Akty zawierzenia (państw, narodów, kontynentów)
Akty zawierzenia Najśw. Maryi Pannie
państw, narodów, konynentów
Dziękuję Ci, Matko, za Twoją obecność w tym kraju
Akt zawierzenia Ameryki i całej rodziny ludzkiej
Świątynia ta przemawia do nas głosem całej Ameryki, głosem wszystkich synów i córek Ameryki, którzy przybyli tutaj z wielu krajów Starego Świata. Przybywając do tego kraju przynieśli z sobą, w swoim sercu, tę samą miłość ku Matce Bożej, którą pielęgnowali w swoich miejscach rodzinnych i którą otrzymali od swoich przodków. Ci ludzie, różniący się pod względem języka i tradycji historycznych swoich krajów, zgromadzili się wokół serca Matki, wspólnej im wszystkim. Podczas gdy dzięki swojej wierze w Chrystusa uświadamiali sobie, że są Ludem Bożym, to ta świadomość stała się głębsza dzięki obecności Matki w dziele Chrystusa i Kościoła.
Dzisiaj, dziękując Ci, Matko, za Twoją obecność wśród mężczyzn i kobiet tego kraju, za obecność, która przetrwała dwieście lat, która nadała nowy wymiar ich życiu społecznemu i obywatelskiemu w Stanach Zjednoczonych, powierzam ich wszystkich Twojemu Niepokalanemu Sercu.
Z wdzięcznością i z radością wspominam, że zostałaś wybrana na Patronkę Stanów Zjednoczonych, jako Niepokalanie Poczęta, od dnia szóstego Synodu w Baltimore w 1846 roku.
Polecam Ci, Matko Chrystusowa, i powierzam Ci Kościół Katolicki: biskupów, kapłanów, diakonów, poszczególnych zakonników i instytuty zakonne, seminarzystów, powołania i apostolstwo świeckich we wszystkich jego przejawach.
W szczególny sposób powierzam Ci pomyślność rodzin tego kraju, niewinność dzieci, przyszłość młodzieży, powołanie poszczególnych mężczyzn i kobiet. Proszę Cię, abyś wszystkim kobietom w Stanach Zjednoczonych przekazała głęboki udział w radości, której doznałaś w kontakcie z Jezusem Chrystusem, Twoim Synem. Proszę Cię, abyś zachowała je wolne od grzechu i zła, w tej wolności, której doświadczyłaś w jedyny sposób od chwili najwyższego wyzwolenia, Twego Niepokalanego Poczęcia.
Powierzam Ci wielką pracę ekumeniczną tutaj, w tym kraju, w którym ci, którzy wyznają Chrystusa, należą do różnych Kościołów i wspólnot. Czynię to, aby wypełniły się słowa modlitwy Chrystusa: "Aby byli jedno". Powierzam Ci sumienia mężczyzn i kobiet i głos opinii publicznej, aby nigdy nie sprzeciwiały się prawu Bożemu, lecz ceniły je jako źródło prawdy i dobra.
A do tego wszystkiego, Matko, dodaję wielką sprawę sprawiedliwości i pokoju w dzisiejszym świecie, aby moc i energia miłości zdołała przeważyć nienawiść i zniszczenie, aby dzieci światła nigdy nie utraciły swojego zainteresowania pomyślnością całej rodziny ludzkiej.
Matko, polecam Ci i powierzam Ci to wszystko, co służy postępowi na ziemi, i proszę Cię, aby ten postęp nie był jednostronny, ale by stwarzał warunki dla pełnego wzrostu duchowego jednostek, rodzin, wspólnot i narodów. Powierzam Ci ubogich, cierpiących, chorych i niepełnosprawnych, ludzi starych i umierających. Proszę Cię o pojednanie tych, którzy są w grzechu, o uzdrowienie tych, którzy cierpią, i o podniesienie na duchu tych, którzy utracili nadzieję i radość. Tym, którzy walczą ze zwątpieniem, ukaż światło Chrystusa Twojego Syna.
Biskupi Kościoła w Stanach Zjednoczonych wybrali tajemnicę Twego Niepokalanego Poczęcia, by patronowała ludowi Bożemu w tym kraju. Niech nadzieja zawarta w tej tajemnicy przezwycięża grzech i niech staje się udziałem wszystkich synów i córek Ameryki, a także całej rodziny ludzkiej. W okresie kiedy walka między dobrem i złem, między księciem ciemności a Ojcem światła i miłości ewangelicznej staje się coraz bardziej ostra, niech światło Twego Niepokalanego Poczęcia wskaże wszystkim drogę łaski i zbawienia. Amen.
Jan Paweł II, papież
Waszyngton (USA), 7 X 1979
Zbieramy się w Twojej obecności
Akt zawierzenia Afryki i Kościoła w Ghanie
W tym radosnym dniu zbieramy się w Twojej obecności, o Maryjo, Matko Jezusa i Matko Jego Kościoła. Jesteśmy pomni roli, jaką odegrałaś w ewangelizacji tego kraju. Jesteśmy pomni tego jak - na początku - misjonarze przybyli z mocą Chrystusowej Ewangelii i składali owoce swojej pracy w Twoje ręce.
Jako Matka Łaski Bożej byłaś z misjonarzami we wszystkich ich wysiłkach i byłaś Matką Kościoła - którego Ty jesteś wzorem, modelem i najwyższym wyrazem - w przynoszeniu Chrystusa do Afryki.
I jako Matka Kościoła kierowałaś pracą ewangelizacyjną i zaszczepianiem Ewangelii w sercach wiernych. Ty podtrzymywałaś misjonarzy w nadziei i dawałaś radość każdej nowej wspólnocie, która rodziła się z ewangelizacyjnej działalności Kościoła.
Ty byłaś tam ze swoim orędownictwem i swoją modlitwą, gdzie się rozwinęła pierwsza łaska Chrztu i gdzie ci, którzy mieli nowe życie w Chrystusie, Twoim Synu, wzrastali do pełnego sakramentalnego życia i chrześcijańskiego powołania.
I Ty jesteś tutaj dzisiaj, gdyż Rodzina chrześcijańska zebrała się dla wysławiania Ewangelii, ażeby przypomnieć wielkie dzieła Boga i kontynuować je w tym kraju i na tym kontynencie, "aby słowo Pana rozszerzało się i zatriumfowało" (2 Tes 3,11).
Prosimy Cię, Maryjo, pomóż nam w wypełnianiu tej misji, którą Twój Syn dał swemu Kościołowi, a którą w tym pokoleniu powierzył nam. Pomni Twojej roli jako Wspomożycielki chrześcijan, powierzamy Tobie siebie samych, byśmy mogli zanosić Ewangelię coraz skuteczniej do serc i mieszkań wszystkich ludzi. Powierzamy Tobie nasze misjonarskie zadania i powierzamy wszystkie naszej problemy Twoim modlitwom.
Jako Pasterz Kościoła powszechnego i Zastępca Twojego Syna, za Twoim Pośrednictwem, o Maryjo, Ja, Jan Paweł II, powierzam cały Kościół w Ghanie i w całej Afryce Chrystusowi naszemu Panu. Przez Twoje pośrednictwo przedstawiam Chrystusowi Zbawcy przeznaczenie Afryki, błagając, żeby Jego miłość i sprawiedliwość dosięgnęła serc każdego mężczyzny, kobiety i dziecka tego kraju i kontynentu.
Maryjo, powierzam wszystko to Chrystusowi przez Ciebie i powierzam wszystko Tobie przez Chrystusa, Twojego Syna. Czynię to w chwili, kiedy jestem ściśle zjednoczony z moimi braćmi biskupami w głoszeniu Dobrej Nowiny:
"Jest ona bowiem mocą Bożą ku zbawieniu dla każdego wierzącego" (Rz 1,16). Czynię to teraz, w tej szczególnej chwili, kiedy moi bracia są mi tak bliscy w ponoszeniu naszej wspólnej odpowiedzialności za Kościół w Afryce. Przyjmij, o Maryjo, to ofiarowanie się od nas wszystkich, od całego Ludu Bożego i przedstaw to swojemu Synowi. Przedstaw Mu Kościół "święty i nieskalany" (Ef 5,27).
Bądź Wspomożycielką, o Matko, wszystkich tych, którzy rozszerzają Kościół w Afryce. Bądź z biskupami i ich kapłanami, aby byli wierni Bożemu Słowu. Pomóż się uświęcać zakonnikom i zakonnicom oraz seminarzystom. Wstawiaj się, aby miłość Twego Syna trafiła do wszystkich rodzin, żeby pocieszała wszystkich w bólu i cierpieniu, wszystkich znajdujących się w potrzebie i biedzie. Spójrz łaskawie na katechistów i wszystkich, którzy spełniają szczególną rolę w ewangelizacji i katolickim wychowaniu na chwałę Twojego Syna. Przyjmij to nasze miłosne oddanie i umocnij nas w Ewangelii Twojego Syna.
Wyrażając noszą najgłębszą wdzięczność Tobie za sto lat Twojej matczynej troski, jesteśmy mocno przekonani, że Duch Święty jeszcze Ciebie osłania, żebyś Afryce mogła przynieść Chrystusa w każdym pokoleniu.
Niech Chrystus, Twój Syn, z Ojcem, w jedności z Duchem Świętym będzie pochwalony i wysławiany na wieki wieków. Amen.
Jan Paweł II, papież
Akra (Ghana), 8 V 1980
Żywy płomień miłości
Akt zawierzenia ziemi japońskiej
Gdy dane mi jest znaleźć się w tym domu, w którym utrwaliła się pamięć Błogosławionego Maksymiliana Kolbe, pragnę niejako zaczerpnąć z ducha tej apostolskiej żarliwości, która kiedyś przyprowadziła go z Polski do Japonii - i wypowiedzieć słowa, którymi ten syn świętego Franciszka, żywy płomień miłości, zdaje się nadal przemawiać.
Słowa te są skierowane do Ciebie, Niepokalana. Wszak to Ciebie głosił Ojciec Maksymilian, Ciebie, odwiecznie wybraną na Matkę Syna Bożego - Ciebie, której z uwagi na to najświętsze Macierzyństwo nie tknęła zmaza grzechu pierworodnego - Ciebie, która stałaś się Matką jego i naszej nadziei.
Pozwól, że oto ja, Jan Paweł II, Biskup Rzymu i Następca Świętego Piotra, a zarazem syn tego samego narodu co Błogosławiony Maksymilian Kolbe, zawierzę Tobie, Niepokalana, Kościół Twojego Syna, który od czterystu z górą lat spełnia swe posłannictwo na ziemi japońskiej. Jest to ów dawny Kościół wielkich męczenników i niezłomnych wyznawców. Jest to z kolei ten dzisiejszy Kościół, szukający na nowo swych dróg poprzez posługę biskupów, poprzez pracę kapłanów, braci i sióstr zakonnych, zarówno Japończyków, jak też misjonarzy - wreszcie poprzez świadectwo świeckich chrześcijan żyjących w rodzinach oraz różnych kręgach społeczeństwa, kształtujących jego kulturę i cywilizację na co dzień, pracujących dla wspólnego dobra.
Ten Kościół jest zaprawdę ową "małą trzódką" z Ewangelii, podobnie jak "małą trzódką" byli pierwsi uczniowie i wyznawcy, do których Chrystus powiedział: "Nie lękajcie się, albowiem spodobało się Ojcu dać wam Królestwo" (Łk 12, 32).
O, Niepokalana Matko Kościoła, spraw swym pokornym u Syna wstawiennictwem, aby ta "mała trzódka" stawała się z dnia na dzień coraz bardziej wymownym znakiem królestwa Bożego na ziemi japońskiej! Spraw, aby poprzez nią to królestwo coraz bardziej promieniowało w życiu i rozszerzało się w duszach przez łaskę wiary i Chrztu świętego. Aby coraz bardziej umacniało się przez wzorowe życie chrześcijańskie synów i córek Kościoła na ziemi japońskiej. Żeby dojrzewało na dzień Przyjścia Pańskiego, w którym mają się wypełnić dzieje świata w Bogu samym.
To Ci zawierzam, o Niepokalana, i o to błagam Chrystusa przez pośrednictwo wszystkich świętych i błogosławionych Męczenników Japońskich - oraz Błogosławionego Maksymiliana, apostoła i miłośnika tej ziemi. Amen.
Jan Paweł II, papież
Nagasaki (Japonia), 26 II 1981
Oprac. MARYJNI.PL
Źródła:
- Bogdan Giemza, Antologia modlitw maryjnych Jana Pawła II / opoka.org.pl