Już na nowennę biją dzwony

1. Już na nowennę biją dzwony,
dźwiękiem Maryi głoszą cześć.
Miłością wieczną lud natchniony,
śpieszy swe hołdy Matce nieść.

Wznoszą swe hymny uwielbienia
pieśni pochwalnych zgodny chór.
Radości pełne dziękczynienia,
brzmią harmonijnym pieniem wtór.

2. Już na nowennę biją dzwony,
głos ich w srebrzystą płynie dal,
a przed ołtarzem lud ukorzony
Matce swej składa smutek, żal.

Prośby przedstawia, swe błagania,
zdarzenie przykre, ciężki los.
Czasem zakwilą ciche łkania,
w boleści czasem zadrży głos.

3. Już na nowennę biją dzwony,
nieustający głoszą cud.
W kościele licznie zgromadzony
swą dobrą Matkę sławi lud.

Z ambony płynie Słowo Boże,
świetlany Maryi głosi wzór.
Nadzieję budzi, że wspomoże,
gdyż Jej łaskawość sięga chmur.

4. Już na nowennę biją dzwony,
rozbrzmiewa ich spiżowy głos,
W żłóbeczku Jezus narodzony
ubogich ludzi dzieli los.

Maria ku Niemu głowę zniża,
do Serca tuli Dziecię swe.
Do wszystkich ludzi się przybliża
i wszystkim uśmiech Matki śle.