W żadnej stworzonej istocie nie ma tak doskonałej jedności, jaka miała miejsce u Maryi. Bóg żył w Niej i Ona żyła w Bogu. Między Bogiem i Maryją była ścisła relacja: Bóg żył w Niej w całej swej pełni, czyniąc z Niej swą świątynię, a Maryja żyła całkowicie oddana Bogu i realizacji Jego planu. Nie zapominajmy i my o tym. Nie pozostawiajmy na boku planów, jakie Bóg żywi względem nas. Rozpocznijmy rok oddając się do Jego dyspozycji.

Maryjo, która przyjęłaś błogosławieństwo i miłosierdzie od Boga, naszego Zbawcy, pomóż nam otworzyć się na Jego miłość w naszym życiu

W Litanii Loretańskiej nazywamy Maryję Królową Pokoju i Panią nieba, która nam obiecała, że w świecie nastąpi pokój, jeśli poświęcimy się Jej Niepokalanemu Sercu.

Od początku roku powinniśmy zobowiązać się do przeżywania tego poświęcenia się Jej Niepokalanemu Sercu, starając się, aby Ona była Panią naszego życia, ofiarując każdego ranka wszystkie nasze działania Jej Macierzyńskiej miłości w znaku Niepokalanego Serca.

Wszystko będziemy wykonywać prosząc o Jej macierzyńskie błogosławieństwo i wszystko będziemy czynić, aby się Jej podobać i przez Nią podobać się Jezusowi.

Maryjo, która widziałaś swoje mieszkanie uświęcone przez Boga, pomóż nam przeżywać nasze poświęcenie się Bogu, które rozpoczęliśmy w sakramencie Chrztu.

My, ludzie, będziemy dobrze patrzeć na siebie wzajemnie, jeśli będziemy patrzeć na siebie w Chrystusie Jezusie, który powinien być punktem odniesienia dla nas wszystkich. Aby te spojrzenia docierały do Chrystusa bardziej oczyszczone, powinny przebiegać przez Niepokalane Serce Maryi, które jest źródłem, w którym wszystko się oczyszcza i staje się Boże. Ono jest ogniskiem, w którym spalamy wszystkie nasze grzeszne naleciałości i odzyskujemy ogień miłości Bożej. Ojcowie Kościoła potwierdzają, że nabożeństwo do Maryi oczyszcza i odnawia serca Jej czcicieli.

Maryjo, pomóż nam oczyścić nasze spojrzenia, abyśmy potrafili zauważać Twoją obecność w naszym życiu

Najświętsza Maryja była istotą, która najbardziej kochała Boga. Kochała Go z całego swojego serca. Jej miłość przewyższała miłość wszystkich Aniołów i Świętych. Dlatego też Maryja była także najbardziej umiłowaną osobą przez Boga.

Ona jest także najbardziej umiłowaną przez ludzi, swoich braci. Nikt nie jest tak uwielbiany i błogosławiony jak Ona. Nikt nie jest tak wychwalany przez ludzi jak Ona. Nikt nie jest tak wzywany, i z takim zaufaniem, jak Ona.Do nikogo lud tak się nie modli, i z taką pobożnością jak do Niej.

Ona jest uznana przez ludzi za wielką dobrodziejkę ludzkości. Niech w tym chórze wychwalającym Maryję nie zabraknie twojego głosu i niech nie będzie on dysonansem. Śpiewaj chwałę i miłość Maryi.

Ciesz się, Maryjo, ponieważ jesteś pełna łaski i Pan jest z Tobą

W Ewangelii nie wspomina się, aby Maryja była osobiście prześladowana, lecz przyjmowała Ona, jako skierowane do Niej wszystko to, co dotyczyło Jej umiłowanego Syna, dlatego Ona także czuła się znieważana, prześladowana i poniżana.

Przeżywała wszystkie te ciężkie chwile i dlatego rozumie i nas - swoje dzieci, kiedy znajdujemy się w podobnych okolicznościach.

Trudno jest postępować za Mistrzem. Trudno jest być prawdziwym wyznawcą Chrystusa, ale idąc z Maryją, wszystko staje się łatwiejsze i doskonalsze.

Maryjo, która postępowałaś śladami Twojego Syna, Zbawiciela świata, bądź obecna na naszych drogach i przynoś ulgę w naszym utrudzeniu

Duch Święty prowadził Maryję - poprzez obietnice Starego Testamentu, aż do rzeczywistości odkupienia. Oświecał Ją do zrozumienia, z punktu widzenia wiary, historii i proroctw Ludu izraelskiego. Ogłosił i wyśpiewał w Magnificat miłosierdzie Boga dla pokornych i ubogich, oraz wysławiał wierność Boga w obietnicach danych Patriarchom. Dlatego Kościół nazywa Maryję Królową Proroków.

Podobnie jak Maryja, wyznawca Chrystusa, pozwalający prowadzić się przez natchnienia Ducha Świętego i kierujący się Jego światłem dojdzie do wyjątkowej świętości, a światło wiary go oświeci do poznania i umiłowania spraw Bożych.

Duch Święty dokonał w Maryi największego dzieła ludzkiego i boskiego: Wcielenia Syna Bożego. Także w nas, poprzez Maryję, dokona wielkiego dzieła uświęcenia.

Nie ma pochwały godnej Ciebie, Niepokalana Dziewico, ponieważ w swoim łonie nosiłaś Tego, którego nawet niebo nie może ogarnąć