Wzywanie świętego Imienia Jezusa i błogosławionej Dziewicy Maryi, Jego Matki

(Vallis liliorum, capit. XIII)

Panie, Boże mój, prostuj przed obliczem Twoim drogę moją

(Ps 5,9 Wlg)

Drogi Twoje, Panie Jezu Chryste, to drogi piękne, czyste i bezpieczne, można chodzić nimi prosto i bez zarzutu. I wszystkie ścieżki Twoje spokojne i święte, prowadzą wszystkich wiernych Twoich i pokornych sercem do Twojego Królestwa niebieskiego. Dokądkolwiek zatem dążysz i idziesz, gdziekolwiek stoisz i przebywasz, wzywaj Jezusa i Maryję, Jego miłościwą Matkę. Odczytuj też chętnie ten pobożny werset na drogę: Panie, Boże mój, prostuj przed obliczem Twoim drogę moją. Następnie dodaj również pobożnie i ten werset: Umocnij, dobry Jezu, kroki moje na ścieżkach Twoich (por. Ps 16,5 Wlg), aby się nie poruszały stopy moje ku patrzeniu na próżność i ku mówieniu rzeczy daremnych, szkodliwych mojej duszy. A potem weź i ten słodki werset jako zaopatrzenie i pokarm na drogę i jako laskę trzymaj go mocno w ręce i, często modląc się, pobożnie odmawiaj:

Jezus i Maryja droga
Niech będą ze mną na wszystkich mych drogach

- w każdym miejscu i w każdym czasie jako wierna straż, abym nie błądził po manowcach i nie był rozpraszany przez liczne urojenia i ułudy wewnątrz i na zewnątrz.

Ta święta modlitwa "Jezus i Maryja" jest krótka do czytania i odmawiania, lekka do noszenia, łatwa do trzymania, słodka do rozmyślania, mocna do niesienia pomocy, wierna do strzeżenia, dobra by towarzyszyć w drodze, miła do odpocznienia, przyjazna do pocieszania, mocna do wspomagania, roztropna w prowadzeniu każdego biednego pielgrzyma i gardzącego tym światem, jest drogą prostą do życia wiecznego. Ta święta modlitwa ma z sobą lepszych towarzyszy i potężniejszych żołnierzy niż wszyscy królowie i książęta tego świata i wyżej stojących świętych niż wszyscy święci w niebie i na ziemi. Ta święta modlitwa pociąga ku sobie w zapale ducha cały dwór niebieski, który z wszelką czcią idzie za Panem swoim Jezusem Chrystusem i za Panią swoją świętą Maryją, błogosławioną Matką Jezusa, godną wszelkiej chwały i czczoną przez wszystkich. Kto ma ich za towarzyszy w drodze tego życia, znajdzie ich jako opiekunów także w czasie śmierci. Nie opuszczaj już Jezusa, jeśli pragniesz zawsze żyć i cieszyć się z Jezusem i Maryją. Dobrze zatem i bezpiecznie postępuje ten, kto Jezusa i Maryję nosi w sercu, ustami często wzywa, wargami błogosławi, rękami oklaskuje, stopami tańczy, głosem woła, sercem wychwala, oczyma płacze, twarzą tęsknie wzdycha, pocałunkami uprasza, ramionami obejmuje i na kolanach wielbi.Błogosławiony ten, kto Jezusa i Maryję usilnie wzywa, pobożnie pozdrawia, z miłością wspomina, doskonale czci, najradośniej wychwala, w najwyższy sposób wielbi, najgoręcej miłuje, przesłodko się ku Nim wyrywa, najmilej darzy czcią i opiewa.

O, jak słodki jest Jezus i jak słodka jest święta Maryja, Jego Matka umiłowana. Błogosławiony pielgrzym, który w każdym miejscu i czasie swojego wygnania pamięta w sercu o ojczyźnie niebieskiej, gdzie Jezus i Maryja ze wszystkimi aniołami i świętymi swoimi cieszą się radością niezmierną i wieczną chwałą. Błogosławiony pielgrzym, który nie szuka mieszkania na tym świecie, ale pragnie odejść i być z Chrystusem w niebie (por. Flp 1,23).Błogosławiony biedak i żebrak, który co dzień przychodzi po chleb niebieski i dopóki nie otrzyma choć jednej okruszyny, nie przestaje błagać pokornie przed stołem Boga.

Błogosławiony, kto wzywany jest na wieczerzę Baranka i dopóki nie przyjdzie na ucztę niebiańską, przyjmuje jej sakrament. Ilekroć bowiem ktoś pobożnie przyjmuje Komunię świętą albo ilekroć kapłan ku chwale Bożej ze czcią i pobożnością odprawia Mszę św., tylekroć z błogosławionym Jezusem i z błogosławioną Matką Jego duchowo je i pije. Jest on uczniem Jezusa, kapelanem błogosławionej Maryi Dziewicy, towarzyszem aniołów, współobywatelem apostołów, domownikiem Boga, krewnym świętych, przyjacielem nieba. Ucieka on od tłumów, unika plotek, rozważa słowa Jezusa, a serca swego razem ze wszystkimi zmysłami swoimi starannie strzeże, aby Jezusa i Maryi, i wszystkich świętych nie obrazić. Taki człowiek otrzyma błogosławieństwo i miłosierdzie od Pana Jezusa, Zbawiciela swego (por. Ps 23,5); i jak tylko zawoła do Niego, Jezus wysłucha go z nieba swego świętego (por. Ps 19,7 Wlg) w jakimkolwiek byłby miejscu i niebezpieczeństwie. Bo gdy uczniowie żeglowali po morzu i z obawy przed zatonięciem wzywali Jezusa, On natychmiast był przy nich i powiedział: Dlaczego jesteście bojaźliwi? Ufajcie. Jam jest (por Mk 4,40 i par.). Głos Jezusa jest głosem słodkim do pocieszania, mocnym do obrony, miłym do rozweselania, łagodnym do przebaczania i łaskawym do udzielania życia wiecznego. Amen.