Wspominanie i wzywanie błogosławionej Dziewicy Maryi

(Libellus de disciplina claustralium, capit. XIV)

Ze wszech miar godzi się pamiętać o chwalebnej Dziewicy Maryi, błogosławionej Matce Jezusa. Jej zasługom i modlitwom powinieneś się codziennie polecać i do Niej się uciekać we wszystkich potrzebach, jako syn surowo skarcony (przez ojca) ucieka się do matki swej ukochanej. Albowiem słodkie Imię Maryi daje ufność temu, kto Ją wzywa, wymawiając Jej Imię. Ona zaś gotowa jest powiedzieć dobre słowo do Syna swego Jezusa za duszą udręczoną i cierpiącą biedę. Gdyby bowiem Maryja ze świętymi w niebie nie modliła się codziennie za świat, jak by świat mógł jeszcze istnieć, świat, który tak licznymi grzechami obraża Boga i tak mało się poprawia? Dlatego powinni wzywać Maryję wszyscy chrześcijanie - sprawiedliwi i grzesznicy, a szczególnie zakonnicy i osoby pobożne, które dochowują postanowienia wstrzemięźliwości i żywiąc święte pragnienia, tęsknią do nieba, a ze światem nie chcą mieć nic wspólnego, ani nic z nim razem czynić.

Ale o co trzeba prosić? Najpierw proś o odpuszczenie grzechów twoich, następnie o cnotę wstrzemięźliwości i pokory, dar Bogu najmilszy, abyś zawsze w obliczu Boga był pokorny i pragnął być uważany za lichego i wzgardzonego, a nie chciał chlubić się żadnym dobrem, ażebyś nie stracił wszystkiego, co wydaje ci się, że masz.Bolej nad tym, że tak daleko jesteś jeszcze od prawdziwych cnót, od głębokiej pokory, od świętego ubóstwa, od doskonałego posłuszeństwa, od przejasnej czystości, od najpobożniejszej modlitwy i od najgorętszej miłości. Wszystkie te cnoty były w pełni w Maryi, Matce Jezusa. Dlatego padnij do stóp Jej jako biedak i żebrak, ażebyś choć najmniejszy stopień tych cnót uzyskał, ty, który na najwyższy wstąpić nie możesz z powodu twego lenistwa. Cokolwiek pragniesz mieć, proś o to pokornie przez ręce błogosławionej Maryi, bo przez Jej chwalebne zasługi doznają pomocy i ci, co są w czyśćcu, i ci, co na ziemi. Wielka łaska, wielka chwała Jej w Zbawicielu, Jezusie Chrystusie, przed wszystkimi świętymi w niebie, ale to wszystko dla nas, którzy przebywamy na tym świecie. Bezpiecznie zatem powierzaj się wierności Tej, której modlitwy są Bogu miłe.

O nic innego jednak nie proś ani niczego nie szukaj, jak tylko tego, co się Jej i Jej ukochanemu Synowi podoba i co pomaga do twojego zbawienia, o czym Oni oboje lepiej wiedzą. Modlić się o odpuszczenie grzechów i serce zachowywać w pokorze wielce się podoba Bogu i błogosławionej Dziewicy. Bo i Ona sama tylko pokorą się chlubiła i uniżeniem przed Bogiem, a o innych cnotach zamilczała. I jakkolwiek wielką miała łaskę, od pokory nigdy nie odstąpiła.

Niech płynie za nas głos nieustanny
z ust dobrej Maryi Panny,
abyśmy łaski Bożej godnymi się stali.