Orędzie fatimskie

W centrum objawień fatimskich stoją wydarzenia, które miały miejsce w Fatimie w 1917 r. - 13 maja, 13 czerwca, 13 lipca, 19 sierpnia, 13 września i 13 października - i związane z nimi przesłania, które troje pastuszków (Łucja dos Santos, Franciszek i Hiacynta Marto) przekazało światu jako Maryjne orędzia: odmawianie Różańca i rozpowszechnianie nabożeństwa do Niepokalanego Serca Maryi.

Najbardziej znane jest objawienie z 13 października, podczas którego był widoczny tzw. cud słońca: "Chmury rozstąpiły się, a na niebie ukazało się wspaniałe słońce. Wyglądało jak srebrny dysk. Można było na nie bez trudu patrzeć, bo zupełnie nie raziło swym blaskiem. Przypominało śnieżną kulę obracającą się wokół własnej osi. Czasami otaczały je krwistoczerwone promienie, to znowu miało ono żółtą lub purpurową aureolę. Wydawało się, że wiruje z ogromną szybkością" - czytamy w opisie tego zjawiska.

Dwoje młodszych dzieci, Franciszek i Hiacynta, zmarło niedługo po objawieniach (w 1919 i 1920 r.). Łucja została zakonnicą, a zmarła 13 lutego 2005 r. w wieku 98 lat.

Wydarzenia fatimskie stały się duchową inspiracja wielu pobożnych dzieł, inicjatyw, ruchów i stowarzyszeń na całym świecie.

Orędzie Fatimskie

Fatimskie orędzie wzywa do uważnego spojrzenia na współczesne dzieje świata i na osobiste życie. Rzuca na nie jasne światło. Pokazuje, że nic na świecie nie dzieje się przypadkowo i że nawet drobne czyny mogą decydować o losach ludzkiego życia i o dziejach świata. Przez modlitwę i codzienne umartwienia każdy może wpłynąć na dzieje swojej Ojczyzny. Przyjmując objawienie Niepokalanego Serca Maryi, odsłania się bezmiar Bożego miłosierdzia, które aktywuje się aktami pokuty i wynagrodzenia.

Z Fatimy płynie przekaz o Różańcu, strasznej wojnie, piekle, konieczności nawrócenia Rosji oraz o pilnej potrzebie przemiany ludzkich serc. Te sprawy, wspominane przez s. Łucję najczęściej, mają prowadzić do nawrócenia, do zerwania z grzechem, do podjęcia modlitwy i pokuty wynagradzającej za grzechy własne i innych ludzi.

Fatima odsłania straszny stan człowieka XX wieku, który zszedł z Bożej drogi, a wkroczył na drogę grzechu, prowadzącą nieuchronnie do ludzkich tragedii i niewyobrażalnych cierpień wielu narodów. Fatima ukazuje Maryję jako Matkę zatroskaną o swoje dzieci, która przychodzi, by przestrzec ludzkość przed katastrofalnymi skutkami odejścia od Boga i Jego przykazań, i daje konkretne wskazówki, jak uchronić ludzi i ocalić świat.

Z Fatimy płynie zatem wielkie przesłanie nadzieja. Nic i nigdy nie jest stracone ani definitywnie przesądzone. Zawsze istnieje możliwość, by zmienić bieg dziejów, tak jak możliwa była zmiana biegu śmiercionośnej kuli, która 13 maja 1981 r. ugodziła św. Jana Pawła II.

Minęło już ponad sto lat od objawień Matki Bożej w Fatimie, a jakże wielu jest katolików, którzy jeszcze nie realizują w swoim życiu fatimskiego orędzia. Sposób jego realizacji pokazuje całemu światu św. Maksymilian Kolbe, przez założone przez siebie w 1917 r. Rycerstwo Niepokalanej, będące praktyczną formą "starania się o nawrócenie i uświęcenie wszystkich pod opieką i za pośrednictwem Niepokalanej".

Człowieka XXI wieku z wielu stron dotyka okrutna zaraza profanum (świeckości), która próbuje obedrzeć człowieka i jego świat z sacrum (świętości), a eliminując świadomość grzechu i głos sumienia, popycha w najokrutniejsze obszary bestialstwa skażonej i nieodkupionej ludzkiej natury, a tym samym w wręcz piekielne czeluści samozagłady. Dlatego orędzie fatimskie nabiera niewyobrażalnej aktualności. Zawiera ono wielkie tajemnice dotyczące całego świata. Ratunek jest w Niepokalanym Sercu Maryi, poprzez nabożeństwo pierwszych sobót miesiąca. Jeśli recepta na zło jest znana, to dlaczego nie mówić o niej światu?

Objawienia fatimskie są zaproszeniem do podjęcia wszelkich możliwych wysiłków, by Maryja była bardziej znana i miłowana, by orędzie nadziei i ratunku mógł poznać każdy człowiek; by zjednoczyć siły i serca wszystkich kochających Maryję i odpowiedzieć na Jej prośby.

Fatima to wołanie, by ratować człowieka przed duchową śmiercią, przed potępieniem. Fatima to orędzie niosące ocalenie dla ludów i narodów przed zagładą. W znaku Maryi bądźmy pewni zwycięstwa. Jeśli jestem Polakiem, to nie mogę zapomnieć, że moją Królową jest Maryja. Jeśli zatem Maryja o coś prosi, to nie ma o czym dyskutować. Mogę jedynie powiedzieć, że jestem gotowy do dzieła, do którego Ona mnie zaprasza.

Oprac. MARYJNI.PL