Niepokalanemu Sercu Maryi (św. Jan Paweł II, Fatima 1982)

Poświęcenie świata
Niepokalanemu Sercu Maryi

Jan Paweł II odmówił akt poświęcenia po raz pierwszy w Fatimie (13 maja 1982), później w czasie Synodu Biskupów w Watykanie (16 października 1983) i w uroczystość Zwiastowania Pańskiego podczas Mszy świętej dla rodzin (25 marca 1984). Biskupi mieli dokonać aktu w swoich diecezjach w łączności z Ojcem Świętym.

"Pod Twoją obronę
uciekamy się, Święta Boża Rodzicielko!".

1. Ze słowami tej antyfony,
którą modli się od wieków
Chrystusowy Kościół,
staję dziś na miejscu
przez Ciebie wybranym
i szczególnie przez Ciebie, Matko, umiłowanym.

Staję w szczególnym poczuciu jedności
z wszystkimi Pasterzami Kościoła,
z którymi wspólnie stanowimy
jedno ciało i jedno kolegium,
tak jak z woli Chrystusa Apostołowie
byli w jedności z Piotrem.

W poczuciu tej jedności
wypowiadam słowa tego Aktu,
w którym raz jeszcze
pragnę zawrzeć
"nadzieje i obawy" Kościoła
w świecie współczesnym.

Przed czterdziestu laty,
a także w dziesięć lat później,
Twój sługa, Papież Pius XII,
mając przed oczyma
bolesne doświadczenia
rodziny ludzkiej,
zawierzył i poświęcił
Twemu Niepokalanemu Sercu
cały świat,
a zwłaszcza te narody,
które stanowiły przedmiot
Twej szczególnej miłości
i troski.

Ten świat ludzi
i narodów
mam przed oczami również dzisiaj,
kiedy pragnę ponowić
zawierzenie i poświęcenie
dokonane przez mojego Poprzednika
na Stolicy Piotrowej:
świat kończącego się
drugiego tysiąclecia,
świat współczesny,
nasz dzisiejszy świat!

Kościół pomny na słowa Pana:
"Idźcie... i nauczajcie wszystkie narody...
Oto Ja jestem z wami przez wszystkie dni,
aż do skończenia świata" (Mt 28,19-20),
odnowił, na Soborze Watykańskim II,
świadomość swego posłannictwa
w tym świecie.

I dlatego, o Matko ludzi i ludów,
Ty, która znasz "wszystkie ich cierpienia
i nadzieje",
Ty, która czujesz po macierzyńsku wszystkie zmagania
pomiędzy dobrem a złem,
pomiędzy światłością i ciemnością,
jakie wstrząsają współczesnym światem,
przyjmij nasze wołanie,
w Duchu Świętym
skierowane wprost
do Twojego Serca i ogarnij,
miłością Matki i Służebnicy,
ten nasz ludzki świat,
który Ci zawierzamy i poświęcamy,
pełni niepokoju
o doczesny i wieczny los
ludzi i ludów.

W szczególny sposób
zawierzamy Ci i poświęcamy
tych ludzi i te narody,
które tego zawierzenia
i tego poświęcenia
najbardziej potrzebują.

"Pod Twoją obronę
uciekamy się,
Święta Boża Rodzicielko"!

Naszymi prośbami
racz nie gardzić w potrzebach naszych!
Racz nie gardzić!

Przyjmij naszą ufność pokorną
i nasze zawierzenie!

2. "Tak bowiem Bóg umiłował świat,
że Syna swego Jednorodzonego dał,
aby każdy, kto w Niego wierzy, nie zginął,
ale miał życie wieczne" (J 3,16).
Ta to właśnie miłość kazała Synowi Bożemu
poświęcić siebie samego [za wszystkich ludzi]:
"Za nich Ja poświęcam w ofierze samego siebie,
aby i oni byli uświęceni
w prawdzie" (J 17,19).

Mocą tego poświęcenia [w ofierze]
uczniowie wszystkich czasów
są powołani do żywego uczestnictwa
w dziele zbawienia świata;
do dopełnienia tego,
czego nie dostaje cierpieniom Chrystusa
dla dobra Jego Ciała,
którym jest Kościół (por. 2 Kor 12,15; Kol 1,24).

Staję przed Tobą,
Matko Chrystusa,
wobec Twego Niepokalanego Serca,
i pragnę,
wraz z całym Kościołem,
zjednoczyć się z Odkupicielem naszym
w tym Jego poświęceniu
za świat i ludzkość,
które tylko w Jego Boskim Sercu
ma moc przebłagania
i zadośćuczynienia.

Moc tego poświęcenia
trwa przez wszystkie czasy,
ogarnia wszystkich ludzi,
ludy i narody,
a przewyższa wszelkie zło,
które duch ciemności
zdolny jest rozniecić
w sercu człowieka
i w jego dziejach, a które,
niestety, rozniecił w naszych czasach.

Z tym poświęceniem
Odkupiciela naszego,
przez posługę
następcy Piotra,
jednoczy się Kościół,
Ciało Mistyczne Chrystusa.

O, jakże głęboko
czujemy potrzebę
poświęcenia za ludzkość
i świat:
za nasz współczesny świat
w jedności z samym Chrystusem!
Odkupieńcze dzieło Chrystusa
ma się stawać przecież udziałem świata
przez Kościół.

O, jakże nas przeto boli
wszystko, co w Kościele
i w każdym z nas jest przeciwne
świętości i poświęceniu!
Jakże nas boli to,
że wezwanie do pokuty,
nawrócenia, modlitwy,
nie spotkało się z takim przyjęciem,
jak powinno!

Jakże nas boli,
że tak ozięble uczestniczymy
w dziele Chrystusowego Odkupienia!
Że tak niewystarczająco dopełniamy
w swoim ciele to, czego "niedostaje
cierpieniom Chrystusa" (Kol 1,24).

Niechże więc będą błogosławione wszystkie dusze,
które są posłuszne wezwaniu
Odwiecznej Miłości!
Niech będą błogosławieni wszyscy ci, którzy
dzień po dniu,
z niewyczerpaną hojnością
przyjmują Twoje wezwanie,
o Matko,
do czynienia tego, co powie Twój Syn Jezus (por. J 2,5),
dając Kościołowi i światu
radosne świadectwo życia
inspirowanego Ewangelią.

Bądź błogosławiona Ty nade wszystko,
Służebnico Pańska,
która najpełniej
jesteś posłuszna temu Bożemu wezwaniu!

Bądź pozdrowiona Ty, która jesteś cała zjednoczona
z odkupieńczym poświęceniem Twojego Syna!

Matko Kościoła!
Przyświecaj Ludowi Bożemu
na drogach wiary,
nadziei i miłości!
Pomóż nam żyć
całą prawdą
Chrystusowego poświęcenia
za całą rodzinę ludzką
w świecie współczesnym.

3. Zawierzając Ci, o Matko,
świat, wszystkich ludzi i wszystkie ludy,
zawierzamy Ci także samo to poświęcenie za świat,
składając je w Twym macierzyńskim Sercu.

O Serce Niepokalane!
Pomóż nam przezwyciężyć grozę zła,
które tak łatwo zakorzenia się
w sercach współczesnych ludzi
i które w swych niewyobrażalnych skutkach
ciąży już nad naszą współczesnością
i zdaje się zamykać drogi ku przyszłości!

Od głodu i wojny, wybaw nas!

Od wojny atomowej,
od nieobliczalnego samozniszczenia,
od wszelkiej wojny, wybaw nas!

Od grzechów przeciw życiu człowieka od jego [zarania|poczęcia], wybaw nas!

Od nienawiści i podeptania godności dziecka Bożego, wybaw nas!

Od wszelkich rodzajów niesprawiedliwości w życiu społecznym, państwowym i międzynarodowym, wybaw nas!

Od deptania Bożych przykazań, wybaw nas!

Od grzechów przeciw Duchowi Świętemu, wybaw nas!

Przyjmij, o Matko Chrystusa, to wołanie nabrzmiałe cierpieniem wszystkich ludzi! Nabrzmiałe cierpieniem całych społeczeństw!

Niech jeszcze raz objawi się w dziejach świata nieskończona potęga Miłości miłosiernej! Niech powstrzyma zło! Niech przetworzy sumienia! Niech w Twoim Sercu Niepokalanym odsłoni się dla wszystkich światło nadziei!

Jan Paweł II
Fatima, 13 maja 1982

Oprac. MARYJNI.PL

Źródła:

• Preghiera del Santo Padre Giovanni Paolo II di affidamento e di consacrazione alla Vergine, Fatima - Giovedì, 13 maggio 1982 - vatican.va
• Modlitwy Maryjne. Akt poświęcenia świata Niepokalanemu Sercu Maryi - marianki4you.opw.pl
• Poświęcenie świata Niepokalanemu Sercu Maryi, Jan Paweł II, Fatima 13 maja 1982, Watykan 16 października 1983, Watykan 25 marca 1984 - rozaniec.eu
• Homilia Papieża Jana Pawła II. Fatima, 13 maja 1982 roku - sekretariatfatimski.pl