Duchowość "pielgrzyma"

Gdy patrzymy na swoje życie, odczytujemy je zwykle jako wędrówkę. Zaczyna się ona od misterium zjednoczenia naszych rodziców. Wiedzie przez bramę śmierci do "domu Ojca".

Świadomość punktu wyjścia

Św. Franciszek uczy nas podstawowej prawdy chrześcijańskiego życia. Rozpoczyna się ono podobnie, jak każde zgromadzenie wiernych: "W imię Ojca i Syna, i Ducha Świętego". Taki jest początek - punkt wyjścia. Bez tej świadomości chrześcijanin traci z oczu właściwą drogę. Szybko pobłądzi i pogrąży się w smutku.

Nadzieja osiągnięcia celu

Pielgrzym, który wyrusza w drogę, ma nadzieję osiągnąć cel swej wędrówki. Nadzieja jest tym, co pozwala w niepewności jutra zrobić kolejny krok do przodu. Moc Franciszkowej nadziei rodziła się poprzez spoglądanie na Dobrego Pasterza. Zawierzając słowu Chrystusa, Biedaczyna z Asyżu odkrył, że celem jego wędrówki jest spotkanie z Ojcem. Dlatego przed biskupem Asyżu, własnym ojcem i zebranym tłumem powiedział: "Odtąd swobodnie będę mówił: Ojcze nasz, który jesteś w niebie, a nie ojcze Piotrze Bernardone, któremu oto oddaję nie tylko pieniądze, ale odstępuję też całe ubranie. Nagi więc pójdę do Pana".

Wolność wyboru

Człowiek, który jest zniewolony sobą, światem czy szatanem, nie wyruszy w drogę. Ogarnięty lękiem będzie tkwił w miejscu własnego azylu bezpieczeństwa. Pielgrzym natomiast, przeżywając wewnętrzną wolność, szybko odnajdzie powiew Ducha Świętego. Potem Jego mocą podejmie decyzję wyruszenia w drogę, wejścia na szlak powołania i wytrwania na nim do końca ziemskiego pielgrzymowania.

Intencja życia

Pielgrzym wyrusza w drogę z intencją, którą pragnie przedstawić w "sanktuarium nieba". Dla św. Franciszka intencja pielgrzymowania zawarta była w słowach: "Będąc sługą wszystkich, mam obowiązek służyć wszystkim i udzielać wonnych słów mojego Pana". Uczynić życie służbą, to nic innego jak żyć według Ewangelii Jezusa Chrystusa.

Korzystanie z prawa pielgrzyma

Chrześcijanin nie rozwinie w pełni duchowości pielgrzyma, jeśli nie będzie próbował pielgrzymować. Br. Tomasz z Celano zapisał o św. Franciszku: "Zawsze żądał od swych synów, by trzymali się prawa pielgrzymów, mianowicie zbierania się pod cudzym dachem, podróżowania pokojowo i tęsknoty do ojczyzny". Prawo pielgrzyma zawiera w sobie brak przywiązania do rzeczy materialnych, korzystanie z gościny innych, podejmowanie pielgrzymki razem z innymi wierzącymi, niesienie pokoju oraz tęsknotę za niebem. Tych kilka myśli zapisanych w dobie powierzchownego aktywizmu, społecznej ewolucji i dumy człowieka niech pomoże odkryć wartości pielgrzymiego życia.

Brat Bogdan