Credo Maryjnych

Credo in Mariam Virginem

Pobożne wyznanie wiary w Najświętszą Maryję Pannę

1. Wierzę w naukę Kościoła o Najświętszej Maryi Pannie, która jest nieodłączną Matką Najświętszego Pana i Zbawiciela naszego Jezusa Chrystusa, jedynego Syna Bożego, który został wcielony w Dziewicze łono Najświętszej Maryi Panny tak, że Ona pozostaje Dziewicą in Perpetuum.
2. 2. Wierzę w nauczanie Kościoła w odniesieniu do Pierwszego Dogmatu Maryjnego, który stwierdza, że Matka Boża jest Matką Boga "Theotokos" zgodnie z definicją Soboru w Efezie w 431 roku.
3. 3. Wierzę także w nauczanie Kościoła w odniesieniu do Drugiego Dogmatu Maryjnego, który stwierdza, że Matka Boża jest wieczną i zawsze Świętą Dziewicą (Aeipartenos), zgodnie z definicją Soboru Laterańskiego w 649 r.
4. 4. Wierzę i podtrzymuję naukę Kościoła w odniesieniu do Trzeciego Dogmatu Maryjnego, który głosi Niepokalane Poczęcie Najświętszej Maryi Panny, zgodnie z definicją papieża Piusa IX w Konstytucji Apostolskiej Ineffabilis Deus z 8 grudnia 1854 r. Błogosławiona Pani od pierwszej chwili swego poczęcia była bez grzechu pierworodnego, bez skazy jakimkolwiek grzechem lub zmazą grzechu.
5. 5. Wierzę także i podtrzymuję naukę Kościoła zawartą w Czwartym Dogmacie Maryjnym, który głosi Wniebowzięcie Najświętszej Maryi Panny. Najświętsza Maryja Panna, z Ciałem i Duszą została wzięta do Nieba, zgodnie z definicją Papieża Piusa XII w Konstytucji Apostolskiej Munificentissimus Deus z 1 listopada 1950 r.
6. 6. Stanowczo stoję również na stanowisku, że Najświętsza Maryja Panna powinna być otaczana najwyższą czcią czyli Hyper Dulia, która jest czcią wyższą od czci oddawanej innym świętym, zgodnie z nauką i praktyką Kościoła. Adoracja jest zarezerwowana wyłącznie dla Boga, a wstawiennictwo Najświętszej Maryi Panny u Jej Syna Jezusa jest bezpośrednie i skuteczne.
7. 7. Mocno utrzymuję także, że Matka Boża jest "Matką Kościoła", jak oświadczył papież Paweł VI podczas Soboru Watykańskiego II (por. Redemptoris Mater 47, AAS 60 [1968-s. 438 i nast.]. Papież Paweł VI, Uroczyste wyznanie wiary, 30 czerwca 1968 [15]).
8. Uważam także, że Najświętszej Maryi Panny nie można nigdy odłączyć od Swego Syna i od Jego zbawczej misji na świecie. Nie może też nigdy zostać oddzielona od Boga, gdyż jest Córką Ojca, Matką Syna i Oblubienicą Ducha Świętego, a teraz mieszka w Trójcy Przenajświętszej, pozostając stworzeniem Bożym i żyjąc na zawsze z Bogiem.
9. Uważam również, że Matka Boża jest Pośredniczką Wszelkich Łask, jak naucza Kościół katolicki i co wyznają wszyscy wierni katolicy, i że ponadto należy Ją wzywać jako Orędowniczkę, Auxiliatrix i Adiutrix, zgodnie z definicją zawartą w Konstytucji dogmatycznej Lumen Gentium z 1964 r.
10. Uważam, że Matka Boża jest Współodkupicielką doskonale podporządkowaną Swojemu Synowi, Panu Jezusowi Odkupicielowi, ale w pełni uczestniczącą w Jego cierpieniach i własnych, które ofiarowała Ojcu, aby przebłagać Jego Boską Sprawiedliwość i dokonać zadośćuczynienia za grzechy ludzkości. Współodkupicielka: odniesienia do Magisterium:
11. 18 lipca 1885 roku papież Leon XIII zatwierdził modlitwę uwielbienia (laudes) do Jezusa i Maryi, udzielając odpustu 100 dni udzielonego przez Kongregację ds. Odpustów i Relikwii. We włoskiej wersji hymnu ku czci Maryi, Maryja nazywana jest "współodkupicielką świata" (corredentrice del mondo). W wersji łacińskiej nazywana jest "coadiutrix w odkupieniu świata" (mundo redimendo coadiutrix). Leon XIII zatwierdził zarówno włoską, jak i łacińską wersję modlitwy (Acta Sanctae Sedis [ASS]18 [1885] s. 93). Za pontyfikatu papieża św. Piusa X Stolica Apostolska trzykrotnie wyraziła zgodę na modlitwy wzywające Maryję jako Współodkupicielkę (por. Acta Sanctae Sedis [ASS] 41 [1908], s. 409); Acta Apostolicae Sedis [AAS] 5 [1913], s. 2. 364; AAS 6 [1914], s. 108-109).
12. (Współodkupicielka w znaczeniu używanym w Kościele katolickim - por. Acta Sanctae Sedis [ASS] 41 [1908], s. 409); Acta Apostolicae Sedis [AAS] 5 [1913], s. 2. 364; AAS 6 [1914], s. 2. 108). Pius XI - pierwszy papież, który publicznie użył tytułu: jednorazowo 30 listopada 1933 r. (Discorsi di Pio XI, 2, s. 1013); ponownie 23 marca 1934 r. (L’Osservatore Romano [OR] 25 marca 1934, s. 1); i ponownie 28 kwietnia 1935 r. (OR 29-30 kwietnia 1935 s. 1). Papież św. Jan Paweł II publicznie użył tytułu Współodkupicielka sześciokrotnie: Audiencja Generalna, 10 grudnia 1980 (Insegnamen