Służebnica Pańska jako wzór pełnienia woli Bożej

O Maryjo, któraś rzekła: "Oto ja służebnica Pańska" (Łk 1,38), naucz mnie, jak podporządkować swoje życie woli Bożej.

Każdy owoc - dziecięctwo Boże, uczestnictwo w życiu Boga, poufne obcowanie z Trójcą Świętą - który rozwija łaska w duszy chrześcijanina, urzeczywistnił się w Maryi w całej pełni ze szczególnym blaskiem i wyrazistością. Jeśli każda dusza, żyjąca w łasce, jest przybranym dzieckiem Boga i świątynią Ducha Świętego, to Matka Boża jest nim w sposób najdoskonalszy, ponieważ Trójca Święta udzieliła się Jej w najwyższym stopniu, jaki mogło przyjąć zwykłe stworzenie. Maryja istotnie "obdarzona jest najwyższym darem i najwyższą godnością, bo jest Rodzicielką Syna Bożego, a przez to najbardziej umiłowaną córką Ojca i świętym przybytkiem Ducha Świętego; dzięki zaś darowi szczególnej łaski góruje wielce nad wszystkimi innymi stworzeniami zarówno ziemskimi, jak i niebieskimi" (KK 53).

Maryja, upragniona i umiłowana przez Boga od wieków jako Matka Jego Syna, zajmuje pierwsze miejsce wśród tych, których Ojciec "wybrał w Chrystusie przed założeniem świata, aby byli święci i nieskalani przed Jego obliczem" (Ef 1,4). Zajmuje pierwsze miejsce dzięki wyjątkowej pełni łaski i świętości, którymi Bóg Ją obdarzył od chwili Jej Niepokalanego Poczęcia; pierwsze miejsce, Najwyższy bowiem przewidział Ją, razem z wcieleniem Słowa, przed wszelkim innym stworzeniem. "Pan mnie stworzył (...) przed dziełami swymi, od pradawna" (Prz 8,22) - może powiedzieć Maryja.

Kiedy Adam, pozbawiony stanu łaski, został wygnany z raju ziemskiego, jeden tylko promień nadziei oświecił mroki upadłej ludzkości: "Wprowadzam nieprzyjaźń między ciebie a niewiastę - rzekł Bóg do węża - pomiędzy potomstwo twoje a potomstwo jej: ono ugodzi cię w głowę" (Rdz 3,15). Oto Maryja zjawia się na horyzoncie: Matka Zbawiciela, Niepokalana, cała czysta, albowiem nigdy nawet przez jedną chwilę nie będzie niewolnicą szatana, lecz pozostanie zawsze stworzeniem nienaruszonym, należącym całkowicie do Boga, umiłowaną córką Najwyższego, na którą będzie mógł On spoglądać zawsze z najwyższym upodobaniem.

O Maryjo, Dziewico najczystsza i Matko najpłodniejsza (...) Ty od wieków byłaś na oczach Boga (...). Ty naprawdę stałaś, nie stworzona, wobec Boga przed wszelkim stworzeniem, jak potem zasłużyłaś, by zostać stworzona.

Dlatego na początku, kiedy wszystkie rzeczy miały być stworzone, wyróżniałaś się ponad wszystkie wobec Boga, przynosząc Mu największą radość. Istotnie, Bóg Ojciec radował się z owocnych dzieł Twoich, jakich miałaś dokonać przy Jego pomocy; Syn z powodu Twojej wytrwałości w cnotach; a Duch Święty z Twojego pokornego posłuszeństwa. Lecz radość Syna i Ducha była również radością Ojca; a radość Syna była także radością Ojca i Ducha Świętego; radość zaś Ducha Świętego była jeszcze radością Ojca i Syna. I jak Oni radowali się przez Ciebie jedną radością., tak wszyscy mieli dla Ciebie jedną miłość.

św. Brygida. Szwedzka

O Maryjo, pełna wiary w słowa niebieskie, całkowicie poddana woli Bożej, jaka objawiła się w Tobie, odpowiadasz całkowitym i bezwzględnym oddaniem się: «Oto ja służebnica Pańska, niech mi się stanie według słowa twego». Twoje fiat jest zgodą na Boży plan odkupienia (...) jest jakby echem zgody stworzenia. Lecz jest to świat nowy, świat nieskończenie wyższy, świat łaski, jaką Bóg sam wzbudzi w następstwie Twojego przyzwolenia, w tej bowiem chwili Słowo Boże, druga Osoba Trójcy Przenajświętszej wcieliła się w Tobie: Et verbion caro faction est.

K. Marmion, Chrystus życiem duszy II, 12

O Córko, posłuchaj i patrz, Ty, która tyle znaczyłaś, że zasłużyłaś na to, aby stać się córką Syna i być służebnicą Tego, którego porodziłaś. Matką Pana i rodzicielką Zbawiciela, Syna Najwyższego. Król, zachwycony blaskiem Twojej piękności, upodobał sobie wybrać Twoje ziemskie ciało na swoje niepokalane mieszkanie. Dozwól dlatego, aby Ten, który obrał Cię z taka miłością za swoją Matkę, dał nam wdzięk i pełnię swojej łaski, abyśmy należąc do Ciebie na ziemi przez miłość, o Matko Najświętsza, po śmierci mogli wyjść bez leku na spotkanie Tego, którego Ty porodziłaś.

Liturgia starochrześcijańska

Oprac. MARYJNI.PL

Źródło: O. Gabriel od św. Marii Magdaleny, "Żyć Bogiem", t. I, str. 516 - ewangeliadlanas-stronakatolicka.com/2017/05/09/9-maja-wspomnienie-swietej-katarzyny-mammolini-dziewicy