Być jak Maryja czyli naśladować ją - św Charbel

Urodził się w ubogiej rodzinie chrześcijańskiej w Bika Kafra w północnym Libanie. Na chrzcie otrzymał imię Jusuf. Już jako dziecko odznaczał się wielką pobożnością, zamiłowaniem do modlitwy i samotności. W wieku 23 lat wstąpił do maronickiego klasztoru św. Marona w miejscowości Annaja, gdzie otrzymał zakonne imię Szarbel. Po odbyciu studiów teologicznych w klasztorze w Kafifan i otrzymaniu święceń kapłańskich, wrócił do klasztoru św. Marona, gdzie przebywał do 1875 r. W tym też roku o. Szarbel przeniósł się do znajdującej się w pobliżu klasztoru pustelni pw. śś. Piotra i Pawła. Żyjąc w odosobnieniu, prowadził niezwykle ascetyczny tryb życia, poszcząc i umartwiając się, większość czasu spędzając na modlitwie i praktykach religijnych. W pustelni spędził ostatnie 23 lata swego życia. 16 XII 1898 r., podczas odprawiania Mszy św., dostał udaru mózgu. Zmarł w Wigilię Bożego Narodzenia, 24 XII 1898 r. Został pochowany na klasztornym cmentarzu. Zgodnie z zakonną tradycją, niezabalsamowane ciało, ubrane w habit, zostało złożone w grobie bez trumny.

Św. Charbel w pełni swego życia idealnie naśladował Matkę Bożą. Był posłuszny Bogu i swoim przełożonym zakonnym.

Jak Maryja, był zapatrzony w Boga Ojca. Jak Maryja, prowadził głębokie życie wewnętrzne, duchowe. Jak Maryja, przez większość swego życia żył na uboczu i milczał, zachowując wszystkie te sprawy w swoim sercu. Bardzo kochał Matkę Bożą.