Na adwent naszego czekania

1. Na adwent naszego czekania
i mroki życia ludzkiego,
zejdź, Mario, w blaskach świtania,
przyjdź, Matko, do ludu Twojego.

Połóż, Matko, dobre swe dłonie,
Na zimne serca i dusze,
Niech miłość znowu zapłonie,
O to błagamy Cię w skrusze.

2. Na przyjście Pana czekamy
i radość w sercu nam gości,
On łaską swoją rozproszy
smutki i grzechu ciemności.

Daruj nam swoją miłość,
przynieś nam swojego Syna,
bo Ty jesteś dobra Matka,
pociecha nasza jedyna.

3. Pod Twoim, Matko, wejrzeniem
i w blasku Twojej czułości,
życie lżejszym się stanie,
rozbłyśnie słońcem miłości.

Matko przez miłość do ludzi
stań w progu życia naszego,
proś za nami nieustannie,
Jezusa Syna Twojego.

Na adwent naszego czuwania - YT/@akmeemmaus