Dla miłości Niepokalanej wyrzekłem się rodziny i dzieci wedle ciała, a Niepokalana, która nigdy nie da się prześcignąć we wspaniałomyślności, dała mi bardzo liczne dzieci, bo Was wszystkich, którzyście oddali całe życie swoje i wieczność Niepokalanej, za dzieci duchowe i uczyniła mnie Waszym duchownym ojcem.
I wierzajcie mi - dała mi Ona taką tkliwość miłości względem Was wszystkich (czy w Japonii czy w Polsce), jaką jest naprawdę tkliwość ojca i tkliwość matki względem ukochanego dziecka swego.
św. Maksymilian Maria Kolbe
Tak mi się różnie zdaje,
że Niepokalanów powstał za ofiary dla Niepokalanej
i Jej cały świat podbić musi (czyli wypełnić cel MI);
gdyby zaś zmienił ten cel,
przestanie mieć rację bytu i utraci rozmach rozwojowy,
nastąpi stagnacja, wygodnictwo i rozkład.
św. Maksymilian Maria Kolbe
A i tak marzyłem nieraz,
jakby to było ładnie i pożytecznie,
gdyby tak kiedyś w kaplicy Niepokalanowa
Pan Jezus w monstrancji był wystawiony dzień i noc
i starczyłoby braci, by po dwóch lub po więcej
stale na zmianę adorować.
św. Maksymilian Maria Kolbe
Ale módlcie się (tymi drobnymi aktami strzelistymi, choćby tylko Imieniem "Maryja") i cierpcie (zwłaszcza przez znoszenie tego, co Ona sama raczy zesłać czy wewnątrz czy zewnątrz) no... i cieszcie się też - tak i cieszcie się też - i pracujcie, i wypoczywajcie, i... wszystko, wszystko, co was w jakikolwiek sposób dotyczy, ofiarujcie wedle tych intencji, które się Niepokalanej najbardziej podobają, czyli Jej oddawajcie, na własność, do dowolnego rozporządzenia, bośmy przecie Jej się oddali bezgranicznie, więc nie mamy już prawa ani do myśli, ani do uczynków, ani do słów.
św. Maksymilian Maria Kolbe
Bardzo trafne jest powiedzenie:
"krótkie westchnienie przy pracy to - najlepsza modlitwa"
i bardzo to praktyczne,
bo to nas łączy wciąż i coraz ściślej z Niepokalaną,
jako narzędzia z ręką Mistrzyni
i przez to otrzymujemy łaski
oświecenia umysłu (by poznać Jej Wolę)
i wzmocnienia woli (by ją spełnić).
św. Maksymilian Maria Kolbe
I ja też boję się cierpień, a zwłaszcza upokorzeń,
ale pocieszam się tym, że i Pan Jezus
nie inaczej chciał się czuć w Ogrójcu.
Łaski przychodzą w chwili, kiedy ich trzeba.
św. Maksymilian Maria Kolbe
W sprawach M.I. nie mam jasnych szczegółowy ale zdaje mi się, że w każdym kraju powinien powstać Niepokalanów, w którym i przez który ma rządzić Niepokalana wszelkimi najnowszymi nawet środkami, bo przecież wynalazki naprzód powinny służyć Jej, a potem do handlu, przemysłu, sportu itd. (więc prasa, a teraz to i radio nadawcze, filmy? i w ogóle co jeszcze się kiedykolwiek wymyśli w kierunku oświecenia umysłów i zapalenia serc). Taki Niepokalanów może i sam też nowsze sposoby skuteczniejsze wynajdywać i stosować.
Ponieważ mamy zdobyć cały świat i każdą duszę z osobna i dopilnować, by sztandaru Niepokalanej nikt na przyszłość nie strącił z dusz, które teraz są i będą, oczywiście będzie potrzebna i organizacja. Toteż wyobrażam sobie, że w każdej miejscowości z czasem nie będzie duszy, która by nie nosiła na szyi Cudownego Medalika i nie należała do M.I.1 (wedle dyplomika). Ponadto w każdej miejscowości powstanie koło, nie tyle liczne, ile gorliwe M.I.2, a raczej różne koła wedle różności stanów, warunków i okoliczności, których celem będzie spełnić w granicach swej możliwości, co my bezgranicznie czynimy w Niepokalanowie, gdyż całe życie jedynie w tej sprawie poświęcamy, a oni mają i inne godziwe cele.
I jeszcze zdaje mi się, że wszystkie Niepokalanowy poszczególnych krajów stanowić będą jedną całość ściśle zwartą, jedną armię światową walczącą nieustannie aż do skończenia świata z tym, o którym jest powiedziane, że chociaż "Ona zetrze głowę twoją", "ty będziesz czyhał na piętę Jej" [Rdz 3,15]. - Więc do końca świata nie przestanie on kusić, bruździć, wysilać się, walczyć, ale tylko o tyle, o ile mu Niepokalana pozwoli, czyli, o ile to będzie potrzebne dla zebrania zasług w zwycięstwach pewnych zawsze, jeśli pod Jej sztandarem i z Nią, i przez Nią, i dla Niej, i w Niej.
Cześć Niepokalanej za wszystko. Ona i nasze słabości na tym większe dobro obrócić potrafi; to jedyna pociecha moja. - I mnie się zdaje, że Niepokalanów bez podobieństwa do Niepokalanej pod Krzyżem nie byłby prawdziwym Niepokalanowem.
A inne rzeczy: owszem i mnie się zdaje, że akcja M.I. nie może zacieśnić się do samego "Rycerza", ale powstaną i inne periodyczne l nieperiodyczne drukowania u nas. A wszystko w myśl M.I., to jest dotyczące w jakikolwiek sposób pośrednio czy bezpośrednio Matki Bożej, Niepokalanej.
A inne rzeczy: owszem i mnie się zdaje, że akcja M.I. nie może zacieśnić się do samego "Rycerza", ale powstaną i inne periodyczne l nieperiodyczne drukowania u nas. A wszystko w myśl M.I., to jest dotyczące w jakikolwiek sposób pośrednio czy bezpośrednio Matki Bożej, Niepokalanej.
Do aktu poświęcenia "O Niepokalana..." nie ma przywiązanego specjalnego odpustu, można go mimo to używać, a nawet nie możemy z niego zrezygnować.
- Trudnością pewno jest śmiałe wyrażenie, że przez ręce Niepokalanej wszystkie łaski z Najświętszego Serca Jezusowego na nas spływają, ale już papież Leon XIII orzekł, że wolno tak twierdzić i gdy biskup krakowski z tego powodu nie chciał potwierdzić pierwszego dyplomika, podaliśmy mu dowody i wtedy ustąpił.
Teraz już mamy i pacierze, i Mszę św., i święto kościelne Matki Bożej Pośredniczki Wszelkich Łask, a kardynał Mercier bardzo się starał o ogłoszenie tej prawdy jako dogmat.
- Może Niepokalana pozwoli i nam się przyczynić do włożenia tego klejnotu do Jej korony.
św. Maksymilian Maria Kolbe
A czego życzę?
Zapracowania się i wyniszczenia dla Niepokalanej,
a przez Nią dla Przenajświętszego Serca Jezusowego,
ale tylko o tyle, o ile Ona sobie życzy: nie mniej, ani więcej,
bo wtedy tylko będzie najwięcej.
Czyli zupełnego wyniszczenia tylko woli,
a innych władz wyniszczenia, o ile Ona sobie życzy,
a zachowania dla "powolnego spalania się ofiary",
o ile Ona tego chce, czyli używania tych władz i sił.
św. Maksymilian Maria Kolbe (Pisma, nr 371)
Maryja żyła w ustawicznej kontemplacji Boga. Nie zaniedbywała jednak swych codziennych obowiązków, współpracując z Jezusem i Józefem, wykonując zajęcia związane z utrzymaniem ubogiego domu.
Wszystko wykonywała doskonale, nie tracąc z tego powodu osobistego i uczuciowego kontaktu z Bogiem. Musimy nauczyć się dużo - tak w jednym, jak i w drugim aspekcie.
Maryjo, naucz nas żyć ze wzrokiem skierowanym w niebo i z pomocnymi dłońmi, wyciągniętymi w stronę naszych bliźnich
Gdy w czasie Zwiastowania Maryja otrzymała wiadomość od Anioła i przyjęła Boże plany względem siebie, nie znała wielu szczegółów, lecz oddała się z pełnym zaufaniem w ręce swego Pana.
To będzie zasługa naszej wiary: mieć całkowitą ufność w dobroć i opatrzność Bożą. Przyjmijmy plany Boże i bądźmy przekonani, że wszystko, co Bóg dopuści w naszym życiu, w ostatecznym rozliczeniu, wyjdzie na naszą duchową korzyść.
Oddajmy się jak małe dziecko w ręce naszego Ojca i pozwólmy, aby On realizował swoje plany w naszym życiu.
Maryjo, pomóż nam zaufać Bogu, nawet wtedy, gdy okoliczności napawają nas lękiem i zniechęceniem
W swoim życiu Maryja bardziej była przejęta tym, aby kochać, niż aby rozumieć. Kochała to, co rozumiała i kochała, choć czegoś nie rozumiała. Kochała ponad wszystko i wszystko przeżywała w wymiarze miłości.
Jakże inne byłoby nasze chrześcijańskie życie, gdybyśmy we wszystkim kierowali się miłością; gdyby miłość tłumaczyła wszystkie nasze działania i reakcje. Jakież wtedy uczynilibyśmy postępy w świętości... i w ten sposób naśladowali Maryję.
Maryjo, Ty powiedziałaś:"Czyńcie, cokolwiek On wam poleci". Udziel nam ochotnego serca do słuchania nauki Jezusa Chrystusa
Panno wierna, Matko najmilsza, Panno łaskawa, tak wzywamy Najświętszą Maryję Pannę. Maryja jest cała piękna i jest samą dobrocią, słodyczą i łaskawością. Ona najlepiej naśladowała Jezusa w tym przykazaniu, jakie otrzymaliśmy od Niego: "Uczcie się ode Mnie, bo jestem cichy i pokorny sercem" (Mt 11,27).
Jakże potrzebujemy dobroci serca, słodyczy charakteru, łagodności w traktowaniu innych ludzi. Jakże inne byłoby życie, gdybyśmy wszyscy byli bardziej mili dla siebie nawzajem.
Maryjo, niech nigdy nie zapominamy, że słodycz stanowi część miłości
Maryja modląca się stanowi dla nas wzór w naszych relacjach osobistych i wewnętrznych z Panem Bogiem. Maryja zawsze trwała na modlitwie, cały czas żyła rozmową z Ojcem jako Jego umiłowana Córka, ze Słowem, które było Jej umiłowanym Synem, i z Duchem Świętym jako Jego prawdziwa Małżonka.
Nie powinniśmy zapominać, że Bóg Jedyny w Trójcy Najświętszej mieszka dzięki łasce w naszej duszy. Duch Boży mieszka w nas, nie pozostawiajmy Go samego, zwracajmy się do Niego, żyjmy w Jego towarzystwie, rozmawiajmy z Nim, załatwiajmy z Nim nasze sprawy.
Maryjo, módl się razem z nami, jak to czyniłaś razem z Apostołami
Jeśli jestem wierny Maryi, jestem wierny Chrystusowi. Jeśli nie wypieram się Maryi, nie wypieram się Chrystusa, a jeśli nie wypieram się Chrystusa, On nie wyprze się mnie wobec swego Ojca.
Najlepszym sposobem przychodzenia do Ojca jest być Mu przedstawionym przez ręce Maryi. Najlepszym sposobem poznania Syna jest poznanie Jego Matki. Wartość pszenicy ocenia się patrząc na kłosy. Powtórzmy więc klasyczne już wezwanie: "Przez Maryję do Jezusa".
Maryjo, wierna swemu Ojcu, naśladująca Jezusa, pomóż nam w kontynuowaniu tej drogi
Maryja miłowała wszystkich bez wyjątku ludzi i dla wszystkich pragnęła dobra, a przede wszystkim dobra największego, jakie możemy osiągnąć: miłości Boga. Wszystko w porównaniu z Bogiem nic nie znaczy, jakąkolwiek wartość byśmy temu czemuś przypisywali.
Maryja za wszystkich się modliła, dla wszystkich cierpiała, za wszystkich oddana była swemu Synowi, aby On wszystkich zbawił.
Ta uniwersalna miłość Maryi jest doskonałym wzorem tego, czym powinna być nasza miłość chrześcijańska. Prawdziwa miłość nie jest zazdrosna, nie szuka swej korzyści, lecz dobra dla wszystkich ludzi. Prawdziwa miłość chrześcijańska powinna być określona jako: oddanie siebie dla dobra innych na wzór Maryi, która oddała siebie i która bardziej niż siebie miłowała swego Syna, Jezusa Chrystusa.
Maryjo, która z miłością poświęciłaś się swemu Synowi, pomóż nam poświęcać się w służbie naszym braciom
Najświętsza Maryja, tak jak Jezus, była cicha i pokorna sercem. Jej życie wewnętrzne było zawsze pełne spokoju, nawet w okolicznościach najbardziej przerażających. U stóp krzyża, jak obraz nieugiętej siły, stała mężnie nie tracąc świadomości.
Przystąpmy do Maryi, łagodnej i spokojnej, dobrej i życzliwej, wiedząc, że będziemy dobrze przyjęci i wysłuchani.
Maryjo, Matko nasza, do Ciebie się uciekamy z ufnością małych dzieci, aby przyjąć z Twoich rąk spokój serca
Maryja była uboga i żyła skromnie, nie posiadała ani nie pragnęła majątku. Maryja nie posiadała majątku ziemskiego, ale była bogata w dary duchowe.
Ta prawda uczy nas, że skala wartości zawarta w Ewangelii nie pokrywa się ze skalą wartości istniejącą w tym świecie. Byłoby wskazane, abyśmy od czasu do czasu, porównywali naszą własną skalę wartości z tą, jaką ukazuje nam Chrystus w Ewangelii, a którą Maryja żyła w całej swej wierności.
Maryjo, powołana przez Boga, aby być Matką, byłaś i jesteś "pełna łaski". Spraw, abyśmy bardziej cenili potrzebne nam dary, których Bóg nigdy nam nie szczędzi
Przez swoją odpowiedź "tak", Maryja oddała się w ręce Boga, aby zostały zrealizowane w Niej Jego plany i wykonała się w Niej zupełnie Jego wola zbawienia ludzi. Bóg także ma plany w stosunku do nas. Nie wzbraniajmy się w ich realizacji. Bądźmy chętni i otwarci na pełne miłości działanie Boga w naszym życiu i odpowiadajmy pozytywnie temu działaniu.
Oby z naszych ust i z naszego serca wychodziły zawsze, czy to w sprawach przyjemnych czy nieprzyjemnych , słowa: "niech się dzieje" wypowiedziane przez Maryję. Odmawiając Ojcze Nasz starajmy się wypowiadać świadomie tę prośbę: "Bądź wola Twoja".
Maryja, wzór bezwarunkowego oddania się Bogu, niech nam pomoże poświęcać się bez wahań i zastrzeżeń
Maryja jest Królową Apostołów. Jest Mistrzynią i Wychowawczynią Apostołów wczoraj i dzisiaj.
Ona, swym kochającym sercem, zachęca i pobudza wszystkich, którzy poświęcają się apostolstwu w rozmaitych formach, pomagając im wzrastać w wierności Ewangelii i jej przekazywaniu innym ludziom. Jakże ważną jest rzeczą, aby dzisiejsi apostołowie pracowali przede wszystkim nad swoją wiarą i wiernością, aby ich działania były rzeczywiście ewangelizacyjne.
Ewangelia mówi o Maryi, że była szczęśliwa, ponieważ nie tylko słuchała Słowa Bożego, ale wprowadzała je w swoje życie.
Maryjo, serce wspólnoty apostolskiej i modlitewnej, naucz nas otwarcia się na działanie Ducha Świętego, aby Jego światło zawsze nas prowadziło 22-1
Sobór uczy nas, że nadzwyczajna Matka Zbawiciela i pokorna Służebnica Pana, współcierpiąc ze swoim Synem umierającym na krzyżu, w szczególny sposób współpracowała z dziełem Zbawiciela przez wiarę, nadzieję i gorącą miłość dla odnowienia życia przyjaźni z Bogiem w duszach Jego dzieci. Dlatego, Ona jest naszą Matką w porządku łaski (por. KK 61).
Jeśli mieliśmy nieszczęście obrazić Boga, zwróćmy się ku Maryi i prośmy Ją, aby nam wyjednała potrzebne przebaczenie win. I tak jak Bóg wybacza nam, my powinniśmy wybaczać, rozumieć i usprawiedliwiać swoich bliźnich.
Matko, opiekuj się swymi dziećmi, aby nie straciły życia odzyskanego przez śmierć i zmartwychwstanie Jezusa Chrystusa
Krzyki: "Ukrzyżuj Go, ukrzyżuj!", jakie dochodziły z pretorium rzymskiego gubernatora (por. Łk 23,31) oznaczały początek męki dla Jezusa Chrystusa i także początek cierpień Maryi. Owe krzyki odbiły się echem w głębi Serca Matki.
Niech Bóg nas strzeże przed obojętnością i nieodpowiedzialnością wobec tajemnicy boleści i poświęcenia Jezusa i Jego Matki. Zjednoczeni z Maryją u stóp krzyża, powinniśmy przyjmować nasz krzyż jako znak miłości do Boga i naszych bliźnich.
Maryjo, pomóż nam oczyścić nasze serca, wzrastać w miłości, przyjmując tajemnicę krzyża i odnawiając naszą nadzieję na zmartwychwstanie do nowego życia
Zdumiewa nas pokora Panny z Nazaretu. Żaden człowiek nigdy nie przyjmował tak znakomitego Posłańca, jakiego przyjmowała Maryja: Archanioł posłany przez samego Boga, przekazuje Maryi pozdrowienie nigdy nie słyszane przez człowieka. Pozdrowienie przekraczajace w czci i godności wszystko, co człowiek mógłby sobie wyobrazić.
Jednakże Ona uważa się niegodną tak wielkiego wyróżnienia i w głębokiej pokorze nazywa siebie "niewolnicą", "służebnicą Pańską". Z sercem pokornym, podobnym do Serca Maryi, uznawajmy dary otrzymywane każdego dnia od Boga i czyńmy je owocnymi.
Maryjo, która przewodzisz Twoim światłem pielgrzymującemu Ludowi Bożemu, jesteś znakiem naszej niezawodnej nadziei i pociechy (por. KK 68)
