowuje, będąc w samotności. I wówczas zobaczył dziwną rzecz.
Nowicjusz klęcząc, modlił się; obok niego stał anioł i nawlekał na złotą nić przecudne róże. Gdy miał ich już dziesięć, dołączał lilię, wiązał oba końce i kładł w ten sposób utworzoną koronę (wianek) na głowę nowicjusza. Zapytany, co odmawia i kto go nauczył takiego sposobu modlenia się, opowiedział swoje widzenie.
Koronka Franciszkańska (Koronka Seraficka)
jak odmawiać
(na krzyżyku) Wierzę w Boga...
I. Radość. Zwiastowanie Najśw. Maryi Pannie o wcieleniu Syna Bożego
Nie bój się, Maryjo, znalazłaś bowiem łaskę u Boga. Oto poczniesz i porodzisz Syna, któremu nadasz imię Jezus. Będzie On wielki i będzie nazwany Synem Najwyższego, a Pan Bóg da Mu tron Jego praojca Dawida"
Łk 1,30b-32
Ojcze nasz...
(10×) Zdrowaś Maryjo...
Chwała Ojcu...
II. Radość. Nawiedzenie Św. Elżbiety
Wielbi dusza moja Pana, i raduje się duch mój w Bogu, moim Zbawcy. Bo wejrzał na uniżenie Służebnicy swojej. Oto bowiem błogosławić mnie będą odtąd wszystkie pokolenia"
Łk 1,46b-47
Ojcze nasz...
(10×) Zdrowaś Maryjo...
Chwała Ojcu...
III. Radość. Narodzenie Pana Jezusa
[Maryja] porodziła swego pierworodnego Syna, owinęła Go w pieluszki i położyła w żłobie, gdyż nie było dla nich miejsca w gospodzie"
Łk 2,7
Ojcze nasz...
(10×) Zdrowaś Maryjo...
Chwała Ojcu...
IV. Radość. Pokłon Trzech Króli
[Mędrcy ze Wschodu] weszli do domu i zobaczyli Dziecię z Matką Jego, Maryją; upadli na twarz i oddali Mu pokłon. I otworzywszy swe skarby, ofiarowali Mu dary: złoto, kadzidło i mirrę"
Mt 2,11
Ojcze nasz...
(10×) Zdrowaś Maryjo...
Chwała Ojcu...
V. Radość. Znalezienie Pana Jezusa w świątyni
[Rodzice Jezusa] dopiero po trzech dniach odnaleźli Go w świątyni, gdzie siedział między nauczycielami, przysłuchiwał się im i zadawał pytania. Wszyscy zaś, którzy Go słuchali, byli zdumieni bystrością Jego umysłu i odpowiedziami"
Łk 2,46-47
Ojcze nasz...
(10×) Zdrowaś Maryjo...
Chwała Ojcu...
VI. Radość. Zmartwychwstanie Pana Jezusa
Jam jest Pierwszy i Ostatni, i żyjący. Byłem umarły, a oto jestem żyjący na wieki wieków"
Ap 1,17b-18a
Ojcze nasz...
(10×) Zdrowaś Maryjo...
Chwała Ojcu...
VII. Radość. Wniebowzięcie i ukoronowanie Najśw. Maryi Panny na Królową Nieba i Ziemi
Potem wielki znak ukazał się na niebie: Niewiasta obleczona w słońce i księżyc pod jej stopami, a na jej głowie wieniec z gwiazd dwunastu"
Ap 12,1
Ojcze nasz...
(10×) Zdrowaś Maryjo...
Chwała Ojcu...
(na zakończenie) (2×) Zdrowaś Maryjo... dla uczczenia lat, które Matka Boża przeżyła na ziemi [według tradycji, 72 lata].
Ojcze nasz... i Zdrowaś Maryjo... w intencjach Ojca Świętego.
Oprac. MARYJNI.PL
Źródło:
- Koronka seraficka - nasiswieci.com
- Historia Powstania Koronki Franciszkańskiej - fzs.kalisz.franciszkanie.pl
- Różaniec Franciszkański - rozaniec.pl