Akty zawierzenia (papieskie)

Akty zawierzenia Najśw. Maryi Pannie przez papieży

Zawierzamy Tobie, Matko Miłosierdzia

Akt zawierzenia dotkniętych koronawirusem.

Modlitwa papieża Franciszka na rozpoczęcie miesiąca nieustającej modlitwy o ustanie pandemii, Watykan, 1 V 2021 r.

Na początku miesiąca poświęconego Matce Bożej łączymy się w modlitwie ze wszystkimi sanktuariami świata, z wiernymi i wszystkimi ludźmi dobrej woli, aby powierzyć naszej Świętej Matce całą ludzkość, ciężko doświadczaną przez pandemię.

Każdego dnia maja zawierzamy Tobie, Matko Miłosierdzia, wszystkich dotkniętych koronawirusem i nadal cierpiących z powodu jego następstw: od naszych zmarłych braci i sióstr po ich doświadczających bólu i niepewności jutra rodzin; od chorych po lekarzy, naukowców, pielęgniarki, zaangażowanych na pierwszej linii walki; od wolontariuszy do wszystkich profesjonalistów, którzy oddali się na cenna służbę innym; od ludzi pogrążonych w smutku i żałobie po tych, którzy prostym uśmiechem i dobrym słowem niosą pociechę potrzebującym; od tych - zwłaszcza kobiet - które doświadczyły przemocy w domu z powodu przymusowego zamknięcia, po tych, którzy z entuzjazmem chcą powrócić do normalnego rytmu życia.

Matko Pomocy, przyjmij nas pod swój płaszcz i chroń, wspieraj w godzinie próby i zapal w naszych sercach światło nadziei na przyszłość.

Pobłogosław Kościół, który jest w Rzymie

Akt zawierzenia Rzymu.

8 XII 2017 r., przed statuą Niepokalanie Poczętej na Placu Hiszpańskim, papież Franciszek odmówił modlitwę, zawierzając Maryi wszystkich mieszkańców Rzymu.

Matko Niepokalana, po raz piąty przybywam do twoich stóp jako Biskup Rzymu, by złożyć Ci hołd w imieniu wszystkich mieszkańców tego miasta.

Chcemy Tobie podziękować za stałą troskę, z jaką towarzyszysz naszemu pielgrzymowaniu, pielgrzymowaniu rodzin, parafii, wspólnot zakonnych; pielgrzymowaniu tych, którzy każdego dnia, czasami z trudem, przemierzają Rzym, aby iść do pracy; chorych, osób starszych, wszystkich ubogich, wielu osób, które przybyły tutaj z krajów wojny i głodu.

Dziękujemy, bo skoro tylko zwrócimy się do ciebie z myślą, spojrzeniem, lub przelotnym Zdrowaś Maryjo, zawsze odczuwamy Twoją macierzyńską obecność, czułą i mocną.

O Matko, pomóż temu miastu rozwinąć "przeciwciała" na pewne wirusy naszych czasów:
obojętności, która mówi: "to mnie nie dotyczy";
braku wychowania obywatelskiego, które gardzi dobrem wspólnym;
strachu przed tym, co inne i cudzoziemcami;
konformizmem przebranym w występek;
obłudą oskarżania innych, gdy czynimy to samo;
rezygnacją w obliczu degradacji środowiskowej i etycznej;
wyzysku wielu mężczyzn i kobiet.

Pomóż nam odrzucić te i inne wirusy przeciwciałami pochodzącymi z Ewangelii. Spraw, abyśmy nabrali dobrego nawyku codziennego czytania fragmentu z Ewangelii i tak jak Ty, strzegli w sercu Słowa, żeby jako dobre ziarno przynosiło owoce w naszym życiu.

Niepokalana Dziewico, 175 lat temu, niedaleko stąd, w kościele Sant’Andrea delle Fratte, dotknąłeś serca Alfonse’a Ratisbonne, który w tej chwili z ateisty i wroga Kościoła stał się chrześcijaninem. Jemu okazałaś się Matką łaski i miłosierdzia. Daj także i nam, zwłaszcza w próbach i pokusach, utkwić spojrzenie w twoich otwartych rękach, które pozwalają łaskom Pana zstąpić na ziemię i ogołocić się z wszelkiej zarozumiałej arogancji, byśmy uznali siebie takimi, jakimi naprawdę jesteśmy: małymi i biednymi grzesznikami, ale zawsze Twoimi dziećmi.

W ten sposób złożyć dłoń w twoich rękach, by dać się zaprowadzić z powrotem do Jezusa, naszego brata i zbawiciela, i do Ojca Niebieskiego, który niestrudzenie na nas czeka i wybacza nam, kiedy do Niego wracamy.

Dziękuję, o Matko, bo nas zawsze wysłuchujesz! Pobłogosław Kościół, który jest w Rzymie, pobłogosław to miasto i cały świat. Amen.

Przynoszę Tobie Matko

Akt zawierzenia Rzymu.

Papież Franciszek 8 XII 2016 r., przed figurą NMP Niepokalanie Poczętej na Placu Hiszpańskim w Rzymie, odmówił ułożoną przez siebie modlitwę.

Maryjo, nasza Niepokalana Matko, W dniu Twojego święta przychodzę do Ciebie. Ale nie przychodzę sam: Przynoszę z sobą tych wszystkich, których powierzył mi Twój Syn w tym mieście - Rzymie i na całym świecie, abyś ich pobłogosławiła i ocaliła od zagrożeń.

Przynoszę Tobie, Matko, dzieci, zwłaszcza samotne, opuszczone i które są z tego powodu oszukiwane i wykorzystywane.

Przynoszę Tobie, Matko, rodziny, które troszczą się o życie i społeczeństwo przez swój codzienny, ukryty trud; zwłaszcza te rodziny, które napotykają na więcej trudności z powodu wielu problemów wewnętrznych i zewnętrznych.

Przynoszę Tobie, Matko, wszystkich pracowników, mężczyzn i kobiety. I powierzam Ci szczególnie tych, którzy z konieczności muszą podejmować pracę niegodną oraz tych, którzy stracili pracę lub którym nie udaje się jej znaleźć.

Potrzebujmy Twego Niepokalanego spojrzenia, by odzyskać zdolność postrzegania rzeczy i ludzi z szacunkiem i wdzięcznością, bez egoizmu czy obłudy.

Potrzebujemy Twego Niepokalanego Serca, aby kochać bezinteresownie, bez żadnych ukrytych motywów, ale starając się o dobro innych, z prostotą i szczerością, wyrzekając się masek i podstępów.

Potrzebujmy Twoich niepokalanych rąk, aby czule pieścić, by dotykać Ciała Jezusa w braciach ubogich, chorych, wzgardzanych, aby podnieść tych, którzy upadli i wspierać tych, którzy się wahają.

Potrzebujmy Twoich niepokalanych stóp, aby wyjść naprzeciw tym, którzy nie potrafią zrobić pierwszego kroku, by chodzić po ścieżkach tych, którzy się zgubili, aby odwiedzić samotnych.

Dziękujemy Ci, Matko, bo ukazując się nam Jako wolna od wszelkiej zmazy grzechu, przypominasz nam, że przede wszystkim istnieje łaska Boga, że jest miłość Jezusa Chrystusa, który oddał za nas swoje życie, że jest moc Ducha Świętego, który wszystko odnawia.

Spraw, abyśmy nie poddawali się zniechęceniu, ale - ufając w Twoją nieustanną pomoc - dogłębnie zaangażowali się w odnowę samych siebie, tego Miasta i całego świata.

Módl się za nami, Święta Boża Rodzicielko!

Wieki mówią o Twojej macierzyńskiej obecności

Akt uczczenia Maryi Niepokalanie Poczętej

(św. Jan Paweł II)

Matko Zbawiciela, wieki mówią o Twojej macierzyńskiej obecności, * którą wspierasz lud pielgrzymujący po drogach dziejów. * Ku Tobie wznosimy oczy i Ciebie prosimy o pomoc * w walce ze złem i w dążeniu ku dobru; * ciężkiej walce przeciw mocom ciemności, * zaczętej ongiś u początku świata, * która trwać będzie do ostatniego dnia, według słowa Pana.

Do Ciebie uciekamy się, wysłuchaj bolesnego wołania * ofiar wojen i wielu form przemocy, * których krew przelewana jest na całej ziemi. * Rozprosz mroki nienawiści i zemsty. * Otwórz umysły i serca wszystkich, * aby napełniły je ufność i przebaczenie! * Bądź pozdrowiona, Córko Boga Ojca! * Bądź pozdrowiona, Matko Syna Bożego! * Bądź pozdrowiona, Oblubienico Ducha Świętego! * Bądź pozdrowiona, Przybytku Trójcy Przenajświętszej! Amen.

Dziś przychodzimy do Ciebie, Pani, * świadomi bardziej niż kiedykolwiek tego zmagania i walki, * jaka toczy się w duszach ludzkich pomiędzy łaską a grzechem, * pomiędzy wiarą a obojętnością, wręcz odrzuceniem Boga. * Świadomi tych zmagań, jakie wstrząsają współczesnym światem; * świadomi owej pierwotnej "nieprzyjaźni", * która od zarania dziejów przeciwstawia Cię kusicielowi - temu, który zwodzi człowieka od początku, * jest "ojcem kłamstwa", jest "księciem ciemności", * a zarazem "księciem tego świata" (por. J 12,31).

Ty, która "depczesz głowę węża", nie pozwól nam ulec. * Nie dozwól, abyśmy dali zwyciężyć się złu, * ale byśmy sami zło dobrem zwyciężali. * O Ty, zwycięska w swym Niepokalanym Poczęciu. * Zwycięska mocą Boga samego, mocą łaski. * Oto pochyla się nad Tobą Bóg - Ojciec Przedwieczny. * Oto pochyla się nad Tobą Syn współistotny Ojcu, * Twój Syn ukrzyżowany i zmartwychwstały. * Oto ogarnia Cię moc Najwyższego: * Duch Święty - Sprawca świętości.

Dziedzictwo grzechu jest Ci obce, jesteś "pełna łaski". * Otwiera się w Tobie królestwo Boga samego. * Otwiera się w Tobie nowa przyszłość człowieka, * człowieka odkupionego, wyzwolonego od grzechu. * Niech ta przyszłość przebija się jak światło Adwentu * poprzez mroki, które zalegają ziemię, * które spadają na serca ludzkie i sumienia.

Niepokalana! * Potężna Niebios Królowo i Pani Aniołów, * Ty, która otrzymałaś od Boga posłannictwo i władzę, * aby zetrzeć głowę szatana, * prosimy Cię pokornie, * rozkaż chórom anielskim, * aby ścigały szatanów, * stłumiły ich zuchwałość, * a zwalczając ich wszędzie, * strąciły do piekła. * Święci Aniołowie i Archaniołowie, * brońcie nas i strzeżcie nas. * Amen.

Maryjo która tak głęboko

Akt zawierzenia rodziny ludzkiej

Akt zawierzenia Matce Bożej zawiera prośbę o wstawiennictwo Maryi u Boga, aby na nowo rozlał On Ducha Świętego w Kościele.

O Ty, Maryjo, która tak głęboko i po macierzyńsku związana jesteś z Kościołem, * wyprzedzając na drogach wiary nadziei i miłości cały Lud Boży, * ogarnij wszystkich ludzi, którzy znajdują się w drodze, * pielgrzymując przez życie doczesne do wiecznych Bożych przeznaczeń, * tą miłością, jaką w Twoje Serce przelał * z wysokości krzyża sam Boski Odkupiciel - Twój Syn. * Bądź Matką wszystkich naszych ziemskich dróg.

O Matko ludzi i ludów, * ogarnij miłością Matki i Służebnicy * tych, którzy najbardziej na to czekają, * a zarazem na których zawierzenie Ty również szczególnie oczekujesz. * Weź pod swą macierzyńską opiekę całą rodzinę ludzką, * którą z serdecznym uniesieniem Tobie, o Matko, zawierzamy.

"Duch i Oblubienica mówią do Pana Jezusa: Przyjdź" (Ap 22,17).

I tak dzisiaj powtarzamy: "Przyjdź", * ufając Twojemu matczynemu wstawiennictwu, * "o łaskawa, o litościwa, o słodka Panno Maryjo". Amen.

(por. Jan Paweł II, Przemówienie radiowe podczas
uroczystości w bazylice Matki Bożej Większej, 7 VI 1981)

Zawierzam macierzyńskiej opiece

Akt zawierzenia Narodu Polskiego

Jan Paweł II, Jasna Góra, 17 VI 1999.

Zawierzam macierzyńskiej opiece Pani Jasnogórskiej * siebie samego, Kościół, wszystkich moich rodaków, nie wyłączając nikogo. * Zawierzam Jej każde polskie serce, każdy dom i każdą rodzinę. * Wszyscy jesteśmy Jej dziećmi. *

Niech Maryja będzie przykładem i przewodniczką w naszej codziennej i szarej pracy. * Niech wszystkim pomaga wzrastać w miłości Boga i miłości ludzi, budować wspólne dobro Ojczyzny, wprowadzać i umacniać sprawiedliwy pokój w naszych sercach i środowiskach.

Proszę Cię, Pani Jasnogórska, Matko i Królowo Polski, * abyś cały mój Naród ogarnęła Twoim macierzyńskim Sercem. * Dodawaj mu odwagi i siły ducha, * aby mógł sprostać wielkiej odpowiedzialności, jaka przed nim stoi. * Niech z wiarą, nadzieją i miłością przekroczy próg trzeciego tysiąclecia * i jeszcze mocniej przylgnie do Twojego Syna, Jezusa Chrystusa, * i do Jego Kościoła, zbudowanego na fundamencie Apostołów.

Matko Jasnogórska, módl się za nami i prowadź nas, * abyśmy mogli dawać świadectwo Chrystusowi - Odkupicielowi każdego człowieka. * "Miej w opiece Naród cały, * który żyje dla twej chwały, * niech rozwija się wspaniały, * Maryjo".

Wejrzyj, łaskawa Pani na ten lud

Akt zawierzenia polskiego ludu i Kościoła

Jan Paweł II, Kalwaria Zebrzydowska, 2002.

"Przeto, Orędowniczko nasza, one miłosierne oczy twoje na nas zwróć, a Jezusa, błogosławiony owoc żywota Twojego, po tym wygnaniu nam okaż. O łaskawa, o litościwa, o słodka Panno Maryjo!"

Wejrzyj, łaskawa Pani na ten lud, który od wieków pozostawał wierny Tobie i Synowi Twemu. * Wejrzyj na ten naród, który zawsze pokładał nadzieję w Twojej matczynej miłości. * Wejrzyj, zwróć na nas swe miłosierne oczy, * wypraszaj to, czego dzieci Twoje najbardziej potrzebują.

Dla ubogich i cierpiących otwieraj serca zamożnych. * Bezrobotnym daj spotkać pracodawcę. * Wyrzucanym na bruk pomóż znaleźć dach nad głową. * Rodzinom daj miłość, która pozwala przetrwać wszelkie trudności. * Młodym pokazuj drogę i perspektywy na przyszłość. * Dzieci otocz płaszczem swej opieki, aby nie uległy zgorszeniu. * Wspólnoty zakonne ożywiaj łaską wiary, nadziei i miłości. * Kapłanów ucz naśladować Twojego syna w oddawaniu co dnia życia za owce. * Biskupom upraszaj światło Ducha Świętego, aby prowadzili ten Kościół jedną i prostą drogą do bram Królestwa Twojego Syna.

Matko Najświętsza Pani, wypraszaj także i nam siły ciała i ducha, * abyśmy wypełniali do końca misję, którą nam zlecił Zmartwychwstały.

Tobie oddajemy, wszystkie owoce naszego życia i posługi; * Tobie zawierzamy losy Kościoła; * Tobie polecamy nasz naród; * Tobie ufamy i Tobie wyznajemy: * Totus Tuus, Maria! Totus Tuus. Amen.

Wielka Boga-Człowieka Matko

Akt oddania jasnogórski

Jan Paweł II, Częstochowa, 4 VI 1979 r.

Podczas pierwszej pielgrzymki do Ojczyzny, papież Jan Paweł II, 4 VI 1979 r., w przemówieniu na Jasnej Górze ponowił akt oddania narodu polskiego pod opiekę Maryi.

Wielka Boga-Człowieka Matko, Najświętsza Dziewico i Pani Jasnogórska...

Tymi słowami wielekroć razy biskupi polscy na Jasnej Górze przemawiali do Ciebie, przynosząc w sercach doświadczenia i troski, radości i bóle, a nade wszystko wiarę, nadzieję i miłość swych rodaków.

Niech mi wolno będzie dzisiaj od tych samych słów rozpocząć nowy Jasnogórski Akt Oddania, który rodzi się z tej samej wiary, nadziei i miłości, z tradycji ojczystej, w której przez tyle lat uczestniczyłem, a równocześnie z nowych zadań, które za Twoją sprawą, o Maryjo, zostały powierzone mnie, niegodnemu człowiekowi, a równocześnie Twemu przybranemu synowi.

Zawsze tak wiele mówiły mi te słowa, które Twój jedyny, rodzony Syn, Jezus Chrystus, Odkupiciel człowieka, wypowiedział z wysokości krzyża do Jana - apostoła i ewangelisty: "Oto Matka twoja". Zawsze w słowach tych znajdowałem miejsce każdego człowieka - i moje własne miejsce.

Dzisiaj obecny tu za przedziwnym zrządzeniem Bożej Opatrzności, pragnę na tej Jasnej Górze mej ziemskiej Ojczyzny, Polski, przede wszystkim potwierdzić to wielorakie i wielokrotne oddanie i zawierzenie, które było wyrażone przez Prymasa i Episkopat Polski w różnych momentach. W sposób szczególny pragnę potwierdzić i ponowić milenijny Akt jasnogórski z dnia 3 maja 1966 r., w którym oddając się Tobie, Bogurodzico, w macierzyńską niewolę miłości, biskupi polscy pragnęli przez to służyć wielkiej sprawie wolności Kościoła nie tylko we własnej Ojczyźnie, ale i w całym świecie. W kilka zaś lat później, w dniu 5 września 1971, oddali Ci, jako Matce Kościoła, ludzkość całą, wszystkie narody i ludy współczesnego świata, swoich pobratymców w wierze, języku, we wspólnocie dziejowych losów, rozszerzając swe polskie zawierzenie do owych najdalszych granic miłości, jak tego domaga się Twoje Serce: Serce Matki, które ogarnia każdego i wszystkich, wszędzie i zawsze.

Pragnę w dniu dzisiejszym, przybywając na Jasną Górę jako pierwszy papież-pielgrzym, odnowić całe to dziedzictwo zawierzenia, oddania i nadziei, które tu tak wielkodusznie zostało nagromadzone przez moich braci w biskupstwie i rodaków. I dlatego zawierzam Ci, o Matko Kościoła, wszystkie sprawy tego Kościoła, całą jego misję i całą jego służbę w perspektywie kończącego się drugiego tysiąclecia dziejów chrześcijaństwa na ziemi.

Oblubienico Ducha Świętego i Stolico Mądrości! Twojemu pośrednictwu zawierzamy wspaniałą wizję i program odnowy Kościoła w naszej epoce, która wyraziła się w nauce Soboru Watykańskiego II. Spraw, abyśmy tę wizję i ten program w całej autentycznej prawdzie - tak jak za naszą nieudolną posługą dał nam ją poznać Duch Święty - w tejże samej prawdzie, prostocie i mocy czynili przedmiotem naszego postępowania, posługiwania, nauczania, pasterzowania, apostolatu. Żeby cały Kościół odradzał się w tym nowym źródle poznania swej własnej istoty i misji, nie czerpiąc z żadnych obcych ani zatrutych "cystern" (por. Jr 8,14).

Obyśmy w tym wielkim dziele coraz dojrzalej spotykali się z naszymi braćmi w wierze, ze Wschodu i z Zachodu, z którymi łączy nas tak wiele, choć jeszcze niejedno dzieli. Obyśmy, poprzez wszystkie środki poznania, wzajemnego poszanowania, miłości, wspólnego działania na wielu polach, mogli stopniowo odnaleźć boski zarys tej jedności, w którą mamy sami wejść i wszystkich wprowadzić, aby jedna owczarnia Chrystusa rozpoznała i przeżyła z radością swoją jedność na ziemi. O Matko zjednoczenia, ucz nas stale tych dróg, które do zjednoczenia prowadzą!

Pozwól nam nadal wychodzić na spotkanie wszystkich ludzi i wszystkich ludów, które na drogach różnych religii szukają Boga i pragną Mu służyć. Pomóż nam wszystkim objawiać Chrystusa i okazywać "moc Bożą i mądrość Bożą" (por. 1 Kor 1,24), która ukryta jest w Jego Krzyżu - Ty, która pierwsza ukazałaś Go w Betlejem nie tylko prostym i wiernym pasterzom, ale też mędrcom z obcych krain.

Matko Dobrej Rady! Wskazuj nam zawsze, jak mamy służyć człowiekowi i ludzkości w każdym narodzie, jak prowadzić go na drogi zbawienia. Jak zabezpieczyć sprawiedliwość i pokój w świecie wciąż od wielu stron straszliwie zagrożonym. Jakże bardzo pragnę przy dzisiejszym spotkaniu zawierzyć Ci, o Matko, te wszystkie trudne sprawy społeczeństw, ustrojów i państw, które nie mogą być rozwiązane na drodze nienawiści, wojny i samozniszczenia, ale tylko na drodze pokoju, sprawiedliwości, poszanowania praw ludzi i narodów.

O Matko Kościoła! Spraw, ażeby Kościół ten cieszył się wolnością i pokojem w spełnianiu swojej zbawczej misji! Niech staje się w tym celu dojrzały nową dojrzałością wiary i wewnętrznej jedności. Pomóż nam przemóc opory, trudności i słabości! Pomóż nam ujrzeć na nowo całą prostotę i godność chrześcijańskiego powołania! Spraw, aby nie brakowało "robotników w winnicy Pańskiej". Uświęcaj rodziny. Czuwaj nad duszą młodzieży i sercem dzieci. Pomóż w przezwyciężeniu wielkich zagrożeń moralnych, które w różnych narodach godzą w podstawowe środowiska życia i miłości. Daj nam odradzać się wciąż całym pięknem świadectwa dawanego Krzyżowi i Zmartwychwstaniu Twojego Syna.

O jakże wiele byłoby spraw, które przy tym spotkaniu powinien bym wyrazić, nazwać po imieniu. O jakżeż wiele byłoby ludów i narodów, o których chciałbym Ci tu powiedzieć, Matko, po imieniu! Zawierzam Ci je wszystkie w milczeniu. Zawierzam Ci je wszystkie, o Matko, tak jak Ty sama najlepiej je znasz i odczuwasz.

Czynię to na miejscu wielkiego zawierzania, skąd widać nie tylko Polskę, ale także Kościół cały w wymiarach krajów i kontynentów: cały w Twoim macierzyńskim Sercu.

Ten Kościół cały, w świecie współczesnym i przyszłym, Kościół postawiony na drogach ludzi, ludów, narodów i ludzkości, ja, Jan Paweł II, jego pierwszy sługa, oddaję tutaj Tobie, Matce, i zawierzam z bezgraniczną ufnością. Amen.

Przed Tobą Matko Chrystusa

1. Akt oddania Matce Bożej z Lourdes

Św. Jan Paweł II.

Przed Tobą, o Matko Chrystusa, * przed Twoim Niepokalanym Sercem, * pragnę dziś znowu zjednoczyć się * z Panem Jezusem, naszym Odkupicielem, * który poświęcił się ludziom, * aby ich odrodzić poprzez przebaczenie * i nakarmić swym życiem.

Jesteś bardziej aniżeli ktokolwiek inny
zjednoczona z Jego ofiarą * dla zbawienia świata. * I usilnie prosisz nas głosem Bernadetty, * abyśmy przyjęli wezwanie do pokuty, * do nawrócenia, do modlitwy.

Nie pozwól, abyśmy przebyli naszą drogę, * zapominając o Twoim wezwaniu.

Matko ludzi i narodów, * Ty, która znasz ich cierpienia i nadzieje, * która po macierzyńsku rozumiesz * toczącą się w nich walkę * między dobrem a złem, * między światłem a ciemnościami, * usłysz naszą modlitwę, * przybądź na ratunek * Twoim dzieciom w potrzebie.

Ty sama pozwoliłaś Bernadetcie Soubirous * doświadczyć Twojej słodkiej obecności, * przekazując jej orędzie * będące echem słowa, * które Bóg powierzył Kościołowi.

Składana wobec Ciebie, o Matko Boża, * ofiara z nas samych, * winna być osobistym dziełem każdego z nas, * każdej rodziny, każdej wspólnoty kościelnej * i trzeba, by odnawiało ją każde pokolenie.

O Maryjo, Najświętsza Panno z Lourdes, * uproś wszystkim naszym braciom i siostrom * dary Ducha Świętego * tak, by otrzymali nową młodość, * młodość wiary chrześcijan. Amen.

Pani Jasnogórska, Matko mojego narodu

Akt zawierzenia młodzieży polskiej

Pani Jasnogórska, Matko mojego narodu, * dziś pragnę Ci w sposób szczególny polecić i zawierzyć całą młodzież polską.

Polecam Ci, o Matko, i zawierzam współczesne młode pokolenie. * Ten "młody las", który wyrósł pośród starszego lasu: * młody las serc i sumień.

Spraw, aby te serca i te sumienia były zdrowe. * Aby niosły w sobie to całe dziedzictwo, któremu na imię "Polska": * dziedzictwo prawd i wartości; * równocześnie dziedzictwo trudów i ofiar.

Niech to dziedzictwo w nich będzie żywe i niezachwiane.

Niechaj umieją łączyć w sobie odwagę i rozwagę. * Nieodzowna jest bowiem odwaga, aby być prawdziwie rozważnym. * Nieodzowna jest rozwaga, aby być prawdziwie odważnym.

Polecam Ci i zawierzam, o Matko, ludzi młodych. * Niech nigdy nie zwątpią o przyszłości. * Niech pamiętają, że przyszłość jest człowiekowi także zadana. * Jest mu zadana w nim samym.

O Pani Jasnogórska, * jakże Cię błagam o przyszłość mojej Ojczyzny, * o tę przyszłość, która zadana nam jest w każdym człowieku, * a nade wszystko w młodym pokoleniu. * Oby zrozumieli. * Oby podjęli. * Oby spełnili. * Oby im nie utrudniano, lecz pomagano.

(por. Jan Paweł II, Przemówienie w czasie audiencji generalnej z 26 V 1982).

Zobacz również

Oprac. MARYJNI.PL

Źródła:

• Akt Oddania Matce Bożej na Jasnej Górze - jp2online.pl
• Akt zawierzenia Jana Pawła II - centrumzawierzenia.jasnagora.pl
• Akt zawierzenia Maryi, Matce Miłosierdzia, jakiego dokonał Jan Paweł II w 2002r - swiatlopana.com
• Franciszka zawierzenie Niepokalanej - liturgia.wiara.pl
• Franciszka zawierzenie Rzymu - liturgia.wiara.pl
• Kard. Carlo Furno, Totus Tuus: Matka Boża w życiu i nauczaniu Jana Pawła II, "Ethos" R. 16(2003) nr 3-4 - dlibra.kul.pl
• Maryjne Jana Pawła II. Akt oddania Matce Bożej - katolik.pl
• Maryjne Jana Pawła II. Zawierzyć młodzież polską... - katolik.pl
• Modlitewnik dla Gniazd Modlitwy. Akt poświęcenia się chorych Matce Bożej Bolesnej (Papieża Piusa XII) - kalkow.com.pl
• Modlitwa w Kalwarii Zebrzydowskiej - liturgia.wiara.pl
• Modlitwy Jana Pawła II do Maryi, Kraków 2008.
• Modlitwy za Ojczyznę. Modlitwa Jana Pawła II - liturgia.wiara.pl
• Modlitwa zawierzenia Jana Pawła II. Kalwaria Zebrzydowska, 19.08.2002 - stacja7.pl
• Nabożeństwo do Matki Boskiej z Lourdes. 150. rocznica objawień w Lourdes, Kraków 2008.
• Papieska modlitwa za Ojczyznę - karmel.pl
• Zawierzamy Tobie, Matko Miłosierdzia - liturgia.wiara.pl