Matka Boża Królowa Aniołów

Drugiego dnia sierpnia czcimy Maryję jako Królową Aniołów. Kiedy wzniesiemy nasze myśli do nieba, możemy przejść pośród wszystkich dziewięciu chórów anielskich aż do samego Tronu Boga, przy którym ujrzymy Królową wszystkich tych duchów niebieskich.

Możemy nazywać Matkę Bożą Królową Aniołów, ponieważ była bardziej umiłowana przez Boga niż wszyscy aniołowie, a Ona może i naprawdę czyni więcej dla naszej duszy niż wszystkie niebieskie duchy razem wzięte. Matka Boża jest Córką Boga Ojca, Matką Boga Syna, Oblubienicą i Świątynią Boga Ducha Świętego. A ponieważ w Chrystusie "zostało wszystko stworzone - jak mówi św. Paweł Apostoł - i to, co w niebiosach, i to, co na ziemi, byty widzialne i niewidzialne, czy Trony, czy Panowania, czy Zwierzchności, czy Władze" (Kol 1,16), dlatego Maryja jako Matka Tego, przez którego i dla którego wszystko zostało stworzone (por. Kol 1,16b), może być nazywana Królową całego stworzenia - rzeczy widzialnych i niewidzialnych, w tym właśnie czystych duchów, aniołów.

W całym życiu Maryi widzimy, jak Aniołowie, wypełniając polecenia Boga, w sposób wyjątkowy służą Jej jak swojej Władczyni:

1. Widzimy Archanioła Gabriela ogłaszającego Najświętszej Dziewicy, że ma być Matką Boga. Ten Archanioł pozdrawia Ją, wita Ją, oddaje Jej cześć, ponieważ Maryja jest jego Królową.

2. W Betlejem słyszymy, jak aniołowie ogłaszają narodziny Jezusa, Syna Bożego, w ubogiej stajence. "Chwała Bogu na wysokościach, a na ziemi pokój ludziom dobrej woli". Całe zastępy niebiańskiej armii wielbiły Boga i czciły swoją Królową, mimo że była pokorną, prostą żydowską Panną. Ci niebiańscy posłańcy przybyli od Bożego Tronu, aby powiedzieć światu, że to Dzieciątko jest naprawdę Synem Bożym.

3. Ponownie aniołowie wkraczają w życie Matki Bożej, kiedy ostrzegają św. Józefa, aby zabrał Dzieciątko i uciekł do Egiptu. Aniołowie Boży, z miezcem w ręku, rozkładają skrzydła ochrony nad Boskim Dzieciątkiem. Ciż aniołowie chronili Świętą Rodzinę podczas niebezpiecznej i długiej podróży do obcego kraju, a także podczas pobytu na obczyźnie.

4. Po śmierci i zmartwychwstaniu naszego Pana, Jezusa Chrystusa, aniołowie byli przy grobie. Jeden z nich odsunął kamień i oznajmił: "Wy się nie bójcie! Gdyż wiem, że szukacie Jezusa Ukrzyżowanego. Nie ma Go tu, bo zmartwychwstał, jak powiedział. Chodźcie, zobaczcie miejsce, gdzie leżał" (Mt 28,5-6). Jak możemy słusznie przypuszczać, zapewne pomogli oni Matce Bożej zobaczyć zmartwychwstałego Syna.

5. W końcu, w dniu Wniebowstąpienia, dwaj aniołowie, jak mniemamy wraz z Maryją, zwrócili się do uczniów, którzy wpatrywali się w niebo na odchodzącego Mistrza: "Mężowie z Galilei, dlaczego stoicie i wpatrujecie się w niebo? Ten Jezus, wzięty od was do nieba, przyjdzie tak samo, jak widzieliście Go wstępującego do nieba" (Dz 1,11).

6. Według tradycji Kościoła, Maryja została wzięta do nieba w asyście aniołów. Tak więc przez całe Jej życie posłańcy Wszechmocnego czekali na Nią, szanowali Ją i przynosili Jej przesłania. Modlitwa i nabożeństwo do Matki Bożej Królowej Aniołów i wszystkich chórów anielskich w czasie naszego ziemskiego życia, a zwłaszcza w chwili śmierci, daje nam nadzieję, że i nam aniołowie wraz z Maryją będą asystować w drodze do nieba.

Najśw. Maryja Panna jest zatem Królową wszystkich aniołów. "Zaprawdę gdy została Matką Odkupiciela, stała się Królową wszelkiego stworzenia" (Jan Damasceński, De Fide orthodoxa, IV, 14; PG 94, 1158 B).

Jest ich Królową, ponieważ wyniesiona ponad nich w godności i chwale, patrzą na nią z czcią, którą wzbudza to Jej Boskie wyróżnienie. I gdyby nie zaistniał inny tytuł do tego hołdu, samo takie Jej wywyższenie wystarczy, by wołały: "Panuj nad nami i nad twoim synem!" (por. Sdz 8,22, Wlg). Wreszcie jest ich Królową, ponieważ Jej Syn, Jezus Chrystus, odnowił nie tylko ziemię, ale i niebo; zgodnie z wolą Boga, który zechciał "przez Niego znów pojednać wszystko z sobą: przez Niego - i to, co na ziemi, i to, co w niebiosach" (Kol 1,20). Dzięki temu, że Chrystus odkupił człowieka, miejsca chwały, które zostały opuszczone przez nieposłuszeństwo upadłych aniołów, zostały wypełnione; a aniołowie - których miłosierdzie jest tym większe, im bliżej są Boga - który jest Samym Miłosierdziem - radują się z wywyższenia każdego dziecka Adama, któremu dzięki odkupieńczemu dziełu Syna zostaje przywrócona chwała, utracona na skutek grzechu pieroworodnego i nieposłuszeństwo Bogu.

Kontemplacja Maryi przez aniołów jest częścią ich stanu wizji uszczęśliwiającej. Podziwiając bowiem dzieła Boże w porządku ich doskonałości, znajdują Maryję jako najwspanialszą z Bożych stworzeń - co wzbudza u nich podziw większy niż kontemplacja potężnych ciał niebieskich, które na słowo Stwórcy rozświetliły niebiosa, niż kontemplacja całego Nowego Jeruzalem, którego wizję opisuje św. Jan w Apokalipsie, wyobrażaną takimi światłami (por. 21,9 - 22,5). Ich czysty intelekt doznaje większego zachwytu w kontemplowaniu Jej roli w tajemnicy Wcielenia i innych tajemnic Jej życia, niż w rozważaniu wszystkich innych cudów Bożej Opatrzności, dokonanych dla Jego stworzeń. Jeśli już tu na ziemi wierni słudzy Maryi czują żar serca na myśl o serdeczości i pięknie niebiańskiej Królowej, to jakie muszą być uczucia tych błogosławionych duchów, które widzą Ją taką, jaka jest, i których wyższa natura czyni je zdolnymi do docenienia cudów łaski Bożej w Niej o wiele bardziej, niż my to możemy uczynić. Nie bez powodu więc Kościół mówi, że aniołowie Boży radowali się z wniebowzięcia tej niebiańskiej Królowej. "Maryja została wzięta do nieba: radują się aniołowie".

Tytuł "Królowa Aniołów" przypomina, że my także jesteśmy przeznaczeni do przeżywania radości razem z aniołami i wraz z nimi podziwiania cudów mocy Bożej w tej niebiańskiej Królowej. Pamiętajmy, że Bóg wyznaczył niektóre z tych duchów niebieskich na opiekunów ludzi na ziemi, zgodnie z słowami Psalmisty: "swoim aniołom dał rozkaz o tobie, abyś nie uraził swej stopy o kamień" (Ps 91,11.12); jak również słowa Chrystusa: "Aniołowie ich w niebie wpatrują się zawsze w oblicze Ojca mojego, który jest w niebie" (Mt 18,10). Każdy ma jednego z tych duchów za Anioła Stróża, aby go chronił w niebezpieczeństwach i pomagał w trudnościach. Kiedy wzywamy Maryję jako Królową Aniołów, myśl o naszym przyszłym przebywaniu z nimi w wieczności powinna skłonić nas do dążenia do życia w anielskiej niewinności. Wdzięczność za ich troskę o nas i za pragnienie naszego zbawienia powinna wzbudzić w naszych duszach pragnienie słuchania wszystkich świętych natchnień, których udzielają naszym duszom; abyśmy w ten sposób mogli okazać się wiernymi sługami Królowej Aniołów i osiągnąć szczęście, polegające na radowaniu się Bogiem w towarzystwie aniołów przez całą wieczność.

Odpust Porcjunkuli

Św. Franciszek szczególną miłością darzył Najświętszą Maryję Dziewicę, Matkę Zbawiciela. W czasie swoich wędrówek po ziemi umbryjskiej napotkał pod Asyżem maleńką kapliczkę poświęconą Matce Bożej. Ponieważ kapliczka była zniszczona i zaniedbana, odnowił ją. Na prośbę Franciszka Ojcowie Benedyktyni z góry Subiaco ofiarowali mu ją, pod warunkiem że jeżeli jego wspólnota rozrośnie się w zakon, kaplica będzie jego kolebką. Tutaj Franciszek często przychodził na modlitwę i tutaj zakończył doczesne życie w 1226 r. W tym kościółku otrzymał też niezwykłą łaskę: pewnego razu objawiła mu się Najświętsza Dziewica wraz ze swoim Synem Jezusem Chrystusem i rzekła do niego: "Proś mnie, o co chcesz". Wówczas Franciszek poprosił, aby każdy, kto wejdzie do tej świątyni, otrzymał odpuszczenie wszystkich swoich grzechów. Papież Honoriusz III zatwierdził, a inni papieże potwierdzili ten odpust, mocą którego wierni zyskują darowanie wszelkich kar doczesnych, należnych za grzechy. Obecnie odpust Porcjunkuli można zyskać nie tylko w świątyniach franciszkańskich, ale we wszystkich kościołach parafialnych.

Czytania liturgiczne

I czytanie (Syr 24,1-2.16-21)

Mądrość wychwala sama siebie, chlubi się pośród swego ludu. Otwiera swe usta na zgromadzeniu Najwyższego i ukazuje się dumnie przed Jego potęgą.

Jak terebint gałęzie swe rozłożyłam, a gałęzie moje - gałęzie chwały i wdzięku. Jak szczep winny wypuściłam pełne krasy latorośle, a kwiat mój wyda owoc sławy i bogactwa. Przyjdźcie do mnie, którzy mnie pragniecie, nasyćcie się moimi owocami! Pamięć o mnie jest słodsza nad miód, a posiadanie mnie - nad plaster miodu. Którzy mnie spożywają, dalej łaknąć będą, a którzy mnie piją, nadal będą pragnąć.

Psalm Łk 1,46-55

Ref. Będą mnie sławić wszystkie ludy ziemi.

Wielbi dusza moja Pana *
i raduje się duch mój w Bogu, Zbawicielu moim,
bo wejrzał na uniżenie swojej Służebnicy. *
Oto bowiem odtąd błogosławić mnie będą wszystkie pokolenia.

Wielkie rzeczy uczynił mi Wszechmocny, *
a Jego imię jest święte.
Jego miłosierdzie z pokolenia na pokolenie *
nad tymi, którzy się Go boją.

Okazał moc swego ramienia, *
rozproszył pyszniących się zamysłami serc swoich.
Strącił władców z tronu, *
a wywyższa pokornych.

Głodnych nasycił dobrami, a bogatych z niczym odprawił, *
Ujął się za swoim sługą, Izraelem, pomny na swe miłosierdzie,
jak przyobiecał naszym ojcom, *
Abrahamowi i jego potomstwu na wieki.

II czytanie (Ga 4,3-7)

Bracia: My również, jak długo byliśmy nieletni, pozostawaliśmy w niewoli żywiołów tego świata. Gdy jednak nadeszła pełnia czasu, zesłał Bóg Syna swego, zrodzonego z niewiasty, zrodzonego pod Prawem, aby wykupił tych, którzy podlegali Prawu, abyśmy mogli otrzymać przybrane synostwo. Na dowód tego, że jesteście synami, Bóg wysłał do serc naszych Ducha Syna swego, który woła: "Abba, Ojcze". A zatem nie jesteś już niewolnikiem, lecz synem. Jeżeli zaś synem, to i dziedzicem z woli Bożej.

Aklamacja (Łk 1,28)
Bądź pozdrowiona, pełna łaski, Pan z Tobą, * błogosławiona jesteś między niewiastami.

Ewangelia (Łk 1,26-33)

Bóg posłał anioła Gabriela do miasta w Galilei, zwanego Nazaret, do Dziewicy poślubionej mężowi, imieniem Józef, z rodu Dawida; a Dziewicy było na imię Maryja.

Anioł wszedł do Niej i rzekł: "Bądź pozdrowiona, pełna łaski, Pan z Tobą, błogosławiona jesteś między niewiastami".

Ona zmieszała się na te słowa i rozważała, co miałoby znaczyć to pozdrowienie. Lecz anioł rzekł do Niej: "Nie bój się, Maryjo, znalazłaś bowiem łaskę u Boga. Oto poczniesz i porodzisz Syna, któremu nadasz imię Jezus. Będzie On wielki i będzie nazwany Synem Najwyższego, a Pan Bóg Mu tron Jego praojca, Dawida. Będzie panował nad domem Jakuba wieki, a Jego panowaniu nie będzie końca".

Modlitwy mszalne

Kolekta

Wszechmogący Boże, obchodzimy wspomnienie Najświętszej Maryi Panny Królowej Aniołów, którą hojnie obdarzyłeś Twoimi darami, * za Jej wstawiennictwem daj nam także udział w pełni Twojej łaski. Przez naszego Pana.

Modlitwa nad darami

Wszechmogący Boże, składamy Ci Ofiarę uwielbienia, z radością oddając cześć Rodzicielce Twojego Syna, † spraw, aby przez Najświętszą Ofiarę * wzrastała w nas łaska wiecznego odkupienia. Przez Chrystusa, Pana naszego.

Prefacja o NMP, nr 55-58 z Mszału Rzymskiego.

Modlitwa po Komunii

Wspominając z czcią Najświętszą Maryję Pannę prosimy Cię, Boże, † niech ta niebieska Uczta posłuży nam do godniejszego wysławiania nie zmierzonej dla nas łaskawości Twojego Syna * i do nieustannego umacniania naszej ku Niemu miłości. Przez Chrystusa, Pana naszego.

---

Modlitwy do Królowej Anielskiej

Litania do NMP Królowa Aniołów (1)

Litania do NMP Królowa Aniołów (2)

Litania do NMP Królowa Aniołów (3)

Koronka Anielska (Dziewięć Chórów)

---

Zob. też Odpust Porcjunkuli

Dziewica uczyniona Kościołem (Matka Boża Anielska)