Dla Ciebie Matko Niepokalana

1. Dla Ciebie Matko Niepokalana,
Żył i pracował Twój wielki syn.
Spuścizna Ojca Maksymiliana
Dziś ma się oblec w potężny czyn.

Ref. Ty znasz, o Matko,
szczyt jego planów,
O jakże bardzo byłby on rad.
By w jeden wielki Niepokalanów,
Zamienił Polskę i cały świat.

2. Chciał on dla Ciebie zdobyć świat cały,
Do stóp Twych przywieść miliony dusz.
By wszystkie ludy Ciebie poznały,
Z lądów, wysp mnogich, zza wielkich mórz.

3. Chciał, by wzrastała wciąż Twoja chwała,
By każda dusza w należnej czci.
Za rzecz i własność Ci się oddała,
By z grzechów swoich powstali źli.

4. Chciał, by pełnili wszyscy Twą wolę,
W przykazań Bożych wpatrzeni treść.
W szczęściu, cierpieniu, w pracy mozole,
Przykładnym życiem szerząc Twą cześć.

5. Chciał, by pragnienia te się ziściły,
By wszystkie dusze przez zmagań trud.
Do Matki swej się upodobniły,
I zajaśniały blaskiem Jej cnót.

6. A więc do dzieła! Ty nam pomożesz,
Prowadzić ludzkość w jaśniejsze dni.
Tyś jest potężna, Ty wszystko możesz,
Niepokalana, ufamy Ci!

B g d
c B c As F7
F7 B g d
c B C7 F

B Es
F B
F C7 F
B Es C7 F
D g c F7 B