Rola i znaczenie Maryi w Bożej ekonomii zbawienia.

Temat, który porusza ten wpis jest bardzo obszerny, tak jak doniosły jest udział i znaczenie Maryi w historii zbawienia ludzkości.

Temat ów jest zarazem piękny, jak piękna jest postać Maryi – Tota Pulchra (Cała Piękna).

Maryja nie tylko zrodziła Syna Bożego. Ona Go także jako Człowieka nauczyła mówić, chodzić, modlić się i kochać.

Maryja w Bożym planie zbawienia pełni kluczową i nierozerwalną z dziełem Chrystusa rolę jako Matka Boga, Matka Kościoła i Matka Nasza. Nierozerwalną ponieważ, jak pisze św. Ludwik Grignion de Montfort:

Maryja jako stworzenie, które wyszło z rąk Najwyższego, w porównaniu do Jego nieskończonego Majestatu mniejszą jest niż najdrobniejszy pyłek lub raczej, że jest zgoła niczym, gdyż Bóg jeden jest Tym, który jest _{(Wj 3, 14)}. Toteż ów Pan wielmożny, całkiem niezależny i sam Sobie wystarczający, nie potrzebował ani nie potrzebuje Najświętszej Maryi Panny, by urzeczywistnić Swe zamiary i objawić Swoją chwałę.¹

Jednak Pan Bóg wybrał Maryję, aby współpracując z Nią, wypełnić swe zamiary względem ludzkości. „Gdy nadeszła pełnia czasu…” wysyła swojego posłańca do domu w Nazarecie, aby objawił Pełnej Łaski swój plan. Boży plan zbawienia w języku biblijnym nazywa się ekonomią zbawienia.²

Sobór Watykański II streszcza tę Bożą ekonomię tak:

Podobało się Bogu objawić siebie samego, ujawnić nam tajemnicę woli swojej _{(Ef 1, 9)}, dzięki której przez Chrystusa, Słowo Wcielone, ludzie mają dostęp do Ojca w Duchu Świętym i stają się uczestnikami boskiej natury _{(Ef 2, 18; 2P 1, 4)}. Najgłębsza zaś prawda o Bogu i o zbawieniu człowieka jaśnieje nam przez to objawienie w osobie Chrystusa, który jest zarazem pośrednikiem i pełnią całego objawienia.³

Święta historia zbawienia dzieli się na dwa wielkie okresy: czas przygotowania, zapowiedzi, obietnicy – zwany Starym Testamentem i czas realizacji, wypełnienia - zwany Nowym
Testamentem. Cechą szczególną „pełni czasów” jest osobowy dar Ojca, w którym jest Jego Jednorodzony Syn.⁴

Powołanie Maryi przez Boga łączy się ściśle z pełnią czasu i ze zbawieniem, jakiego dokona Jej Syn. „Gdy nadeszła pełnia czasu…”. Pełnia czasu jest to szczytowy i centralny moment w Bożych planach zbawienia.

Maryja – Matka Boga.

Na Maryję należy patrzeć w kontekście chrystologicznym i tak patrzy na Nią Kościół. Ona, jako nowa Ewa, stała się wybranym naczyniem łaski, Gratia plena – Łaski pełna.
Bogarodzica nie tylko była obecna w pełni czasu, gdy Ojciec obdarzał nas największym darem – swoim Synem, ale obecna jest w całej historii świętej.⁵

Zapowiadana w Protoewangelii niewiasta, która pokona szatana, to jak wynika z późniejszego Objawienia, Matka Jezusa.
Ewa została nazwana - matką wszystkich żyjących, Maryja, nowa Ewa, zasługuje na tytuł - Matki  wszystkich wierzących.⁶

Na kartach Biblii Maryja jawi nam się jako Pani i Królowa dziejów zbawienia. Ona wydała na świat Zbawiciela; Ona bierze czynny udział w historii zbawienia; od żłóbka aż do krzyża,
zawsze głęboko zaangażowana w sprawy Pana.⁷

W określonej sytuacji swego życia całkowicie i z poczuciem odpowiedzialności przylgnęła do woli Bożej _{(Łk 1, 38)}… przyjęła Jego słowo i  wprowadziła je w czyn.⁸

Ona to zajmuje pierwsze miejsce wśród pokornych i ubogich Pana, którzy z ufnością oczekują od Niego zbawienia i dostępują go. Wraz z Nią, wreszcie, wzniosłą Córą Syjonu, po
długim oczekiwaniu spełnienia obietnicy, przychodzi pełnia czasu i nastaje nowa ekonomia zbawienia, kiedy to Syn Boży przyjął z Niej naturę ludzką, aby przez tajemnice ciała swego uwolnić człowieka od grzechu.⁹

Maryja nie została czysto biernie przez Boga użyta, lecz że z wolną wolą, wiarą i posłuszeństwem czynnie współpracowała w dziele zbawienia ludzkiego.¹⁰

W życiu publicznym Jezusa Matka Jego pojawia się znamiennie, i to na początku, gdy na godach weselnych w Kanie Galilejskiej, litością przejęta, spowodowała swym wstawiennictwem początek znaków Jezusa Mesjasza. W ciągu Jego nauczania przyjęła słowa, w których Syn, stawiając Królestwo ponad względami i więzami ciała i krwi, nazwał błogosławionymi słuchających słowo Boże, jak to Ona wiernie czyniła. W ten sposób także Błogosławiona Dziewica szła naprzód w pielgrzymce wiary i utrzymała wiernie swe zjednoczenie z Synem aż do krzyża, przy którym nie bez postanowienia Bożego stanęła, najgłębiej ze swym Jednorodzonym współcierpiała i z ofiarą Jego złączyła się matczynym duchem, z miłością godząc się, aby doznała ofiarniczego wyniszczenia żertwa z Niej narodzona, a wreszcie przez tegoż Jezusa Chrystusa, umierającego na krzyżu oddana została jako matka uczniowi tymi słowy: „Niewiasto, oto syn twój”¹¹

Maryja – Matka Kościoła.

Boża Rodzicielka jest, jak uczył już św. Ambroży, pierwowzorem (łac. typus) Kościoła, w porządku mianowicie wiary, miłości i doskonałego zjednoczenia z Chrystusem. W tajemnicy
bowiem Kościoła, który sam także słusznie nazywany jest matką i dziewicą, Błogosławiona Dziewica Maryja przodowała najdoskonalej i osobliwie, stając się wzorem dziewicy i zarazem matki.¹²

I oto Kościół, rozważając Jej tajemniczą świętość i naśladując Jej miłość oraz spełniając wiernie wolę Ojca, dzięki przyjmowanemu z wiarą słowu Bożemu sam także staje się matką: przez przepowiadanie bowiem i chrzest rodzi do nowego i nieśmiertelnego życia synów z Ducha Świętego poczętych i z Boga zrodzonych. I on także jest dziewicą, która nieskazitelnie i w czystości dochowuje wiary danej Oblubieńcowi, a naśladując Matkę Pana swego, mocą Ducha Świętego zachowuje dziewiczo nienaruszoną wiarę, mocną nadzieję i szczerą miłość.¹³

Maryja uprasza łaski dla Kościoła, modli się z Kościołem, jak czyniła to w Wieczerniku, jest pierwszą wierzącą, pierwszą chrześcijanką.

Maryja – Matka nasza.

Jedyny jest pośrednik nasz według słów Apostoła:

Bo jeden jest Bóg, jeden i pośrednik między Bogiem i ludźmi, człowiek Chrystus Jezus, który wydał samego siebie na okup za
wszystkich. _{(1TM 2,5)}

Macierzyńska zaś rola Maryi w stosunku do ludzi żadną miarą nie przyćmiewa i nie umniejsza tego jedynego pośrednictwa Chrystusowego, lecz ukazuje jego moc. Cały bowiem wpływ zbawienny Błogosławionej Dziewicy na ludzi wywodzi się nie z jakiejś konieczności rzeczowej, lecz z upodobania Bożego i wypływa z nadmiaru zasług Chrystusowych, na Jego pośrednictwie się opiera, od tego pośrednictwa całkowicie jest zależny i z niego czerpie całą moc swoją, nie przeszkadza zaś w żaden sposób bezpośredniej łączności wiernych z Chrystusem, przeciwnie, umacnia ją.¹⁴

Błogosławiona Dziewica, przeznaczona od wieków łącznie z wcieleniem Słowa Bożego na Matkę Boga, stała się tu na ziemi, z postanowienia Opatrzności Bożej, Matką – żywicielką
Boskiego Odkupiciela, w sposób szczególny przed innymi szlachetną towarzyszką i pokorną służebnicą Pana. Poczynając, rodząc, karmiąc Chrystusa, ofiarując Go w świątyni Ojcu i współcierpiąc z Synem swoim umierającym na krzyżu, w szczególny zaiste sposób współpracowała z dziełem Zbawiciela przez wiarę, nadzieję i miłość żarliwą dla odnowienia nadprzyrodzonego życia dusz ludzkich. Dlatego też stała się nam matką w porządku łaski.¹⁵

Paweł VI nazwał Maryję „Nauczycielką pobożności”.¹⁶ Maryja nie tylko uczestniczy w życiu religijnym wspólnoty jerozolimskiej, ale, co ważne, rozważa w sercu wszystkie słowa Jezusa oraz Słowa Pisma Świętego. Ta kontemplacyjna strona życia Maryi powinna być dla nas wzorem postępowania.

Maryja – Arką Nowego Przymierza.

Za identyfikowanie Maryi z Arką Przymierza przemawia przede wszystkim scena nawiedzenia Elżbiety; w scenie tej Łukasz świadomie zamierza przedstawić Maryję jako Nową
Arkę, w której zamieszkuje Święty Izraela.¹⁷

Arka Przymierza wspomagała lud w walce, zapewniała zwycięstwo. Arka Nowego Przymierza dana jest nowemu ludowi Bożemu-Kościołowi ku obronie. Jest mu dana szczególnie na trudne czasy.

Objawienia Maryjne.

Nie sposób odłączyć ich od ekonomii zbawienia, choć są pozabiblijne, to zawsze zgodne z Ewangelicznym przekazem.
Matka Boża, nasza Matka, troszczy się o nasze zbawienie przekazując nam światło samego Boga na drogach wiary, które szczególnie dziś, są nierzadko kręte.

O objawieniach, tak głębokich w treść napiszę, jak Bóg da, w innym wpisie. 

De Maria numquam satis. – O Maryi nigdy dosyć. _{św. Bernard}

Świadectwa świętych również ukazują jak wiele zależy od wstawiennictwa Maryi, ich świętość, jak również nasza droga do Boga.
Maryja jest dana Kościołowi jako szaniec chroniący przed złem. Nie do przecenienia jest moc, władza Maryi, dana od Boga, w kwestii walki ze złym duchem. Jej wielka pokora jest
najcięższą bronią przeciw demonom, co potwierdzają księża egzorcyści.

Mam nadzieję, że pobieżne dotknięcie tematu roli Maryi w Bożej ekonomii zbawienia wskazuje na pierwszorzędną po Chrystusie, a w pewnych momentach przed Chrystusem (Ona Go zrodziła i wychowała, z nią Chrystus przeżył 30 lat), rolę Maryi w porządku wiary i zbawienia ludzi.

Na zakończenie oddam głos Tej, która uwierzyła, Niepokalanej i Wniebowziętej Bożej Rodzicielce. Tymi słowami zwraca się do nas wszystkich, a są to Jej ostatnie słowa zapisane w
Biblii:

Zróbcie wszystko, cokolwiek [Jezus] wam powie. _{(J 2, 5)}

Niech te słowa będą wyryte w naszych sercach i umysłach tak jasno, jak jasna jest sama Matka Pana.

Przypisy:

1. Św. Ludwik M. Grignion de Montfort „Traktat o prawdziwym nabożeństwie do Najświętszej Maryi Panny”, wyd.
   AA, Kraków 2014, str. 21.
2.  Ks. Józef Kudasiewicz „Matka Odkupiciela”, wyd. JEDNOŚĆ, Kielce 1991r., str 21.
3. Tamże.
4. Tamże, str. 22.
5. Tamże, str. 23.
6. Tamże.
7. Tamże, str. 25.
8. Tamże.
9. Konstytucja dogmatyczna o Kościele „Lumen Gentium”, 55.
10. Tamże, 56.
11. Tamże, 58.
12. Tamże, 63.
13. Tamże, 64.14
14. Tamże, 60.
15. Tamże, 61.
16. Ks. Józef Kudasiewicz „Matka Odkupiciela”, wyd. JEDNOŚĆ, Kielce 1991r., str. 66.
17. Tamże, 71.

Bibliografia:

1. Św. Ludwik M. Grignion de Montfort „Traktat o prawdziwym nabożeństwie do Najświętszej
   Maryi Panny”, wyd. AA, Kraków 2014.
2. Ks. Józef Kudasiewicz „Matka Odkupiciela”, wyd. JEDNOŚĆ, Kielce 1991r.
3. Konstytucja dogmatyczna o Kościele „Lumen Gentium”.

Obraz Gerd Altmann z Pixabay