O jasności i światłości

1. O jasności i światłości nieba całego,
Rodzicielko, Karmicielko Stwórcy swojego,
któż okiem nie zmrużonym
godzien patrzeć stworzonym
w twarz nad słońce jaśniejące Twego oblicza.

2. Ja uznawam i wyznawam niegodność moją
patrzeć w święte, niepojęte oblicze Twoje,
oczyma śmiertelnymi, grzechami zaćmionymi,
którą święci, w niebo wzięci, widzą z zdumieniem.

3. Więc śmiertelnym, skazitelnym nie mogąc okiem
w Twą osobę i ozdobę patrzeć mym wzrokiem,
niechaj w niebie oglądam, czego usilnie żądam,
Cię na wieki, gdy powieki zawrę śmiertelne. Amen.

O jasności i światłości nieba całego! - YT/@popieuszko-historia3964