Ofiarowanie Najświętszej Maryi Panny
O tym Pismo Święte nie mówi, a jedynie apokryficzna Protoewangelia Jakuba, napisana w połowie II w. Mówi ona o rodzicach Maryi, Joachimie i Annie, którzy kiedy po latach oczekiwania na dziecko, otrzymali od Boga dar upragnionego potomstwa, córki, w wieku trzech lat ofiarowali Ją w świątyni i oddali na służbę Bogu.
Pismo Święte wspomina o specjalnych grupach chłopców i dziewcząt, mężczyzn i kobiet, którzy mieszkali w Jerozolimie, w pomieszczeniach przylegających do świątyni i pełnili odpowiednie służby. Dziewczynki np. zajmowały się tkaniem szat kapłańskich. Według tradycji, Maryja przebywała tam do czasu osiągnięcia dojrzałości, co w tamtym czasie oznaczało wiek około 12 lat.
Od V w. obchodzono święto ofiarowania Maryi, a już w VI w. poświęcono pierwszy kościoła pod takim wezwaniem.
Maryja jest po prostu dla nas wzorem oddania i poświęcenia się Bogu, takiego na maksa, bez wahania, bez żadnych "ale". Słowa Archanioła Gabiela: "Błogosławiona jesteś między niewiastami" - wyrażają nie tylko działanie Boga, ale także odpowiedź Maryi. Maryja po prostu była zawsze i perfekcyjnie oddana (zwrócona) Ku Bogu, całą sobą. Ona jest jakby "świątynią, w której Bóg złożył swoje zbawienie, i jako służebnica bez reszty oddana swemu Panu".
Dziś moją modlitwą będą słowa św. Maksymiliana:
Kochajmy Niepokalaną praktycznie, przez dobre wypełnianie wszystkich swoich obowiązków od rana do wieczora, bo to Jej wola, wola Pana Jezusa.
Dodaj komentarz