Idzie święta Wędrowniczka

Idzie święta Wędrowniczka
Do Matki Bożej Charłupskiej

1. Idzie święta Wędrowniczka,
Przez ulice drogich pól,
Do Charłupi swoich wiernych,
Nieść pociechę tam gdzie ból.

Ref. Cud to miły 50-lecia,
Z Maryi miłości,
Że wędruje po tej wiosce,
W naszych domach dziś gości.

2. Niech Jej berło i korona,
Że nie Jej tej ziemi blask,
Ona pragnie swoim dzieciom,
Dać niebieską szatę łask.

3. Więc koronę zdjęła z głowy,
Niech za Matkę ma Ją lud,
Byle dzieci te przybrane,
Jednym z Synem łaski cud.

4. Idzie rzuca w serce wiarę,
Ufność i miłości żar,
Gdzie ciemności żale dały,
Niesie swych jasności dar.

5. Idzie Święta Boża Matka,
Dzieci ma w objęciach rąk,
Szept pociechy przed Nią klęka,
Wielbi Ją świetlany kraj.

6. Oto 1000 lat już mija,
Jak włodarzy ziemi tej,
Nie rzuciła swego ludu,
Choć blizna na twarzy Jej.

7. Dawno znak pogańskich wierzeń,
Pokrył zapomnienia grób,
Naród polski już na wieki,
Wziął ze świętą wiarą ślub.

8. Idzie z Bożym zamyśleniem,
Nasza Pani pośród chat,
Z Jej nawiedzin wzrasta dusza,
Łaski Bożej piękny kwiat.

Źródło: Idzie święta wędrowniczka - piosenkireligijne.pl