Niepokalanej Marji my dzieci

Niepokalanej Marji my dzieci
Pieśń dzieci Maryi

Niepokalanej Marji my dzieci,
A zatem śmiało możemy,
Iść w blask, co z rąk Jej dla nas świeci,
W tym blasku łaski żyć chcemy,
W tym blasku łask,W tym blasku łaski żyć chcemy.

Medal Marji naszą ozdobą,
Jest on Królowej Niebios dar,
Inny strój nam się nie podoba
Medalik ma swój cudny czar,
On jest oznaką tej czułości,
Którą Marja darzy nas
Pamiątka dnia kiedy z miłości,
Jej dałyśmy się wszystkie wraz.

Być Dzieckiem Marji dla nas chwała,
Odrzućmy marzeń próżne sny,
Zwycięstwa drogą, karnie, śmiało,
W ślad naszej Matki idźmy my,
Jej cnoty wzorem nam się staną,
Jej cichość i czystości wdzięk,
Sercem i duszą Jej oddana,
Idziem! Precz z duszy wszelki lęk.

Być Dzieckiem Marji jest radością,
Czyż może większe szczęście być.
Jak móc Ją Matką zwać z ufnością,
Jak pod opieką Marji żyć.
Ona jest Matką Zbawiciela,
Źródłem pociechy, źródłem cnót,
Jej słodki uśmiech rozwesela,
Samotność naszą, życia trud.

Być Dzieckiem Marji jest to siła,
Która pozwala oprzeć się
Pokusom, które codzień rozsyła
Na zgubę duszy piekło złe,
Pokorą i miłością swoją
Pan Jezus zwalczył piekło to.
Te cnoty nasze też, też będą zbroją,
Przez nie my dusze zjednamy Mu.

Zawsze pod białym Twym sztandarem,
Młodzieńczym serca naszego żarem,
Twą miłość między ludźmi siać,
Siostrom naszym w pracy w rodzinie,
O Tobie Matko, mówić nam,
I o Jezusie Boskim Twym Synie,
Królestwo w sercach zgotować Wam.

Źródło: Pieśń dzieci Maryi, "Cudowny Medalik", Rocznik Marjański, Czerwiec 1935, nr 6.